Ώρα να σηκώσουμε κεφάλι στην Γερμανία
25/01/2020Η απροκάλυπτα εχθρική συμπεριφορά της Γερμανίας προς την Ελλάδα με την περιβόητη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη πρέπει να απαντηθεί άμεσα. Στο επόμενο Eurogroup ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας μπορεί να ανακοινώσει πως σκοπεύει να εγγράψει στον προϋπολογισμό ως απαίτηση το σύνολο (κεφάλαιο και τόκοι) του αναγκαστικού κατοχικού δανείου.
Το κλίμα μοιάζει θετικό καθώς διαμορφώνεται ήδη ένα αντιγερμανικό μέτωπο μέσα στην ΕΕ και την ευρωζώνη. Mετά το Brexit, οι πάντες έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η επιβολή από το Βερολίνο των πολιτικών που επιθυμεί. Ήδη έχει “παγώσει” την ολοκλήρωση της τραπεζικής ενοποίησης και έχει μπλοκάρει τη μετεξέλιξη της συμφωνίας του Δουβλίνου για το μεταναστευτικό (που το ίδιο προκάλεσε ζητώντας ένα εκατομμύριο μετανάστες για να κάνουν τις βαριές και βρώμικες δουλειές του γερμανικού κεφαλαίου).
Επίσης, ήθελε τα δυτικά Βαλκάνια όχι για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, αλλά για να ενοποιήσει το χώρο μέχρι τη θερμή θάλασσα του Αιγαίου, δεδομένου ότι την Ελλάδα τη
θεωρεί “αποικία χρέους” (Σ.Σ: ο Σταύρος Λυγερός αποκάλυψε πρόσφατα πως όταν πήγε Έλληνας αξιωματούχος της προηγούμενης κυβέρνησης, οι Κινέζοι του είπαν πως η Μέρκελ τους είπε ότι για την Ελλάδα θα ρωτάτε εμάς). Αυτό πρέπει να τελειώσει. Άλλωστε δεν χρωστάμε πια στη Γερμανία, αλλά στους ευρωπαϊκούς θεσμούς (ESM κλπ).
Πως διαμορφώνεται το αντιγερμανικό κλίμα
Η σταδιακή σύμπηξη αντιγερμανικού κλίματος τεκμαίρεται από τα εξής:
Πρώτον, όλοι αντιλαμβάνονται πια πως η Γερμανία επιδιώκει, μέσω της κρίσης του ΝΑΤΟ, να απαλλαγεί από τους εξοπλιστικούς περιορισμούς που της επιβλήθηκαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και σταδιακά να γίνει m;exri και πυρηνική δύναμη.
Δεύτερον, οι ΗΠΑ έχουν πια αντιληφθεί ότι η άτυπη τριπλή συνεννόηση Βερολίνου-Μόσχας- Άγκυρας, που στηρίζεται στην ενεργειακή περικύκλωση της ΕΕ από τους
ρωσοτουρκικούς αγωγούς φυσικού αερίου, αποτελεί μείζον διαρθρωτικό πρόβλημα
για το ΝΑΤΟ και τη Δύση. Δεν είναι τυχαίο που οι Αμερικάνοι έφτιαξαν μια στρατιωτική ζώνη μαξιλάρι (buffer zone) ανάμεσα στη Ρωσία και τη Γερμανία που ξεκινάει από τις Βαλτικές χώρες, την Πολωνία, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Ελλάδα.
Τρίτον, η Διάσκεψη του Βερολίνου αποτελεί έμμεσο όργανο προβολής ισχύος, στο
γεωπολιτικό διεθνές επίπεδο, της γεωοικονομικής δύναμης της Γερμανίας, η οποία
το παίζει ειρηνοποιός. Διαμορφώνει πλαίσιο για να καθίσουν οι αντιμαχόμενοι στο
ίδιο τραπέζι, σε δύο στάδια. Αρχικά, βάζει να συμφωνήσουν όλοι οι γύρω εμπλεκόμενοι ότι θα αποσυρθούν από τη διαμάχη και μετά βάζει τους δύο αντιμαχόμενους να υπογράψουν ειρήνη. Σε αυτό η Διάσκεψη για τη Λιβύη απέτυχε παταγωδώς. Ο επιτετραμμένος για την εξωτερική πολιτική της ΕΕ Γιοζέπ Μπορέλ δήλωσε πριν την σύσκεψη των υπουργών εξωτερικών τη Δευτέρα πως η Διάσκεψη του Βερολίνου απέτυχε.
Τέταρτον, ο Ισπανός Γιοζέπ Μπορέλ, λίγο πριν την Διάσκεψη, ανακοίνωσε ότι περικόπτονται τα κοινοτικά κονδύλια που διατίθενται στην Τουρκία στο πλαίσιο της προενταξιακής διαδικασίας της, γεγονός που εξόργισε την καγκελαρία. Επιπλέον, να σημειώσουμε ότι η ΕΕ προειδοποίησε την Τουρκία εναντίον οποιασδήποτε παράνομης γεώτρησης στην ανατολική Μεσόγειο, ιδιαίτερα εντός των υδάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας το περασμένο Σάββατο.
Κανείς δεν θέλει την Γερμανία
Πέμπτον, ο γαλλογερμανικός άξονας τελεί υπό διάλυση, μετά την κωλυσιεργία του
Βερολίνου στις προτάσεις Μακρόν για την ευρωζώνη.
Έκτον, δεν θέλουν τους Γερμανούς, ούτε τα κράτη του Βίζεγκραντ, ούτε οι Βαλτικοί, ούτε και η Ιταλία, διότι πάνε να τους κλέψουν την βιομηχανία τους.
Έβδομον, η Ελλάδα το ήξερε, τώρα το μαθαίνει και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πως η Γερμανία δεν είναι μια ευρωπαϊκή ελπίδα, αλλά μια νέο-ιμπεριαλιστική δύναμη μεταμοντέρνου τύπου που έχει άχτι την Ελλάδα. Πρόκειται για ένα βαθύ γερμανικό σύνδρομο που έχει τεράστιο ιστορικό βάθος (The tyranny of Greece over Germany, της E. M. Butler, 1935).
Ως εκ τούτων, μετά από κάποιες παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, μπορεί να κάνει μέσω
Σταϊκούρα την κίνηση της εγγραφής του κατοχικού δανείου στον προϋπολογισμό. «Το τελικό αποτέλεσμα της ομάδας έρευνας του κ. Καρακούση είναι ότι η Τράπεζα της Ελλάδος δάνεισε στους Γερμανούς 12,8 σημερινά δισεκατομμύρια δολάρια, που τον Δεκέμβριο του 2014 αντιστοιχούσαν σε 11 δισεκατομμύρια ευρώ. Το ποσόν αυτό, όπως διευκρινίστηκε από πολλές πλευρές, δεν εμπίπτει στις πολεμικές αποζημιώσεις, γιατί πρόκειται για μια καθαρή εμπορική πράξη. Πέραν τούτου όμως η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εκτίμησε τα ποσά των πολεμικών επανορθώσεων σε 287,7 δισ. ευρώ» (ΤΟ ΒΗΜΑ, 12.10.2018).