Οι ερινύες των Τεμπών κυνηγούν την κυβέρνηση – Στην Βουλή η συγκάλυψη

Οι εκατοντάδες χιλιάδες των πολιτών που ξεχύθηκαν την Κυριακή στις κεντρικές πλατείες των μεγάλων πόλεων είχαν αποτέλεσμα να κινητοποιηθεί η αντιπολίτευση που ζητά προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στην Βουλή. Σχετική πρωτοβουλία συνεννόησης πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ την δική του κίνηση προς την ίδια κατεύθυνση έκανε το ΚΚΕ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση θα βρεθούν αντιμέτωποι με το σύνολο της αντιπολίτευσης από δεξιά και αριστερά που συμφωνούν: Πρώτον στις ευθύνες για το δυστύχημα και δεύτερον στην προσπάθεια συγκάλυψης.

Το δυστύχημα των Τεμπών, οι κυβερνητικές ευθύνες και η εξόφθαλμη πλέον απόπειρα συγκάλυψης προκαλεί ετεροχρονισμένα πολιτικό κόστος στην κυβέρνηση. Η καλοπροαίρετη κοινωνία πείστηκε από τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις το 2023 και το γεγονός δεν βάρυνε στις εκλογές. Το κόστος όμως φάνηκε έναν χρόνο αργότερα, οι πρώτες μεγάλες αντιδράσεις την Άνοιξη του 2024 αποτέλεσαν το σημείο καμπής για την κυβέρνηση Μητσοτάκη που στις ευρωεκλογές έχασε 13 ποσοστιαίες μονάδες.

Αν κρίνουμε από την συμμετοχή στα συλλαλητήρια της Κυριακής ο πολιτικός αντίκτυπος μεγαλώνει. Τα βασικά συνθήματα ήταν «Δεν έχουμε οξυγόνο»,  – φράση από τις μαγνητοφωνημένες συνομιλίες των θυμάτων – και «Τους σκοτώσατε δυο φορές. Μία στις ράγες, μία στην συγκάλυψη». Εάν πέρυσι το αίτημα ήταν για απόδοση δικαιοσύνης, τα χθεσινά συλλαλητήρια σε όλη την χώρα είχαν καθαρό αντικυβερνητικό χαρακτήρα κατά της συγκάλυψης που έχει αποκτήσει διαστάσεις σκανδάλου.

Η συγκάλυψη αποσταθεροποιεί την κυβέρνηση

Η διογκούμενη κοινωνική αντίδραση απονομιμοποιεί την κυβέρνηση, αλλά και το κόμμα της ΝΔ που έχει ευθυγραμμιστεί με περισσή αναλγησία πίσω από τους μηχανισμούς του Μεγάρου Μαξίμου. Αποτελεί όμως ράπισμα και για την εξαρτημένη και ελεγχόμενη Δικαιοσύνη που αποφεύγει συστηματικά να διερευνήσει την υπόθεση, παρά τα πολλά στοιχεία που υπάρχουν πλέον: Μπάζωμα του τόπου του δυστυχήματος, εξαφάνιση στοιχείων, κωλυσιεργία στις έρευνες, καθυστερήσεις στην απόδοση Δικαιοσύνης.  Όλα τα μετήλθε η κυβέρνηση. Μέχρι και τους συνήθεις προβοκάτορες επιστράτευσε προκειμένου να διαβάλλει τους συγγενείς των θυμάτων και να δημιουργήσει σύγχυση στο κοινωνικό σώμα.

Η κυβέρνηση γίνεται περισσότερο υπόλογη όσο έρχονται στο φως στοιχεία για ύποπτους θανάτους και εξαφανίσεις προσώπων που εμμέσως μπορεί να σχετίζονται με την υπόθεση. Δεν είναι πλέον μία συνήθης περίπτωση υποβάθμισης ενός θέματος με τις γνωστές διαδικασίες για την μείωση του πολιτικού κόστους, αλλά πρόκειται για μία συγκάλυψη με μαφιόζικες μεθόδους που ενορχηστρώνει το καθεστώς. Όπως έγινε και συνεχίζεται και με το σκάνδαλο των υποκλοπών που όμως δεν έχει τον ίδιο κοινωνικό αντίκτυπο.

Το συλλαλητήριο της Κυριακής που συγκάλεσαν οι συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών στο Σύνταγμα, ήταν το μεγαλύτερο εδώ και πολλά χρόνια. Ήταν σαφώς μεγαλύτερο από το συλλαλητήριο του 2015 πριν το δημοψήφισμα και πιθανώς και μεγαλύτερο από τις συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων.

Η στάση των ΜΜΕ

Δεν είναι δίχως σημασία ότι το συλλαλητήριο δεν το πρόβαλαν τα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης στο στάδιο της προετοιμασίας. Πριν την διοργάνωση προσπάθησαν να το υποβαθμίσουν και περιορίστηκαν σε διεκπεραιωτικές αναφορές. Παρά το μέγεθος τα περισσότερα μέσα δεν διέκοψαν το πρόγραμμα τους, ούτε και κατά την διάρκεια για να κάνουν απευθείας μεταδώσεις.

Τα συστημικά μέσα, ταυτισμένα με την κυβέρνηση συμμετέχουν αν όχι στην συγκάλυψη, σίγουρα στην αποσιώπηση των κοινωνικών αντιδράσεων. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης που ούτως ή άλλως έχουν περιορισμένες δυνατότητες να κινητοποιούν κόσμο αρκέστηκαν σε ανακοινώσεις συμμετοχής, δίχως πρόθεση για μικροκομματική εκμετάλλευση.

Παρόλα αυτά στο Σύνταγμα και στις πλατείες της χώρας ξεχύθηκαν εκατομμύρια άνθρωποι παρακινημένοι μόνο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις εκκλήσεις των συγγενών των θυμάτων. Το καθεστώς αντέδρασε με τον γνωστό τρόπο: Επιστράτευσε τους προβοκάτορές του προκειμένου να προκαλέσει επεισόδια, ώστε αφενός να διαλύσει το συλλαλητήριο στο Σύνταγμα και αφετέρου να δυσφημίσει τις συγκεντρώσεις και να αποτρέψει ανάλογη συνέχεια.

Δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε ότι εάν οι μηχανισμοί διερεύνησης και η Δικαιοσύνη είχαν κάνει την δουλειά τους η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να σταθεί. Αλλά και μόνο εάν τα μέσα ενημέρωσης λειτουργούσαν σαν μηχανισμός ελέγχου και λογοδοσίας και όχι σαν προέκταση του κυβερνητικού μηχανισμού προπαγάνδας, η κυβέρνηση θα είχε πέσει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξαρτάται όλο και περισσότερο από τους ολιγάρχες και τις προεκτάσεις τους στα μίντια για να κερδίσει χρόνο…