Πάνος Καμμένος: έξω από τη Βουλή, πίσω από την μπάρα, επιστροφή στις ‘γαλάζιες’ ρίζες(;)

«Ο Θεός ας προστατεύσει την Ελλάδα». Με τα λόγια αυτά υποδέχτηκε ο Πάνος Καμμένος την συντριπτική ήττα του στις ευρωεκλογές, αυτή που αποτέλεσε την αρχή του τέλους. Ο επίλογος γράφτηκε και επίσημα, λίγες μέρες αργότερα, όταν το Εθνικό Συμβούλιο των ΑΝΕΛ συνεδρίασε και παμψηφεί αποφάσισε να μην κατέβει στις εθνικές εκλογές. Το ισχνό ποσοστό που συγκέντρωσε, άλλωστε, αποτέλεσε μονόδρομο: καθιστούσε αδύνατη μία νέα κάθοδο στις κάλπες.

«Ο ελληνικός λαός ψήφισε. Αναγνωρίζω τη νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ΝΔ και ελπίζω να επιφέρει την πολιτική αλλαγή» ανέφερε ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ. Ο αεικίνητος Πάνος, πλέον, θα έχει άπλετο χρόνο να πραγματοποιήσει μία ανασκόπηση των τελευταίων εφτά ετών. Να ‘κάνει ταμείο’ για μία περίοδο που του επιφύλασσε τόσα σκαμπανεβάσματα, όσα δεν μπορούσε να φανταστεί ούτε ο ίδιος.

Οι ΑΝΕΛ ιδρύθηκαν στις 24 Φεβρουαρίου 2012 με δύο βασικούς συμμάχους: τα σόσιαλ μίντια και το μνημόνιο. Μέσω των πρώτων βρήκαν στελέχη, έγιναν ευρέως γνωστοί, δημοσίευσαν την ιδρυτική διακήρυξη τους και πραγματοποίησαν τις απαραίτητες διαδικασίες διαβούλευσης. Μέσω του μνημονίου, συγκεκριμένα ξιφουλκώντας κατά αυτού, πήραν πνοή ζωής και ενέταξαν στο δυναμικό τους εννέα ανεξάρτητους βουλευτές, εκλεγμένους με τη ΝΔ.

Ο Πάνος είχε επιτέλους το δικό του ‘βασίλειο’, την Κοινοβουλευτική Ομάδα του. Το 2012 συνεργάστηκε με τα κινήματα της πλατείας Συντάγματος, αλλά και τους Αντιμνημονιακούς Πολίτες του Νότη Μαριά. Και πριν προλάβει κανείς να τους υποβαθμίσει, έστω λίγο να ειρωνευτεί αυτό που εκ πρώτης θύμιζε συνονθύλευμα πολιτικών στελεχών, ο Καμμένος και οι ΑΝΕΛ έλαβαν το εντυπωσιακό 10,6%. Αναδείχθηκαν τέταρτο κόμμα, εκλέγοντας 33 βουλευτές.

Καθοδική πορεία

Από τότε, όμως, άρχισε η κάθοδος. Στην επόμενη εκλογική δοκιμασία το ποσοστό τους περιορίστηκε σημαντικά και άρχισε η εσωκομματική φαγωμάρα με δημόσιες διαφωνίες, αποχωρήσεις και καταγγελίες για την αρχηγική συμπεριφορά του Πάνου. Και αυτό επειδή η πλάστιγγα είχε ήδη γύρει. Χωρίς να το γνωρίζει κανείς ο Αλέξης Τσίπρας είχε ήδη επιλέξει τον κυβερνητικό του εταίρο και ετοιμαζόταν να γράψει ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο της σύγχρονης ιστορίας.

Ακολούθησε το ιδρυτικό συνέδριο, η αποδυνάμωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, η ένταξη του Νίκου Νικολόπουλου στο κόμμα, ο ‘τυφώνας’ Ραχήλ Μακρή και οι μυστικές συναντήσεις Πάνου-Αλέξη. Μυστικές ακόμα και από ανώτατα στελέχη της Κουμουνδούρου. «Πάνο κοίτα να μπεις στη Βουλή και άσε όλα τα υπόλοιπα σε εμένα», του είχε διαμηνύσει ο Τσίπρας. Όπερ και εγένετο. Με ποσοστό 4,75% και 13 βουλευτές, ο Καμμένος ορίζεται υπουργός Άμυνας και το κόμμα του συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τοποθετεί επιπλέον την Έλενα Κουντουρά ως αναπληρώτρια υπουργό Τουρισμού καθώς και τρεις υφυπουργούς.

Ένα παρατηρητικό μάτι –ακόμα και τότε– θα διέβλεπε ότι η τύχη του Καμμένου θα στέρευε αργά ή γρήγορα. Το πολιτικό του κεφάλαιο ροκανιζόταν συνεχώς. Ο ίδιος, όμως, έμοιαζε τυφλωμένος από μία συμβίωση που διήρκησε τέσσερα ολόκληρα χρόνια, αλλά και από την πραγμάτωση του παιδικού του ονείρου: να βρεθεί στο τιμόνι του υπουργείου Άμυνας.

