Οι Ερινύες των Τεμπών στοιχειώνουν την κυβέρνηση

Όμως οι πολλές στραβοτιμονιές της κυβέρνησης, η αποξένωση της παραδοσιακής βάσης του κυβερνώντος κόμματος και η απροθυμία δρομολόγησης μεταρρυθμίσεων και τομών που θα οδηγούσαν σε μια πολιτική και κοινωνική αποτελμάτωση την έχουν φέρει περίπου στο χείλος του γκρεμού. Η εκλογή του κ. Τασούλα ως νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και ο επικείμενος ανασχηματισμός είναι αμφίβολο ότι θα μπορέσουν να σιγήσουν τις ραγδαίως αυξάνουσες φωνές για προσφυγή στις κάλπες.

Ο γενναίος αγώνας των οικογενειών των θυμάτων για την διαλεύκανση της υπόθεσης έχει συγκινήσει το πανελλήνιο. Είναι επίσης σημαντικό ότι οι ενέργειές τους υπήρξαν έως τώρα προσεκτικές και έντιμες, διαφυλάσσοντας τον υπερκομματικό χαρακτήρα του εν λόγω επιχειρήματος ώστε να μην καπηλευθεί από τρίτους για λόγους πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Μέσα από μια τραγωδία, η προσπάθεια των οικογενειών αυτών αρχίζει και προσλαμβάνει διαστάσεις πάνδημου κινήματος διαμέσου του οποίου ζητείται η απονομή της δικαιοσύνης, η πάταξη της συγκάλυψης και η αποκάλυψη των βαθύτερων αιτιών που οδήγησαν στην τραγωδία των Τεμπών ώστε να προστατευθούν οι ζωές συμπολιτών μας από παρόμοια δυστυχήματα στο μέλλον.

Μακάρι ο αγώνας αυτός να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Θα ήταν όντως παρήγορο αν μπορούσε η κραυγή αγανάκτησης της ελληνικής κοινωνίας να επιφέρει επιτέλους μια ουσιαστική αλλαγή στον τρόπο που λειτουργεί το κράτος. Θα αποτελούσε ακτίνα ελπίδας για την δημοκρατία μας και νίκη για την δικαιοσύνη στον τόπο αυτό. Μόνο που η μέχρι τώρα εμπειρία μας δεν συνάδει με αυτή την προοπτική. Άλλα έχουμε μάθει να αναμένουμε από προηγούμενα σκάνδαλα ή περιπτώσεις όπου η κυβέρνηση δρούσε κόντρα στην λαϊκή βούληση.

Η ψηλαφητή εμπειρία δεκαετιών παραπέμπει σε ατιμωρησία, συγκάλυψη, συστηματική άρνηση λογοδοτήσεως, και τοποθέτηση των συμφερόντων των λίγων πέρα και πάνω από αυτά του λαού. Κάπως έτσι, ουδείς ποτέ τιμωρήθηκε ή λογοδότησε για τα Ίμια, για το χρηματιστήριο, για τα μνημόνια, για την υπόθεση Siemens, για τις υποκλοπές, για το ξεπούλημα της Μακεδονίας… Συνεπώς, είναι εύλογο να διατηρούνται επιφυλάξεις ως προς την έκβαση της υπόθεσης των Τεμπών.

Έξωθεν επιρροή 

Συνήθως, το αυτί τις εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης «δεν ιδρώνει» από κινητοποιήσεις, όσο μεγαλειώδεις κι αν είναι (πρβλ. συλλαλητήρια κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών) ή την εκπεφρασμένη βούληση των πολιτών (πρβλ. δημοψήφισμα του 2015). Προχωρά αυτιστικά με την εκτέλεση των σχεδίων της, παρά την φθορά που θα υποστεί, ενεργώντας προφανώς ως εντολοδόχος υπερτέρων δυνάμεων, είτε αυτές λέγονται ξένοι εταίροι, διεθνείς σύμμαχοι, γείτονες χώρες ή εσωτερικά παράκεντρα εξουσίας, “νταβατζήδες”, και διαπλοκή.

Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για χρηματοδοτήσεις-χρηματισμό(;) διαμέσου της αμερικανικής οργάνωσης “USAID” επιβεβαιώνουν αυτό που ήδη γνώριζε προ πολλού εκ πικρής πείρας ο μέσος Έλληνας πολίτης, ότι κουμάντο για το τί γίνεται μέσα στην χώρα του δεν το κάνει ο ίδιος, ούτε οι αιρετοί του αντιπρόσωποι. Άρα, στην εξίσωση αυτή πρέπει να συνυπολογιστεί και ο διεθνής παράγοντας. Εφόσον η κυβέρνηση έχαιρε της υποστήριξής του, θα προχωρούσε αγέρωχη, προσπερνώντας επιδεικτικά τα συλλαλητήρια σαν να μην συνέβαινε τίποτα.

Όμως, οι φήμες θέλουν τη νέα αμερικανική κυβέρνηση να μην διατηρεί και τις καλύτερες εντυπώσεις από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία, μέχρι πρότινος, βρισκόταν σε πλήρη ευθυγράμμιση με το σύστημα Μπάιντεν. Προς επίρρωση αυτής της θεωρίας, κυκλοφόρησε η είδηση ότι η Ελλάδα σύναψε ετήσιο συμβόλαιο αξίας $600.000 με την Αμερικανική εταιρεία «BGR Government Affairs» για την παροχή συμβουλών που θα αφορούν στις σχέσεις της με την αμερικανική κυβέρνηση.

Δεδομένης της φαινομενικής απαξίωσης του προέδρου Τραμπ για την Ευρωπαϊκή Ένωση και της δεδηλωμένης προτίμησής του να συνεργαστεί με επιμέρους ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, δεν μπορεί να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο να αξιοποιήσει η αμερικανική κυβέρνηση την συγκυρία για να εξασφαλίσει μια αλλαγή εν πλω και στο Μέγαρο Μαξίμου στην προσπάθειά της να αναδιαμορφώσει την πολιτική σκηνή στην Γηραιά Ήπειρο.

Η αντικατάσταση του μέχρι πρότινος πολιτικά κυρίαρχου κ. Μητσοτάκη θα έστελνε ένα ηχηρό μήνυμα στις κυβερνήσεις των υπόλοιπων κρατών-μελών της ΕΕ, πόσω δε μάλλον αν αναγκαζόταν η νέα ελληνική κυβέρνηση που θα προέκυπτε να συγκυβερνήσει με πάλαι ποτέ διαγραφέντα μέλη της ΝΔ ή προσωπικότητες που μέχρι πρότινος χλεύαζε. Το ενδεχόμενο αυτό δεν μειώνει την σημασία του αγώνα για την διαλεύκανση της υπόθεσης των Τεμπών. Απλώς βοηθά στο να δρομολογηθούν εξελίξεις σε ένα ελληνικό κράτος το οποίο είναι ενίοτε κυνικό, ανεύθυνο και δυσκίνητο.

Ωστόσο, κάθε βήμα ως προς την εμπέδωση μιας κουλτούρας δημόσιας λογοδοτήσεως και απόδοσης δικαιοσύνης είναι προς το συμφέρον του τόπου. Με ορόσημο τις προγραμματισμένες κινητοποιήσεις της 28^ης Φεβρουαρίου για την συμπλήρωση δύο ετών από το δυστύχημα των Τεμπών, τελούμε εν αναμονή των εξελίξεων. Η τελική έκβαση ενδέχεται να επηρεάσει καταστάσεις τόσο εντός, όσο και εκτός της επικράτειας.