Επικίνδυνες παρενέργειες από την πολιτική πόλωση

Παρενέργειες από την πολιτική πόλωση, Δημήτρης Χρήστου

Το σημερινό πολιτικό σύστημα δεν έχει αποχρώσεις. Είναι άσπρο – μαύρο. Έχουμε μια κυβέρνηση δύο κομμάτων και απέναντί της σύμπασα την αντιπολίτευση, χωρίς –ουσιαστικά- διαφοροποιήσεις, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Η ΝΔ έχει στραφεί όσο πιο δεξιά γίνεται, αφού ο ανασφαλής στην ηγεσία Κυριάκος Μητσοτάκης άγεται και φέρεται από Σαμαρά, Άδωνη και Βορίδη περιορίζοντας το εκλογικό ακροατήριο και τις πιθανότητες νίκης στις προσεχείς εκλογές. Οι νηφάλιες φωνές ελάχιστες, με τους περισσότερους βουλευτές να κρύβονται τηρώντας στάση αναμονής. Αναμονής που λέει στον αρχηγό, δεν σε εμποδίζουμε, αλλά αν χάσεις φεύγεις.

Με τη στάση της αυτή η ΝΔ αφήνει ανοιχτό τον κεντρώο χώρο στο ΚΙΝΑΛ, μόνο που εκλεγμένη αρχηγός ακολουθεί τη ΝΔ και συχνά την υπερβαίνει, όπως συνέβη με την τοποθέτησή της για τη συμφωνία του Eurogroup. Χρυσή Αυγή, Ένωση Κεντρώων και ΚΚΕ ακολουθούν την αντικυβερνητική πολιτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης χωρίς, ιδιαίτερα το ΚΚΕ, να νοιάζονται στην περίπτωση που καταφέρουν να την ρίξουν από την εξουσία, τι ακριβώς θα ακολουθήσει.

Η ίδια τυφλότητα χαρακτηρίζει και όλες τις ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Πολιτική εκδίκησης και ζηλοφθονίας απέναντι στον Τσίπρα. Νίκη και θρίαμβος μόνο και μόνο από την αποκαθήλωσή του! Και εδώ τελειώνει η δουλειά τους.

Με λίγα λόγια ο αποκαλούμενος χώρος του Κέντρου όπου οι πολίτες αποφασίζουν χωρίς φραγμούς να τους κυβερνήσει εκείνος που μπορεί να εγγυηθεί ασφαλέστερα ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τον τόπο, προσφέρεται για συγκομιδή στον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά, εκτός αν προκύψουν ιδρύσεις νέων σχημάτων για να εκφραστούν η κεντροδεξιά και η κεντροαριστερά.

Στον παραδοσιακά φιλελεύθερο χώρο της οικονομίας και της επιχειρηματικής δραστηριότητας, επικρατεί ικανοποίηση από τις εξελίξεις στα μείζονα θέματα. Και ο χώρος αυτός που πρωταγωνιστεί δυναμικά, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό ευρύτερα τμήματα ψηφοφόρων.

Η εξωφρενική διαγραφή Μίχαλου

Πλην όμως ο φανατισμός της ηγετικής ομάδας του Κυριάκου Μητσοτάκη συνεχίζει να προκαλεί, προχωρώντας στην διαγραφή από μέλος του προέδρου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ) Κωνσταντίνου Μίχαλου! Γιατί; Διότι, όπως ανακοινώθηκε: «Με βάση τις διατάξεις του καταστατικού της Νέας Δημοκρατίας που προβλέπουν ως αυτονόητη την τήρηση και το σεβασμό στις αρχές, τις αξίες και τις βασικές θέσεις της παράταξης, ο κ. Κωνσταντίνος Μίχαλος τίθεται από σήμερα, Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018, εκτός κόμματος».

Είναι δυνατόν να απαιτείς από τον πρόεδρο του ΕΒΕΑ που εκπροσωπεί πάνω από 100.000 επιχειρήσεις να αδιαφορεί για τα συμφέροντα και τις απόψεις των μελών του και να προπαγανδίζει αυστηρά και μόνο τις απόψεις της ΝΔ; Αυτή είναι η δημοκρατική αντίληψη της ΝΔ για την αυτονομία των επαγγελματικών οργανώσεων; Και η αιτία; Δήλωσε ότι η συμφωνία του Eurogroup για το χρέος: «Βάζει τέλος, μετά από σχεδόν εννέα σκληρά χρόνια κρίσης, στα Μνημόνια και δίνει τη δυνατότητα, με πολύ κόπο και δουλειά βέβαια, η Ελλάδα να μπει σε ένα νέο δρόμο»

Και ενώ με τούτα και με τα άλλα ο χώρος του κέντρου μένει ελεύθερος η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ αδιαφορεί να «παίξει μπάλα» στον χώρο που ανήκε προνομιακά στο ΠΑΣΟΚ, ώστε να έχει καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα; Άλλη εξήγηση από το ότι η κ. Γεννηματά δεν έχει το ελεύθερο και την ηγετική προσωπικότητα να χαράξει πολιτική γραμμή, δεν βρίσκω. Προσωπικά μάλιστα, την θεωρώ εκβιάσιμη από τα βαρίδια της περιόδου της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. Και συν τοις άλλοις απομονώνεται διαρκώς από τον ευρωσοσιαλιστικό χώρο.

