Όταν οι αστυνομικοί λειτουργούν σαν προστάτες της εξουσίας

Τι έχει αλλάξει στην αστυνομία και εκφράζεται με τόση βία; Την απάντηση έχει δώσει σε συνέντευξή του ο αντιπρόεδρος των Αστυνομικών Υπαλλήλων Δυτικής Αττικής, Σπύρος Κρικέτος, όταν μας είπε ότι η παρούσα πολιτική ηγεσία τους έχει λύσει τα χέρια! Και γιατί δεν έχουν λυθεί τα χέρια όλων των τμημάτων του αστυνομικού σώματος; Γιατί στο ποινικό έγκλημα γίνεται του Σικάγου, με σειρά δολοφονιών μεταξύ ανεμπόδιστων συμμοριών, κυρίως της αγοράς ναρκωτικών.

Αγοράς που επί παρούσας κυβέρνησης έχει υπερδιπλασιάσει τους τζίρους της, όπως αποκαλύπταν τα στοιχεία από τα λύματα, πριν καταργηθούν γρήγορα οι σχετικές ενημερώσεις! Γιατί εδώ και επτά μήνες από την δολοφονία του αστυνομικού ρεπόρτερ ερευνητή Γιώργου Καραϊβάζ και παρά την εντολή του πρωθυπουργού να βρεθούν τάχιστα οι δολοφόνοι, δεν έχει γίνει τίποτα, ούτε υπάρχει κάποια σχετική ενημέρωση για τις έρευνες; Αλήθεια, γίνονται έρευνες;

Γιατί, τα μόνα χέρια που ουσιαστικά έχουν λυθεί είναι των δυνάμεων αντιμετώπισης των κοινωνικών και πολιτικών διαμαρτυριών; Γιατί βλέπουμε τόσο μίσος και δίψα για βία από τους προστάτες του νόμου και της τάξης; Γιατί σε όλες τις σύγχρονες δημοκρατικές χώρες, όλοι οι αστυνομικοί φέρουν εμφανή διακριτικά στις στολές τους και σε πολλές περιπτώσεις κάμερες στα κράνη, όταν βρίσκονται σε δράση;

Εύκολη η απάντηση. Διότι αν υποχρεωθούν όλοι αστυνομικοί να φέρουν διακριτικά τότε θα αντιδράσουν και θα πουν στον υπουργό «έλα εσύ να διαλύσεις τις διαδηλώσεις». Σου λένε, εμείς προστατεύουμε την πολιτική εξουσία, άρα και η πολιτική εξουσία οφείλει να προστατεύει εμάς, ότι και αν κάνουμε!

Άγνοια νόμων και κανόνων 

Αποκαλυπτική και προκλητική ήταν η βιασύνη του αντιπροέδρου της ΝΔ και υπουργού Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη, όταν πριν καν γίνουν γνωστά όλα τα στοιχεία της υπόθεσης, δήλωσε για το αιματηρό περιστατικό στο Πέραμα: «Είναι απολύτως προφανές (!) ότι οι Αστυνομικοί έκαναν καλά την δουλειά τους και ότι προστάτευσαν αμυνόμενοι (!) και την ζωή τους και το κοινωνικό σύνολο (!). Μπράβο τους». Καμιά αντίδραση από τον νομικό κόσμο για την δήλωση Γεωργιάδη.

Ποια ανάγκη υποχρέωσε τον νέο υπουργό ΠΡΟ-ΠΟ να επισκεφτεί τους κρατούμενους επτά αστυνομικούς, πριν αυτοί καταθέσουν και να δηλώσει ότι το έκανε «για να στηρίξει ψυχικά νέους ανθρώπους που υπηρετούν στην Ελληνική Αστυνομία». Τηρείται η συμφωνία! Η συμφωνία με τους πολίτες δεν τηρείται και για αυτό ο υπουργός δεν ένοιωσε την ανάγκη να στηρίξει ψυχικά την οικογένεια του νεκρού.

