Οι “πόλεμοι” του ΣΥΡΙΖΑ και ο Sun Zu

του Κώστα Μελά  – 

Το άρθρο θα μπορούσε κάλλιστα να έχει την εξής επικεφαλίδα: «πως ένας σωστός στόχος  δεν επιτυγχάνεται και  αντιθέτως μετατρέπεται σε οδυνηρή ήττα, λόγω της απουσίας  συνολικής στρατηγικής». Η απουσία συνολικής στρατηγικής για κάθε επιμέρους σημαντικό ζήτημα οδηγεί αναπόφευκτα σε τακτικισμούς της τελευταίας στιγμής, οι οποίοι τις περισσότερες φορές οδηγούν αναπόφευκτα σε λάθη και αποτυχίες.

Έχουν γραφτεί πολλά και διάφορα για το ζήτημα. Νομίζω, όμως, ότι η σωστή απάντηση που αγγίζει τον πυρήνα του προβλήματος, μπορεί να δοθεί μέσα από την προσεκτική μελέτη των παρακάτω αποσπασμάτων από την “Τέχνη του Πολέμου” του Sun Zu:

• Στην πρακτική τέχνη του πολέμου, το καλύτερο απ’ όλα είναι να καταλάβεις τη χώρα του εχθρού σε καλή κατάσταση και τάξη. Το να την συντρίβετε και να την καταστρέφετε δεν είναι καλό.
• Από αυτό βγαίνει ότι το να πολεμάς και να νικάς σε όλες τις μάχες δεν είναι η καλύτερη ικανότητα. Η μεγαλύτερη ικανότητα είναι το να συντρίβεις την αντίσταση του εχθρού χωρίς μάχη.
• Έτσι, η ανώτερη μορφή στρατηγικής είναι να ματαιώνεις τα σχέδια του εχθρού. Το δεύτερο στη σειρά καλύτερο πράγμα είναι να αποτρέπεις τη συνένωση των εχθρικών δυνάμεων. Το επόμενο στην τάξη είναι να επιτεθείς εναντίον του εχθρικού στρατεύματος στο πεδίο της μάχης και η χειρότερη επιλογή απ’ όλες είναι να πολιορκείς τειχισμένες πόλεις.
• Η τέχνη του πολέμου μας διδάσκει να μην στηριζόμαστε στην πιθανότητα ότι ο εχθρός δεν θα έρθει, αλλά (να στηριζόμαστε) στην ετοιμότητά μας να τον υποδεχτούμε (όπως πρέπει). Όχι στην ευνοϊκή υπόθεση ότι δεν θα επιτεθεί, αλλά μάλλον στο γεγονός ότι έχουμε κάνει τη θέση μας απρόσβλητη!
• Εάν γνωρίζεις τον εχθρό και τον εαυτό σου, δεν έχεις ανάγκη να φοβάσαι το αποτέλεσμα (ακόμη και) εκατό μαχών. Εάν γνωρίζεις τον εαυτό σου, αλλά όχι τον εχθρό, για κάθε νίκη που κερδίζεις θα έχεις και μια ήττα. Εάν δε γνωρίζεις τον εαυτό σου, ούτε τον εχθρό, θα νικηθείς σε κάθε μάχη.
• Οι έξι τρόποι που φέρνουν την ήττα είναι:

1. Αμέλεια στην εκτίμηση της δυνάμεως του εχθρού.
2. Επιθυμία εξουσίας.
3. Ελλιπής εκπαίδευση.
4. Αδικαιολόγητος θυμός.
5. Έλλειψη παρακολουθήσεως της πειθαρχίας.
6. Αποτυχία στη χρησιμοποίηση διαλεχτών αντρών.

Μία σύγκριση της κυβερνητικής τακτικής με τις συμβουλές του Κινέζου σοφού προσφέρει μία καλή εξήγηση γι’ αυτά που συμβαίνουν (και) αυτές τις ημέρες…