Η ομιλία του Τσίπρα στη σύνοδο των ευρωσοσιαλιστών που ανέφερε: «Οι αποτυχημένοι διαχειριστές του παρελθόντος, ο κ. Μητσοτάκης και η κ. Γεννηματά, έχουν συγκροτήσει ενιαίο μέτωπο πολιτικής υποκρισίας και εθνικιστικού λαϊκισμού. Δημαγωγούν, προσπαθώντας να κρύψουν τις μεγάλες ευθύνες των κομμάτων τους» χειροκροτήθηκε από όλους. Η Φώφη όμως απουσίαζε!

Ασφυξία στους εταίρους της Φώφης

Μια ματιά στην κατανομή της ψήφου των εκλογών του Σεπτεμβρίου το 2015 κατά ηλικία, δείχνει ότι το ΠΑΣΟΚ ως Δημοκρατική Συνεργασία, είχε λάβει 2,5% στις ηλικίες 18 έως 24, 3,6% στις ηλικίες 25 έως 34 και σώθηκε από το 9,4% στις ηλικίες των συνταξιούχων. Αντίθετα το Ποτάμι είχε λάβει 4,9% στις ηλικίες 18 έως 24 και 6,4% στις ηλικίες 25 έως 34. Με το εκλογικό κοινό να ανανεώνεται, από που προσδοκά η κ. Γεννηματά να δημιουργήσει σημαντικό ρεύμα ανόδου με την γραμμή που ακολουθεί; Πρόβλημα στις μικρές ηλικίες έχει και η ΝΔ, που είχε λάβει 19,3% στην κατηγορία 18 έως 24 και 21,4% στην κατηγορία 25-34.

Αυτό έχει γίνει αντιληπτό στους εταίρους της στο νέο σχήμα. Η μονοχρωματική αντιπολίτευση προσφέρει χώρο στο Ποτάμι που βλέπει ότι οι νεωτερισμοί του χάνονται στο νέο σχήμα, αλλά μπορούν να αποκτήσουν πάλι ένα ικανοποιητικό ακροατήριο έξω από αυτό. Οι διεργασίες έχουν αρχίσει και οι ενδιαφερόμενοι είναι σφόδρα πιθανόν να συνεταιριστούν, χωρίς τα βάρη του ΠΑΣΟΚ. Θεοδωράκης, Γ. Παπανδρέου, Θεοχαρόπουλος, Ραγκούσης και άλλοι που δεν έκαναν το βήμα να συνεργαστούν σε ένα σχήμα ακολούθημα της σκληρής Δεξιάς, αντιλαμβάνονται καθαρά ότι η Φώφη τους οδηγεί στον γκρεμό.

Και αν συνεχίσουν έτσι, ο Θεοδωράκης στο τέλος της θητείας αυτής τη Βουλής, θα μείνει μόνος μαζί μα τον πιστό Μαυρωτά. Και ας μην ξεχνάμε ότι ο αρχιτέκτονας του ΚΙΝΑΛ, καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος, δηλώνει πλέον απογοητευμένος με την γραμμή της κ. Γεννηματά. Κινητικότητα όμως υπάρχει και στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ σε επίπεδο προσωπικοτήτων της σοσιαλδημοκρατίας.

Προσοχή μπούμερανγκ

Ίσως για το λόγο αυτό οι δυνάμεις της παλινόρθωσης και οι μεγάλοι χορηγοί τους, βιάζονται να ρίξουν τώρα την κυβέρνηση. Στην πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε η ΝΔ, είχαμε μια διαρροή από το κυβερνητικό άθροισμα, αυτή του Δημήτρη Καμένου των ΑΝΕΛ. Μετά ακολούθησε η περίεργη για το χρόνο που εκδηλώθηκε και τη δικαιολογία που επικαλέστηκε, ανεξαρτητοποίηση του βουλευτή των ΑΝΕΛ Γιώργου Λαζαρίδη. Έτσι η κυβερνητική πλειοψηφία περιορίζεται στους 152 βουλευτές και έγινε πρώτο θέμα στα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ.

Καλό το σχέδιο, αλλά λίγο παλιό. Χρειάζεται προσοχή, διότι μπορεί να γίνει μπούμερανγκ. Πτώση κυβέρνησης με αποστασίες και μάλιστα προκλητικές ως προς τα αίτια, μπορεί να ξυπνήσει μνήμες, δημιουργώντας οργή, κάτι που δεν άφησε ανεκμετάλλευτο η κυβέρνηση. Και μετά, με τις κάλπες γκαστρωμένες, κανείς δεν θα μπορεί να προβλέψει τι θα βγει.