Πεδίον δόξης λαμπρόν για Ερντογάν η αδιαφορία της ΕΕ και το ελληνικό φοβικό σύνδρομο

Σήμερα η χώρα μας ζει μία κατάσταση πρωτόγνωρη, αφού απειλούνται ευθέως τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Ζήσαμε τα γεγονότα στη Κύπρο το 1974, πληγές που ακόμη μένουν ανοιχτές, που όμως επιδεινώνονται σε συνάρτηση με τη ροή του χρόνου. Πρόσφατα είχαμε την εξέλιξη με το καθεστώς της Αγίας Σοφίας, που ήταν μία μαχαιριά στη καρδιά του Έλληνα.

Ωστόσο, για να είμαστε ρεαλιστές ήταν μία κίνηση του Ερντογάν που εντάσσεται στο γενικότερο σχέδιο της “Γαλάζιας Πατρίδας” με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα επόμενα βήματά του. Αντ’ αυτού, δεν είδαμε μία ουσιαστική παρέμβαση από τη διεθνή κοινότητα, την ΕΕ, τις Μεγάλες Δυνάμεις, από τον Πάπα με μία αυστηρή δήλωση που θα είχε μεγάλη απήχηση στο χριστιανικό κόσμο, από την Ρωσική εκκλησία, που να καταδικάζουν την τουρκική απόφαση, όχι με ευχολόγια αλλά με ουσιαστικές και σκληρές ανακοινώσεις, ικανές να επαναφέρουν την Αγία Σοφία στη κανονικότητα ως Μουσείο παγκοσμίου κληρονομιάς.

Ο κ. Δένδιας σε πρόσφατες δηλώσεις του ισχυρίστηκε ότι είχε ενημερώσει την UNESCO. Η δε UNESCO έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στον Ερντογάν να μην προβεί σ’ αυτή την κίνηση. Όμως ο κ. Δένδιας προέτρεψε την UNESCO να μην δημοσιεύσει την εν λόγω επιστολή για λόγους ηθικούς, μήπως το εκτιμήσει ο Ερντογάν. Μία λογική τουλάχιστον αφελή από τον Έλληνα υπουργό των εξωτερικών.

Στα απόνερα της απόφασης για την μετατροπή της Αγ. Σοφίας σε τζαμί, τα κροκοδείλια αξιωματούχων της κυβέρνησης –λίγες ώρες πριν την προγραμματισμένη σύγκλιση των υπουργών των εξωτερικών της ΕΕ– είχαμε και τη μυστική τριμερή συνάντηση Ελλάδας-Τουρκίας-Γερμανίας. Την οποία πληροφορηθήκαμε από το στόμα του υπουργού των εξωτερικών της Τουρκίας, που είναι ένα “καρφί” στη λογική της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη για να μην τα φορτώνουμε όλα στον κ. Δένδια.

Είχαμε την σύνοδο των υπουργών των Εξωτερικών της ΕΕ. Μέσα στα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης ήταν να ζητήσει από την ΕΕ να ετοιμάσει ένα πακέτο σκληρών οικονομικών μέτρων, το οποίο θα εφαρμοστεί στη περίπτωση που η Τουρκία προβεί σε γεωτρήσεις εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Μία τακτική της κυβέρνησης που, όπως αντιλαμβάνεται ο κάθε υγιής νους, στερείται λογικής, γιατί αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε την παρανοϊκή τουρκική συμπεριφορά.

Η αδιάφορη ΕΕ και το ελληνικό φοβικό σύνδρομο

Ο λόγος είναι ότι η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία ζουν καθημερινά, πέρα από μία ανήθικη ρητορική, την τουρκική παραβατικότητα στο Αιγαίο με τις υπερπτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά, τις παραβιάσεις της Κυπριακής ΑΟΖ, και την απαράδεκτη από κάθε άποψη δικαίου τουρκολιβυκή συμφωνία που παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Χώρας και της Ευρώπης.

Η κυβέρνηση όφειλε να ζητήσει από την ΕΕ την εφαρμογή οικονομικών μέτρων τώρα προκειμένου να δοκιμάσει τις αντοχές του Ερντογάν, προειδοποιώντας τον παράλληλα ό,τι εφόσον προχωρήσει στις επόμενες κινήσεις παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων κράτους μέλους της ΕΕ θα δεχθεί ακόμη πιο ισχυρά μέτρα σε συνδυασμό με το άρθρο 42 της συνθήκης της ΕΕ παράγραφος 7 που προβλέπει: «Ότι σε περίπτωση που κράτος της συμμαχίας δεχτεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός της, τα άλλα κράτη μέλη είναι υποχρεωμένα να συνδράμουν με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους σύμφωνα με το άρθρο 51 του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ».

Σε όλες τις αποφάσεις της ΕΕ, συνήθως, κυριαρχεί η λογική της Γερμανίας, η οποία όπως γνωρίζουμε διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με την Τουρκία. Συνεπώς υπάρχει ένας λόγος παραπάνω που η κυβέρνηση θα έπρεπε να απαιτήσει την επιβολή οικονομικών μέτρων τώρα στη Τουρκία, προκειμένου η Γερμανία να σκεφτεί πολύ καλά την πολιτική της με την Τουρκία σε συνδυασμό με την αλληλεγγύη της στην Ελλάδα ως κράτος μέλος της ΕΕ.

