Οι “προσευχές” του Μαξίμου και η σκλήρυνση του Βερολίνου

του Σταύρου Λυγερού  – 

Η υπαγορευμένη από το ένστικτο πολιτικής αυτοσυντήρησης απόφαση των Σοσιαλδημοκρατών να μείνουν στην αντιπολίτευση έχει στερήσει την Μέρκελ από ένα βολικό εταίρο, αλλά ταυτοχρόνως έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στην Αθήνα. Μπορεί όλο το προηγούμενο διάστημα, η κυβέρνηση Τσίπρα να παραπονιόταν δικαιολογημένα για την ανελαστική στάση του Σόιμπλε, αλλά τώρα συνειδητοποιεί πως το νέο πολιτικό σκηνικό στη Γερμανία μόνο αρνητικά για την ελληνική κρίση προοιωνίζεται.

Στο Μαξίμου αρχικά ήλπιζαν σε μία νίκη του Σουλτς και όταν φάνηκε ότι αυτό το ενδεχόμενο αποκλείεται, επένδυσαν τις ελπίδες της στην επανάληψη του “μεγάλου συνασπισμού” και μάλιστα, χωρίς τον Σόιμπλε στο υπουργείο Οικονομικών. Τα πράγματα, όμως, ήλθαν αλλιώς και τώρα οι “προσευχές” του Τσίπρα και των υπουργών του είναι να μην πάρει το κρίσιμο υπουργείο Οικονομικών ο αρχηγός των Ελεύθερων Δημοκρατών Λίντνερ, όπως επιδιώκει.

Μέσα σ’ αυτό το ρευστό ευρωπαϊκό περιβάλλον, η κυβέρνηση Τσίπρα καλείται να διαπραγματευθεί την 3^η αξιολόγηση. Η θέση που διαμορφώνεται στο Μαξίμου –προς αυτή την κατεύθυνση την ωθούν και ανώτατοι κοινοτικοί παράγοντες– είναι ότι πρέπει η διαπραγμάτευση να τελειώσει εντός του Νοεμβρίου, επειδή μετά τον σχηματισμό της νέας γερμανικής κυβέρνησης τα πράγματα μπορεί να περιπλακούν.

Το ενδεχόμενο ο Λίντνερ να πάρει το χαρτοφυλάκιο των Οικονομικών συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες. Όχι μόνο, επειδή θα πάρει υπουργεία, αλλά και επειδή κατά μία έννοια βολεύει τη Μέρκελ. Θα μπορεί να κρύβεται πίσω από τους δύσκολους κυβερνητικούς εταίρους της στις διαπραγματεύσεις της με τον Μακρόν και άλλους Ευρωπαίους ηγέτες πολύ περισσότερο από ό,τι μπορούσε να το κάνει με τον Σόιμπλε.

Η κρίσιμη επίπτωση στην ελληνική υπόθεση θα είναι αναμφίβολα στο ζήτημα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. Η μέχρι τώρα απροθυμία του Βερολίνου να συναινέσει θα καταστεί κατηγορηματική άρνηση, ακόμα και εάν το υπουργείο Οικονομικών δεν πάει στον αρχηγό των Ελευθέρων Δημοκρατών, δεδομένου ότι την ανελαστική θέση αυτού του κόμματος υποστηρίζουν και οι Χριστιανοκοινωνιστές και πολλοί Χριστιανοδημοκράτες βουλευτές.

Μία πρόσθετη επίπτωση είναι ότι θα ενισχυθεί η προϋπάρχουσα πρόθεση των σκληροπυρηνικών του ευρωιερατείου να επιβάλουν στην Ελλάδα μία δέσμη από ρήτρες και “κόφτες” (το αποκαλούν «εθνικές εγγυήσεις») μετά τη λήξη του 3^ου Μνημονίου. Όπως έχουμε ήδη εκθέσει σε προηγούμενο άρθρο, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η πρόθεση του Τσίπρα για «καθαρή έξοδο από τα Μνημόνια» ενδέχεται να μπλοκαρισθεί. Μία τέτοια εξέλιξη θα τινάξει στον αέρα το πολιτικό αφήγημά του, γεγονός που πιθανότατα να τον εξωθήσει σε πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.