«Στα τέσσερα εσείς, στα τέσσερα»

Αν μη τι άλλο, ο Πάνος Καμμένος μόνο απαρατήρητος δεν περνούσε. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου καταφέρνει να μπει οριακά στη Βουλή, εξασφαλίζοντας το 3,69%, χάρις και σε μια έξυπνη διαφημιστική καμπάνια στην οποία μάθαινε τον ‘μικρό Αλέξη’ να γράφει με το δεξί. Λίγους μήνες αργότερα ξεστομίζει το περίφημο «στα τέσσερα εσείς, στα τέσσερα», ενώ ποιος μπορεί να ξεχάσει την κόκκινη γραβάτα με τους φαλλούς. Τέλος, οι πολλαπλές εμφανίσεις του με στρατιωτική παραλλαγή και η αναφορά του Αλέξη στον «μπούλη» δεν θα χαθούν στη λήθη της ιστορίας.

Όλα τα καλά, όμως, φτάνουν στο τέλος τους. Καταλύτης για το διαζύγιο μεταξύ Πάνου και Αλέξη ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών, κόκκινη γραμμή για τους ΑΝΕΛ. Στις 13 Ιανουαρίου του 2019 και μετά από απειλές ότι θα το κάνει, παραιτήθηκε από υπουργός Άμυνας και ζήτησε την απομάκρυνση των στελεχών του κόμματός του από τα υπουργεία που κατείχαν. Η Έλενα Κουντουρά, η Μαρίνα Χρυσοβελώνη, ο Τέρενς Κουίκ και ο Βασίλης Κόκκαλης προτίμησαν τις υπουργικές καρέκλες, ενώ την συμφωνία ψήφισε και ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος. Πλέον, ο Πάνος Καμμένος μοιάζει με ‘γυμνό βασιλιά’. Το τέλος γράφτηκε με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.

Μετά την απόφαση για μη κάθοδο των ΑΝΕΛ στις εθνικές εκλογές, ο Πάνος δεν έπεσε στην κατάθλιψη. Ήδη υποστηρίζει τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των παιδιών του. Από τη μία το μπαρ του ενός στα Νότια Προάστια, στο οποίο κάλεσε τους δημοσιογράφους. Πήρε, μάλιστα, θέση πίσω από τη μπάρα, επιδεικνύοντας το ταλέντο του στα κοκτέιλ. Από την άλλη, τον περιμένουν δουλειές με φούντες!

Ο γιος του Ηλίας θα είναι μέτοχος στην εταιρεία Greekkannabis. Σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφα ο Ηλίας Καμμένος θα ασχοληθεί με την εταιρεία που στόχο έχει, όπως αναφέρει το καταστατικό της, την «καλλιέργεια, παραγωγή, μεταποίηση, παρασκευή, αποθήκευση, μεταφορά, συσκευασία, διάθεση και εμπορία εντός και εκτός Ελλάδος λιναριού, κάνναβης, αρωματικών φυτών, σπόρων, βοτάνων και κάθε είδους παραγώγου από τις ανωτέρω ουσίες». Η εταιρεία ιδρύθηκε σε υπηρεσία μίας στάσης στις 22 Νοεμβρίου 2018, περίοδο κατά την οποία ο Πάνος Καμμένος δεν είχε αποχωρήσει την κυβέρνηση.

Όπως ο Σαμαράς

Φίλοι του ισχυρίζονται ότι αυτές οι δραστηριότητες αφορούν αποκλειστικά τα παιδιά του και ο ρόλος του εκεί είναι βοηθητικός. Αντιθέτως, υποστηρίζουν ότι θα συμμετέχει στην οργανωτική επιτροπή του 22ου Μουντιάλ που θα πραγματοποιηθεί το 2022 στο Κατάρ. Η πρόταση λέγεται ότι ήρθε απευθείας από τον εμίρη του Κατάρ σεΐχη Abdullah bin Hamad Al – Thani, με τον οποίο απέκτησε σχέσεις, κατά την διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο Άμυνας.

Σε όσους έχει αφήσει μία πικρή γεύση η πολιτική αποστρατεία του Πάνου Καμμένου, υπάρχουν και οι φωνές που κάνουν λόγο για ένα διάλειμμα, μία υποχρεωτική σύντομη παύση. «Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά»! Μπορεί ο Νικήτας Κακλαμάνης να απέκλεισε κάθε σενάριο συνεργασίας του Καμμένου με τη ΝΔ, αλλά υπάρχουν εισηγήσεις από το περιβάλλον του πρώην υπουργού Άμυνας που βλέπουν μελλοντική επάνοδό του, παρά τις προς το παρόν κλειστές θύρες.

«Πάνο κάντο όπως ο Σαμαράς, που δεν κατέβηκε όχι απλώς σε μία αλλά σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις μετά την Πολιτική Άνοιξη, με αποτέλεσμα να επιστρέψει μετά ως ευρωβουλευτής και να γίνει αρχηγός της ΝΔ και πρωθυπουργός». Λέτε να τον δούμε αγκαλιά με τους άλλοτε συνοδοιπόρους και μετέπειτα άσπονδους αντιπάλους;