Πατριωτικές πλειοψηφίες θα φέρει η ψήφος των αποδήμων

Χρειάστηκε η έλευση στην Αθήνα του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου για το αυτονόητο: Για την άρση των περιορισμών της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού και την δυνατότητα να ψηφίζουν όπου διαμένουν. Το ανόητο είναι ότι χρειάζονται, κατά το Σύνταγμα, 200 ψήφοι της Βουλής για να επιτραπεί στους αποδήμους Έλληνες να ψηφίζουν, χωρίς τους γνωστούς περιορισμούς. Με επιστολή κι εφ’ όσον είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους.

Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Δεν αρκούν οι ψήφοι της Νέας Δημοκρατίας. Χρειάζονται του ΠΑΣΟΚ, της Νίκης κι της Πλεύσης Ελευθερίας. Ο μεν Ανδρουλάκης είναι εξασφαλισμένο ότι θα ψηφίσει το νομοσχέδιο, αλλά ο Βελόπουλος της “Ελληνικής Λύσης” συνδέει την επιψήφιση με εθνικό θέμα – την ματαίωση της διαπραγμάτευσης με τον Ερντογάν για το Αιγαίο – που είναι άσχετο! Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ θα το καταψηφίσουν – όπερ δεν εκπλήσσει.

Απομένουν ο Δημήτρης Νατσιός και η Ζωή Κωνσταντοπούλου που διάκεινται ευμενώς για το ευνόητο: Να αποκτήσουν όλοι οι Έλληνες ό,τι κι οι λοιποί Ευρωπαίοι, ανεξαρτήτως τόπου κατοικίας. Επικουρικώς, αν λείψουν κάνα-δύο ψήφοι, έρχονται οι Σπαρτιάτες, που περιφρονεί η πρόεδρος της Δημοκρατίας – όλων των Ελλήνων.

Ο μείζων Ελληνισμός δεν έπαυσε υπάρχων μετά την Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, ως ισχυρίζονται τινές απληροφόρητοι. Εξαπλώθηκε στα πέρατα της Γης. Από την Βόρειο Αμερική (ΗΠΑ και Καναδάς) με ένα εκατομμύριο ελληνικής καταγωγής Αμερικανούς που – όσοι είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους – θα μπορούν ψηφίζουν στις ελληνικές εκλογές. Το ίδιο και στην Αυστραλία με 450.000 και στην “ηνωμένη” Ευρώπη με 500.000 Έλληνες στις διάφορες χώρες.

Άλλοι 50.000 Έλληνες ευρίσκονται στην Λατινική Αμερική και τη Νοτιοαφρικανική Ένωση. Με την καταμέτρηση των εκτός Ελλάδος ψηφοφόρων θα καταφανεί ο αριθμός των, αλλά όχι το δυναμικό του Ελληνισμού που έχει πλούτο, γνώσεις, πολιτική επιρροή και πατριωτισμό αδιαφιλονίκητο.

“Πατριωτικές πλειοψηφίες”

Η ψήφος των αποδήμων μέσα στην ελληνική Βουλή θα διαμορφώνει “πατριωτικές πλειοψηφίες”, αλλά η φωνή των δεν θα ακούεται εφ’ όσον δεν θα υπάρχουν πέντε τουλάχιστον βουλευτές “εκτός επικρατείας”, που προέβλεπε “Ένα καινοτόμο Σύνταγμα για την Ελλάδα” το οποίον κατέθεσαν έξι γνωστοί Έλληνες το 2016 (*).

Η άλλη παράλειψη του νομοσχεδίου είναι η απλότης. Η αποφυγή του δαίμονος που κρύβεται στις λεπτομέρειες. Οι τροποποιήσεις των άρθρων 2 και 4 του προηγηθέντος νόμου 4648/2019, που περιόριζαν την ψήφο των αποδήμων στις γενικές εκλογές εξαλείφονται, αλλά η οσμή γραφειοκρατίας παραμένει για τις επικείμενες Ευρωεκλογές. Καθυστερήσεις, τυπολατρίες, δολιοφθορές! Μετά ίδωμεν… «Τέλος πάντων , να τραβούμ’ εμπρός»*.

---

 

* Κωνσταντίνου Καβάφη, “Εν μεγάλη Ελληνική αποικία 200 π.Χ.”