Είδαμε, στη σύγκλιση του συμβουλίου των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, ότι εκτός της Γαλλίας, του Λουξεμβούργου, της Σλοβακίας, της Αυστρίας και της Εσθονίας, δηλαδή μόνο πέντε χώρες υποστήριξαν με θέρμη τις ελληνικές θέσεις, ενώ οι υπόλοιπες εικοσιένα ήταν σχεδόν αδιάφορες, επηρεαζόμενες πιθανό από την γερμανική λογική, η κάθε μία για τους δικούς της λόγους.

Ικανοποιημένος ο Δένδιας!

Συνεπώς, είχαμε μία τυπική ενημέρωση από τον κ. Δένδια προς τους υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ , χωρίς να ληφθεί μία απόφαση που να επηρεάσει τώρα αρνητικά την Τουρκία. Αν ψάξουμε πιο βαθιά το αίτιο , ίσως η ασθενής λογική της Αθήνας , να οφείλεται σε μεγάλο ή μικρό βαθμό από τη λογική της Γερμανίας. Συγκεκριμένα, η απόφαση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ , ήταν να δοθεί στον κ. Ζοζέπ Μπορέλ η δυνατότητα να διαπραγματευτεί με την Τουρκία για την αποκλιμάκωση της επικινδύνου κατάστασης στο Αιγαίο, στην νοτιοανατολική Μεσόγειο καθώς και στην εφαρμογή του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη.

Ο κ. Ν. Δένδιας εξερχόμενος από το συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ μας είπε: «Είμαι ικανοποιημένος γιατί οι εταίροι μας εξέφρασαν αλληλεγγύη έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου, για τις παράνομες Τουρκικές ενέργειες σε βάρος της κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Υπήρξε ευρύτατη συναίνεση να εκπονηθεί, κατόπιν αιτήματός μας, κατάλογος περαιτέρω μέτρων, δηλαδή κυρώσεων, που θα επιστρέψουν στην ΕΕ να απαντήσει αποτελεσματικά εάν η Τουρκία προχωρήσει στη παραβατική της συμπεριφορά».

Αναρωτιόμαστε, δηλαδή τώρα δεν συντρέχουν λόγοι να υποστεί η Τουρκία οικονομικές κυρώσεις; Θα έχει η Ελλάδα λόγο ως προς τα προτεινόμενα μέτρα, πριν αυτά εγκριθούν από την ΕΕ; Αυτά τα μέτρα που είχαν αποφασιστεί παλαιότερα και ουδέποτε εφαρμόστηκαν δεν θα μπορούσαν να εφαρμοστούν τώρα; Ο κ. Ζοζέπ Μπορέλ πρόσφατα συνάντησε και μίλησε με τον Πρόεδρο της Τουρκίας, οπότε γνωρίζει τις θέσεις και τις εμμονές του Ερντογάν. Τι άλλο περιμένει από τον κ. Μπορέλ η ΕΕ για να διαπραγματευτεί με την Τουρκία;

Χρειάζεται διπλωματική νίκη

Γιατί έπρεπε ο ελληνικός λαός να μάθει από τον υπουργό των εξωτερικών της Τουρκίας για τη μυστική τριμερή συνάντηση μεταξύ Γερμανίας-Ελλάδας-Τουρκίας; Ήταν κάτι που ήθελε η κυβέρνηση να μάθει ελληνικός λαός; Ο κ. Τσαβούσογλου μίλησε και ζήτησε κάποια μοιρασιά; Τι ακριβώς εννοεί; Μήπως η μυστική διπλωματία που ανέπτυξε η κυβέρνηση με την Τουρκία ήταν το αίτιο που δεν ζήτησε η ελληνική κυβέρνηση από την ΕΕ, η επιβολή των κυρώσεων να γίνει τώρα; Ή μήπως εμπόδισε την κυβέρνηση η γερμανική διπλωματία;

Η πατρίδα μας χρειάζεται μία διπλωματική νίκη που θα βάλει φρένο στα επεκτατικά σχέδια του προέδρου της Τουρκίας. Ειλικρινά λυπάμαι που για ακόμη μία φορά η ελληνική διπλωματία δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων στις Βρυξέλλες. Η οποιαδήποτε υποχώρηση στα θαλάσσια κυριαρχικά μας δικαιώματα θα είναι η αρχή για τα επόμενα επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας που είναι η υλοποίηση του σχεδίου της “γαλάζιας πατρίδας”.

Ο Ερντογάν δεν είναι αξιόπιστος συνομιλητής και αυτό αποδείχθηκε από την πρόσφατη δήλωση του κ. Τσαβούσογλου που σας “κάρφωσε ” επίτηδες στον ελληνικό λαό. Η δε Γερμανία παίζει ένα διπλό επικίνδυνο παιχνίδι που είναι σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων, παρότι ανήκουμε στην ίδια “οικογένεια”. Κλείνοντας,θα ήθελα να προσθέσω να παύσουν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες και να αξιοποιηθεί το ταχύτερο με τα κατάλληλα όπλα και συστήματα το Πολεμικό Ναυτικό και η Πολεμική Αεροπορία, ευελπιστώντας ότι το μήνυμα αυτό θα περάσει στην κυβέρνηση, που έχει την ευθύνη για την αμυντική θωράκιση της χώρας.