Στο δε ερώτημα με τι κριτήρια προσλαμβάνονται πλέον οι αστυνομικοί και κυρίως ποια εκπαίδευση λαμβάνουν και πόσο καλά γνωρίζουν κανονισμούς και νόμους, απαντάει σε μια ανάρτησή του ο αστυνομικός Θέμης Χαρίσης: «Αρχές της δεκαετίας του 1990. Εγώ χαμηλόβαθμος Αξιωματικός της ΕΛΑΣ, σχετικά νέος στην ηλικία, Διοικητής επαρχιακού Αστυνομικού Τμήματος, στα ανατολικά του νομού Θεσσαλονίκης».

«Ο νόμος 3169/2003, ήταν η πρώτη μέχρι τότε κωδικοποίηση των σχετικών διατάξεων, με προβλέψεις για τα δικαιώματα των αστυνομικών, τα όρια και τις συνθήκες χρήσης και με προβλέψεις για την εξέταση και επανεξέταση όλων των αστυνομικών, ως προς την σωματική και ψυχική ικανότητα τους να οπλοφορούν».

«Τι προέκυψε από την συζήτηση; Πέντε χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου, που έπρεπε να είναι το ευαγγέλιο του κάθε αστυνομικού, το 50% του ακροατηρίου αγνοούσε την ύπαρξη (!) του νόμου και βασικών του προβλέψεων. Πέντε χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου, κανένας αστυνομικός, εμού συμπεριλαμβανομένου, ΔΕΝ είχαμε εξετασθεί για την σωματική και ψυχική μας υγεία και ικανότητα να φέρουμε όπλο και να το χρησιμοποιούμε».

Είναι τρελοί ή πουλάνε τρέλα;

Ποια ψυχική υγεία είχε ο άνδρας των ΜΑΤ που με το γκλομπ του σπάει την πόρτα και την βιτρίνα καταστήματος στα Εξάρχεια και όταν μια πελάτης τον ρωτάει, «μα τι κάνεις, είσαι τρελός υπάρχουν άνθρωποι εδώ», εκείνος απαντάει «Ναι είμαι τρελός»; Και γιατί για αυτόν τον “τρελό” δεν έγινε καμία δήλωση από την πολιτική ηγεσία;

Δυστυχώς η “ομερτά” είναι κανόνας και η επιτροπή εσωτερικών υποθέσεων, εικονική. Θα αφήσουν το χρόνο να κυλήσει, με την ελπίδα να ξεθυμάνει η ιστορία και το τηλεοπτικό κοινό να βρει άλλα θέματα για να ασχοληθεί! Και όπως σχολίασε ο Παντελής Μπουκάλας στην Καθημερινή: «Φανερό είναι στις καταθέσεις των επτά αστυνομικών το χέρι κάποιου ενοποιητή-σεναριογράφου, ανέλαβε να αμβλύνει τις κραυγαλέες αντιφάσεις και να ετοιμάσει μια ανεκτή ιστοριούλα. Όλοι τους λοιπόν δεν θυμούνται πόσες σφαίρες έριξαν. Και όλοι τους βεβαιώνουν ότι πυροβόλησαν για να ακινητοποιήσουν το όχημα.

Μόνο που έπεσαν θύματα του “παραδόξου του λευκού Χιουντάι”. Είναι γνωστό ότι η εν λόγω μάρκα, έχει τις ρόδες αφενός ψηλά, στο ένα μέτρο και αφετέρου και τις τέσσερις στις θέσεις οδηγού και συνοδηγού». Εξ’ άλλου Ρομά ήταν ο νεκρός και όπως είπε και ο συνήγορος των επτά Αλέξης Κούγιας: “αυτοί είναι μάστιγα της κοινωνίας”». Μπορεί, λοιπόν, η ομάδα που συγκρότησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να είναι η “μάστιγα της Δημοκρατίας”, αλλά αν δεν το πουν οι τηλεοράσεις, δεν ισχύει!