Οι νέες προθέσεις Αναστασιάδη προκαλούν τριβές με το κόμμα του

Τι συμβαίνει στη συντηρητική παράταξη στην Κύπρο; Υπάρχει ένας υπόγειος πόλεμος μεταξύ του προεδρικού και της έδρας του δεξιού ΔΗΣΥ (Δημοκρατικός Συναγερμός), που ενίοτε εμφανίζεται και στη δημόσια σφαίρα. Η αιτία πολέμου, όπως παρουσιάζεται, φαίνεται να είναι το Κυπριακό! Πόσο αυτό ισχύει; Επί της ουσίας δεν φαίνεται να υπάρχουν διαφορές. Ούτε και σ’ αυτά που λέγονται παρασκηνιακά δεν διαφαίνονται διαφωνίες. Κι αυτό μπορεί να τεκμηριωθεί.

Αυτή η δημόσια διαφοροποίηση της ηγεσίας του ΔΗΣΥ από το Προεδρικό γίνεται, όπως λέγεται από κάποιους, για τις προεδρικές εκλογές! Εάν ισχύει τούτο, χρονικά είμαστε πολύ μακριά από το 2023 για να αρχίσουν διεργασίες για τις προεδρικές. Εκείνος που αρχίζει τόσο νωρίς για μια εκλογική αναμέτρηση καίγεται. Αυτό επιβεβαιώνεται διαχρονικά και οι παλιές καραβάνες στην πολιτική οφείλουν να το γνωρίζουν.

Όποια ερμηνεία και να δοθεί σε αυτές τις διαφωνίες, τις διαφοροποιήσεις, υπάρχουν κάποια δεδομένα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν:

Πρώτον, η ημερίδα για τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, που οργάνωσε ο ΔΗΣΥ με ομιλητή τον κ. Αλέκο Μαρκίδη θεωρήθηκε ως απάντηση στους προεδρικούς χειρισμούς. Ο ομιλητής, παλιό στέλεχος του κόμματος της δεξιάς, ήταν εκείνος που στάθηκε απέναντι στον Γλαύκο Κληρίδη, στις προεδρικές εκλογές του 2003. Αυτό κάποιοι στον ΔΗΣΥ δεν το ξεχνούν, για άλλους δεν έχει σημασία.

Η ουσία, όμως, είναι αλλού, δεν είναι η επιλογή του ομιλητή, τον οποίον ειρήσθω εν παρόδω, αξιοποίησε ο κ. Αναστασιάδης στους συμβούλους του για το Κυπριακό. Το ερώτημα είναι γιατί θεωρήθηκε αναγκαίο να γίνει τώρα μια ημερίδα για τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία; Μήπως για να κτυπήσει καμπανάκι στο προεδρικό; Κι εάν ναι γιατί; Κουβεντιάζει κάτι άλλο, εκτός του κουτιού, ο πρόεδρος;

Δεύτερον, οι τελετές στην έδρα του ΔΗΣΥ με την προτομή του ιδρυτή του κόμματος να τοποθετείται εντός των κεντρικών γραφείων, η μετονομασία του κτηρίου σε «Γλαύκος Κληρίδης» έγινε με απουσία του προέδρου Αναστασιάδη. Ειρήσθω εν παρόδω βρισκόταν στη Γαλλία για τις εκδηλώσεις των 100 χρόνων από το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μπορούσε να γίνει μετά την επιστροφή του προέδρου; Υπήρχε κάποιος λόγος για αυτή τη βιασύνη; Αυτός ο ανταγωνισμός για το ποιος είναι κληριδικότερος έχει και σημειολογική διάσταση.

Η επιλογή ως ομιλητή στο θρησκευτικό μνημόσυνο του Γλαύκου Κληρίδη, του Μιχάλη Παπαπέτρου, είναι της οικογένειας. Ήταν, όμως, σαφείς οι αιχμές που αφέθηκαν από τον ομιλητή με αποδέκτη τον Νίκο Αναστασιάδη, αναφορικά με την ακολουθούμενη πολιτική.

Δεν ήταν ποτέ ρόδινα

Τρίτον, οι αναφορές του Προέδρου της Δημοκρατίας σε χαλαρή ομοσπονδία, πρώτα στον Τσαβούσογλου και στη συνέχεια σε όλους εμάς, δεν βρήκε αντίθετη την ηγεσία του ΔΗΣΥ. Σημειώνεται πως πριν το θέμα δει το φως της δημοσιότητας (από διαρροή μετά το Συμβούλιο Αρχηγών), διατύπωσε την άποψη ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή». Οπότε, έσπευσε να προλάβει ακόμη και την ενημέρωση του Συμβουλίου Αρχηγών.

Τα εσωτερικά της κυβερνητικής παράταξης δεν ήταν ποτέ ρόδινα. Κατά καιρούς, ακόμη και επί της εποχής Κληρίδη, υπήρχαν διαφωνίες μέχρι και αποχωρήσεις. Σε αυτή τη φάση αναζητείται ο πραγματικός λόγος της αντιπαράθεσης. Αυτό που γνωρίζουν τόσο στο Προεδρικό όσο και στην έδρα του ΔΗΣΥ είναι πως ενίοτε η ακολουθούμενη πολιτική τους στο Κυπριακό δεν έχει τη στήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας των ψηφοφόρων του κόμματος.

Αυτό αποδείχθηκε με πανηγυρικό τρόπο στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004. Η απόφαση της ηγεσίας του ΔΗΣΥ για υπερψήφιση του σχεδίου Ανάν δεν υποστηρίχθηκε από τους Συναγερμικούς, πλην μιας μικρής ομάδας. Μπορεί, λοιπόν, προεδρικό και ΔΗΣΥ να δίνουν –μεταξύ τους– μάχες για τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, για τη συνομοσπονδία, για τα δυο κράτη ή για οτιδήποτε άλλο. Ωστόσο, το ζητούμενο είναι οι επιλογές να βρίσκονται εναρμονισμένες με τη στάση των πολιτών.