Οι υποκλοπές ανοίγουν την συζήτηση για την επόμενη ημέρα…

Η υπόθεση των υποκλοπών αποσταθεροποιεί την ηγεσία Μητσοτάκη και ανοίγει την συζήτηση για την επόμενη ημέρα στη ΝΔ (όσο και αν τα φιλικά στην μητσοτακική ηγεσία, ΜΜΕ κάνουν ότι δεν το βλέπουν), με τα ονόματα των Νίκου Δένδια και Όλγας Κεφαλογιάννη να ακούγονται όλο και πιο συχνά στα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία. Η πρώτη που έχει ανοίξει περπατησιά είναι η Όλγα Κεφαλογιάννη.

Με την τοποθέτησή της την Δευτέρα το βράδυ για την υπόθεση των υποκλοπών πήρε σαφή και καθαρή απόσταση από την ηγεσία του κόμματος, ενώ ταυτίστηκε με την θέση που έχει διατυπώσει δημόσια ο Κώστας Καραμανλής και με την οποία έδειξε την συμφωνία του ο Αντώνης Σαμαράς. Ο Καραμανλής από τα Ανώγεια στην εκδήλωση για τον πατέρα της Γιάννη Κεφαλογιάννη δήλωσε καθαρά ότι «η επίκληση του απορρήτου υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημοσίου βίου».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης όλο αυτό το διάστημα στην Βουλή, στις εργασίες της αρμόδιας Επιτροπής, κρύβεται πίσω ακριβώς από την επίκληση του απορρήτου. Απέφυγε να συγκαλέσει την Επιτροπή Διαφάνειας Στην ΔΕΘ το δήλωσε και δημόσια ότι «διαφωνεί με τις απόψεις αυτές και ότι το απόρρητο πρέπει να διαφυλαχθεί». Απέφυγε δε συγκαλέσει την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας για να ελεγχθεί η παρακολούθηση Σπίρτζη, όπως ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Να σημειωθεί πως μέλη της Επιτροπής, εκτός από την κ. Κεφαλογιάννη είναι και ο Κώστας Τζαβάρας, ένας εκ των “Γαλάζιων” βουλευτών που επίσης έχει επικριτική στάση για την υπόθεση των υποκλοπών.

Και κάπως έτσι το ρήγμα στο εσωτερικό της ΝΔ έγινε απτό. Η Όλγα Κεφαλογιάννη πήρε θέση και μάλιστα καθαρή. Στην πραγματικότητα επανέλαβε το σκεπτικό του Κώστα Καραμανλή λέγοντας: «…το απόρρητο με πολύ συγκεκριμένες δικλίδες ασφαλείας, θα πρέπει να μπαίνει, αν θέλετε, σε δεύτερη μοίρα, γιατί προέχει η προάσπιση των δημοκρατικών θεσμών, του Συντάγματος, των νόμων, των θεσμών. Και όλοι εμείς που υπηρετούμε του θεσμούς, θα πρέπει όταν κάτι λέμε να το εννοούμε. Όταν λέμε όλα στο φως, δεν μπορούμε μετά να οχυρωνόμαστε πίσω από το απόρρητο, είναι επικίνδυνο για την Δημοκρατία κάποιος να επικαλείται το απόρρητο και να θεωρεί ότι είναι εκτός ελέγχου».

Στο προσκήνιο η Όλγα 

Το όνομα της Όλγας Κεφαλογιάννη είχε ακουστεί για την ηγεσία το 2016. Το σκέφτηκε τότε, αλλά δεν προχώρησε. Η σχέση της με την οικογένεια Μητσοτάκη δεν είναι η καλύτερη, η αντιπαλότητα έρχεται από το παρελθόν και έχει περάσει στην επόμενη γενιά. Άλλωστε στο παρελθόν οι σχέσεις της και με την Ντόρα Μπακογιάννη δεν ήταν οι καλύτερες. Το 2019 ο Κυριάκος Μητσοτάκης την άφησε εκτός κυβέρνησης, αφού δεν της ανέθεσε το ενοποιημένο υπουργείο Τουρισμού και Πολιτισμού που διεκδικούσε και εκείνη έδειξε την δυσαρέσκειά της.

Έκτοτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε δύο ανασχηματισμούς, αλλά η Όλγα Κεφαλογιάννη, που είχε διατελέσει υπουργός την περίοδο Σαμαρά, δεν μπήκε στην κυβέρνηση. Με προσεκτικές τοποθετήσεις έχει πάρει αποστάσεις από την ηγεσία, δίχως να διαρρήξει την σχέση με το κόμμα της ΝΔ, ή να μπορεί να κατηγορηθεί για αντικυβερνητική ή υπονομευτική στάση.
Υπ’ αυτή την έννοια είναι η μόνη από τα προβεβλημένα στελέχη που έχει διαμορφώσει το πολιτικό προφίλ για να κάνει παιχνίδι όταν ανοίξει η διαδοχή.

Η παρουσία του Κώστα Καραμανλή στην εκδήλωση για τον πατέρα της στα Ανώγεια έχει συμβολική σημασία. Στο παρασκήνιο το ερώτημα που κυκλοφορεί στα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία είναι εάν θα συνεχίσει την πορεία που έχει ξεκινήσει και αν έχει τα προσόντα να φθάσει μέχρι το τέλος. Στα συν της είναι η σχέση με την οικογένεια Βαρδινογιάννη και την επιχειρηματική πολιτική ισχύ του, αλλά και τα Μέσα Ενημέρωσης που διαθέτει. Σε κάθε περίπτωση, μπορεί να εκφράσει την εν τη γενέσει της εσωκομματική αντιπολίτευση και να λειτουργήσει σαν λαγός.

Αντίθετα ο Νίκος Δένδιας που εμφανίζεται σαν φαβορί, μέχρι στιγμή έχει ταυτιστεί πλήρως με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τόσο στα θέματα της αρμοδιότητάς του, όσο και ευρύτερα στην κυβερνητική πολιτική. Ακόμη και για τον τομέα της αρμοδιότητάς του και τη περίφημη τοποθέτησή του στην Άγκυρά, φρόντισε να δηλώσει νομιμοφροσύνη στον αρχηγό λέγοντας στο Συνέδριο του κόμματος πώς «ότι έχουμε κάνει στα ελληνοτουρκικά είναι πολιτική Μητσοτάκη».

Οι κινήσεις του Νίκου Δένδια

Ο Νίκος Δένδιας είχε την ευκαιρία του στην προηγούμενη διαδοχή, αλλά δεν έθεσε υποψηφιότητα. Οι πληροφορίες επιμένουν ότι ζήτησε δύο φορές το χρίσμα από τον Κώστα Καραμανλή αλλά δεν το πήρε. Έκτοτε ο φιλικός του Τύπος τον εμφανίζει σαν εκφραστή της καραμανλικής πτέρυγας, κάτι που είναι αμφίβολο. Φιλελεύθερος στα οικονομικά, με διασυνδέσεις με διεθνείς οικονομικούς κύκλους και ταυτισμένος με την διακυβέρνηση Μητσοτάκη, δύσκολα πείθει.

Περισσότερη αποδοχή έχει στους κύκλους της αντιπολίτευσης, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο για τις σχέσεις του με τον Αντώνη Σαμαρά αυτές εξομαλύνθηκαν, ήταν από τους πρώτους που είχαν ξεκινήσει την αμφισβήτηση του μετά την ήττα του 2015, αλλά δεν αποκαταστάθηκαν ποτέ πλήρως. Φυσικά ακόμη είναι νωρίς και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις ειδικά αν υπάρξουν νέες αποκαλύψεις για την υπόθεση των υποκλοπών.

Ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης έδειξε ότι με τα μέχρι στιγμής δεδομένα (και ενώ έχει μπλοκάρει τις περαιτέρω αποκαλύψεις, παίζοντας το χαρτί του συμψηφισμού με την υπόθεση Πιτσιόρλα), δεν σκοπεύει να διευκολύνει κινήσεις. Έχει δεν την πλήρη στήριξη και της Ντόρας Μπακογιάννη, που για πρώτη φορά μπήκε ενεργά στο παιχνίδι προκειμένου να διασφαλίσει το πολιτικό μέλλον της οικογένειας. Η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να πιστωθεί την αυξανόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια τον κρατά στο παιχνίδι. Εάν οι δημοσκοπήσεις τον έδειχναν πολιτικά τελειωμένο θα ήταν εντελώς διαφορετικό και το κλίμα και οι κινήσεις στο εσωτερικό της ΝΔ. Από την άλλη, όμως, ο Αλέξης Τσίπρας έχει κάθε λόγο να πάει στις εκλογές με αντίπαλο τον φθαρμένο Κυριάκο Μητσοτάκη.