Όταν οι αγορές διαλέγουν τον Βρετανό πρωθυπουργό

Οι αγορές είναι εκείνες που καθόρισαν την αλλαγή πρωθυπουργού στη Βρετανία. Είναι και οι αγορές, που επέλεξαν το νέο πρωθυπουργό της χώρας. Τα περί αφηγημάτων ότι για πρώτη φορά επιλέγηκε να κυβερνήσει τη χώρα «παιδί μεταναστών», φαντάζει περισσότερο σε ιστορία μελό. Άλλωστε δεν είναι επιλογή των Βρετανών πολιτών, αλλά της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συντηρητικού Κόμματος.

Η επιλογή του νέου πρωθυπουργού δεν πιστώνεται στην κοινωνία αλλά στο κόμμα, το οποίο δεν αφουγκράστηκε την κοινωνία, αλλά το οικονομικό κατεστημένο. Γιατί εάν αφουγκράζονταν τους πολίτες θα προκήρυσσαν εκλογές, τις οποίες ενδεχομένως οι Συντηρητικοί θα έχαναν από τους Εργατικούς, οι οποίοι ειρήσθω εν παρόδω δεν έχουν μια ολοκληρωμένη πολιτική διακυβέρνησης. Δεν προσφέρουν εναλλακτική πρόταση, κι αυτό μετά τις αλλεπάλληλες αυτοχειρίες των Συντηρητικών, είναι τραγωδία για τη Βρετανία.

Σημειώνεται πως σε δημοσκόπηση του Yougov, για το κατά πόσο είναι ικανοποιημένοι ή απογοητευμένοι οι Βρετανοί με την εκλογή του Ρίσι Σουνάκ ως πρωθυπουργού, το 41% δήλωσε απογοητευμένο και το 38% ικανοποιημένο. Το 56% υποστηρίζει πως θα έπρεπε να διεξαχθούν εκλογές.

Η Λιζ Τρας, η οποία παρέμεινε 44 ημέρες στην ηγεσία της Κυβέρνησης και του κόμματος, κρίθηκε και με συνοπτικές διαδικασίες οδηγήθηκε σε παραίτηση, όταν η οικονομική της πολιτική απορρίφθηκε από τις αγορές. Δεν πρόλαβε να καθίσει στην καρέκλα και της έδειξαν την έξοδο. Ο Ρίσι Σουνάκ από την άλλη είναι ο άνθρωπος τους. Ένας άνθρωπος του συστήματος, πλούσιος από… προίκα συζύγου.

Οι αγορές ψήφισαν!

Το γεγονός ότι ο Σουνάκ είναι ινδικής καταγωγής δεν έχει καμία σημασία. Δεν είναι η εκδίκηση της πρώην αποικίας, που κατάφερε να προωθήσει στην Ντάουνινγκ Στριτ το δικό της άνθρωπο. Είναι ο καπιταλισμός, που δεν βλέπει χρώμα και… μεταναστευτική βιογραφία, αλλά το χρήμα. Υπηρέτησε το χρηματοπιστωτικό σύστημα, τις οικονομικές ελίτ και επιβραβεύεται. Το ζητούμενο είναι να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους και να εκφράσει πιο αυθεντικά εκείνους που τον επέβαλαν.

Ο Ρίσι Σουνάκ είναι παιδί του κεφαλαίου. Όλοι τους στο Συντηρητικό Κόμμα είναι παιδιά της Θάτσερ. Η πολιτική και ιδεολογικής επιρροή παραμένει ζωντανή. Στην περίοδο, που διανύουμε, οι πολίτες αντιδρούν στην οικονομική κατάσταση. Η Βρετανία είναι υπό εξέγερση, καθώς βιώνει σκληρές οικονομικές επιπτώσεις. Η νέα κυβέρνηση, βασικά η συνέχεια των προηγούμενων, θα αντιμετωπίσει την λαϊκή οργή, χωρίς να είναι σίγουρο ποιος θα κεφαλαιοποιήσει πολιτικά αυτό.

Είναι σαφές πως η κυριαρχία των Τόρις φθάνει στο τέλος της. Αυτό θα σημαίνει και το τέλος του θατσερισμού; Οι Εργατικοί εισπράττουν τη φθορά και τις απίστευτες γκάφες των Συντηρητικών. Έχουν τις λύσεις ή θα είναι η συνέχεια ενός σκληρού καπιταλισμού;
Την ίδια ώρα, στο προσκήνιο επανέρχεται το θέμα της ενότητας της χώρας, που δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Είναι προφανές πως η Σκοτία δεν πρόκειται να εγκαταλείψει την απαίτησή της για ανεξαρτησία, ιδιαίτερα όταν παρακολουθεί τις αναταράξεις που συγκλονίζουν το Λονδίνο. Είναι σαφές πως όταν ανοίξει ο ασκός του Αιόλου, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την κατάληξη.