Οι κυπριακές ελίτ έχουν δραπετεύσει από την κοινωνία

Η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε ανάκληση ταξιδιωτικών εγγράφων αξιωματούχων του κατοχικού καθεστώτος, τυγχάνει θετικής υποδοχής από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Αυτό επιβεβαιώνεται και από έρευνα κοινής γνώμης, την οποία διενήργησε η εταιρεία Pulse, για λογαριασμό του “Φιλελεύθερου” και δημοσιεύθηκε την περασμένη Κυριακή. Η τάση στην κοινωνία είναι ξεκάθαρη.

Οι πολίτες θεωρούν πως πρέπει η Κυπριακή Δημοκρατία να απαντά στις τουρκικές προκλήσεις, αν και αυτή με τα ταξιδιωτικά έγγραφα είναι συμβολικού χαρακτήρα και σαφώς δεν μπορεί να ανατρέψει τα τετελεσμένα, τα οποία επιχειρεί ή και επιβάλλει η κατοχική Τουρκία. Δεν μπορεί η Κυπριακή Δημοκρατία να ζητά από τους άλλους, όπως την ΕΕ, να λαμβάνουν μέτρα κατά της Τουρκίας και εμείς, όπως ανέφερε χθες ο Νίκος Κατσουρίδης στο Σίγμα, να μην υιοθετούμε. Να περιμένουμε, πάντα, από τους άλλους.

Τα μέτρα, βέβαια, για να έχουν σημασία θα πρέπει να ενταχθούν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο πολιτικής. Να κλιμακώνονται τα μέτρα αναλόγως των εξελίξεων, αλλά πρωτίστως να υπάρχει στόχος ως προς τι επιδιώκεται. Το ενδιαφέρον, πάντως, στα αποτελέσματα της δημοσκόπησης, είναι τα ευρήματα που αφορούν την τοποθέτηση πολιτών με “κομματική καταγωγή”. Αυτό έχει σημασία καθώς δείχνει την απόσταση μεταξύ των ηγεσιών, των κομματικών ελίτ και της εκλογικής τους βάσης, της κοινωνίας.

Η καλή συνάδελφος Αντρούλα Ταραμουντά αναλύοντας τα ευρήματα της έρευνας, σημείωνε πως «η κυβερνητική απόφαση χαίρει έγκρισης από την πλειοψηφία όλων των χώρων και όλων των αποχρώσεων, με πιο διακριτική τη θετική τοποθέτηση από τη Δεξιά. Το κυβερνών κόμμα που παρουσιάστηκε αρχικά έντονα επιφυλακτικό για να μην πούμε αρνητικά τοποθετημένο στην απόφαση ανάκλησης διαβατηρίων, έδωσε στην απόφαση του Υπουργικού θετικό πρόσημο με 64%. Το 28% δήλωσε ότι μάλλον διαφωνεί, ενώ το 9% δεν είχε άποψη. Το εκπληκτικό είναι πως το 58% από τον χώρο του ΑΚΕΛ τοποθετείται θετικά υπέρ της απόφασης, ενώ μόνο το 19% δήλωσε ότι μάλλον διαφωνεί και 23% δήλωσε πως δεν είχε άποψη».

Απόσταση ηγεσίας και βάσης

Είναι προφανές πως στον ΔΗΣΥ, το θέμα θα μπορούσε να ήταν πιο απλό. Είναι κυβερνών κόμμα και αναμενόταν πως η τοποθέτηση του θα ήταν σχεδόν ταυτόχρονη με την απόφαση του Υπουργικού. Μια απόφαση για την οποία ενημερώθηκε το Εθνικό Συμβούλιο και προφανώς δεν αιφνιδίασε κανένα. Η “δυσκολία” της Πινδάρου να τοποθετηθεί αμέσως, η πρώτη δήλωση του εκπροσώπου του κόμματος ήταν αρνητική, σε συνδυασμό και με τα ευρήματα της δημοσκόπησης, δείχνει την απόσταση ηγεσίας και βάσης. Φαίνεται ότι στον ΔΗΣΥ το πάθημα του 2004 δεν έγινε μάθημα. Επιμένει σε πολιτικές, που δεν εκφράζουν τους ψηφοφόρους του.

Την ίδια ώρα, στο ΑΚΕΛ η (νέα;) ηγεσία φαίνεται να επιμένει σε μια δογματικά ακραία θέση στο Κυπριακό και το κόμμα να “αναπαύεται” στην αγκαλιά των πάλαι ποτέ “συντρόφων” του ΑΔΗΣΟΚ. Είναι σαφές πως το κόμμα δεν αφουγκράζεται τη βάση του, απέχει από να λειτουργεί μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα από την οποία έχει “δραπετεύσει” εδώ και χρόνια.

Για το ΑΚΕΛ, το να τυγχάνει θετικής υποδοχής- και από τους οπαδούς του- μια απόφαση της κυβέρνησης, την ώρα που ο Πρόεδρος έχει χάσει την αξιοπιστία του, αυτό δεν μπορεί παρά να θεωρείται ήττα. Αλλά αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα την κομματική ηγεσία. Μια κομματική ηγεσία, που φαίνεται ότι θέλει να ακυρώσει με τις πολιτικές της την απόφαση που έλαβε το κόμμα το 2004 για το σχέδιο Ανάν. Αυτός ο ρεβανσισμός σαφώς και διευρύνει το χάσμα ηγεσίας και ψηφοφόρων. Η τότε ηγεσία είχε πάρει τα μηνύματα από τη βάση του κόμματος και είχε αναπροσαρμόσει τη θέση της.

Είναι, επίσης, πολύ ενδιαφέρον το εύρημα πως ενώ το 71% είναι υπέρ της απόφασης, η πλειοψηφία θεωρεί πως το 46% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι η ανάκληση πιθανόν να λειτουργήσει αρνητικά στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού. Το 34% της κοινής γνώμης έχει αντίθετη άποψη καθώς εκτιμά πως θα έχει κάποιο όφελος η ελληνοκυπριακή πλευρά. Αλλά τι επιπτώσεις θα υπάρξουν; Ήδη πριν από την απόφαση της κυβέρνησης, η τουρκική πλευρά είχε προχωρήσει με την επιβολή νέων τετελεσμένων στην Αμμόχωστο, ενώ έθεσε ως προϋπόθεση για να επανέλθει σε συνομιλίες την εκ προοιμίου αναγνώριση του ψευδοκράτους.

Εκείνο που φαίνεται να λειτούργησε στους πολίτες και τοποθετούνται υπέρ της απόφασης είναι πως θα πρέπει να αντιδρά η Λευκωσία και να μην αποδέχεται μοιρολατρικά τα τουρκικά τετελεσμένα. Το θέμα των διαβατηρίων έχει, βέβαια, περάσει σε δεύτερη μοίρα καθώς ο Πρόεδρος δεν άντεξε στον πειρασμό. Ξεκίνησε τα πυροτεχνήματα με το 1960.