Ποια είναι η πολιτική στόχευση της παρέμβασης Σαμαρά

Κι αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από αυτόν που γράφαμε από τον περασμένο Ιούλιο, ότι δηλαδή δεν είναι πρώτη του επιλογή να κάνει κόμμα, διότι θέλει να αποφύγει να φανεί ως διασπαστής της παράταξης για δεύτερη φορά και ότι περιμένει είτε να ρίξουν τον Μητσοτάκη οι βουλευτές της ΝΔ, είτε να παραιτηθεί ο ίδιος υπό την πίεση των γεγονότων.

Η πρώτη εκδοχή απέτυχε. Οι κρίσεις και οι ευκαιρίες που είχαν οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος να αλλάξουν καπετάνιο εν πλω, χάθηκαν. Είτε γιατί φρόντιζαν τη θεσούλα τους, είτε γιατί δεν είχαν τα guts να αναλάβουν το ρίσκο της αναμέτρησης με το βαθύ μητσοτακικό σύστημα. Έτσι, τώρα, ο Σαμαράς με την τηλεοπτική παρέμβαση των 100 λεπτών επιχείρησε να απειλήσει τον Μητσοτάκη με νέο κόμμα για να παραιτηθεί και να γίνει πρωθυπουργός ο Νίκος Δένδιας;

Μπορεί να παραιτηθεί ο Μητσοτάκης; Δεν φαίνεται κάτι τέτοιο, το αντίθετο. Θα μπορούσε ίσως να τον δελεάσει ένα deal ασυλίας, αλλά ποιος μπορεί να εγγυηθεί οτιδήποτε; Έπειτα είναι και η διεκδίκηση της αρχηγίας και από άλλους. Αν και τα πουλέν του Μητσοτάκη είναι ο Πιερρακάκης και η Κεραμέως που θα τον καλύψουν πλήρως σε μια περίπτωση παραίτησης ή συντριπτικής ήττας στις πρώτες εκλογές, την αρχηγία εκτός από τον Δένδια, θα διεκδικήσουν ο Χατζηδάκης και σίγουρα ο Άδωνις. Που σημαίνει ότι δεν είναι εξασφαλισμένη η πατριωτική γραμμή Σαμαρά.

Σαμαράς, ΝΔ και Δεξιά

Έχω κατ’ επανάληψη ισχυριστεί, πρώτον, ότι ο Σαμαράς μάλλον δεν αντέχει να διασπάσει την παράταξη κάνοντας νέο κόμμα και δεύτερον, ότι έχει χάσει το momentum ίδρυσής του όταν υπήρχαν κρίσεις που θα του προσέφεραν το ηθικό άλλοθι για να το κάνει. Δεν έχει νόημα εδώ να επαναλάβουμε την αποδόμηση Μητσοτάκη από τον Σαμαρά, όμως αξίζει να σταθούμε σε μια ατάκα: «O Μητσοτάκης δεν χωνεύει τη Δεξιά, την Κεντροδεξιά, ούτε την ιστορία και τη βάση της ΝΔ. Γι΄ αυτό την έχει μετατρέψει σε υβρίδιο του σημιτικού ΠΑΣΟΚ με μπλε χρώμα».

Με αυτή τη φράση έστειλε τον Μητσοτάκη εκτός Δεξιάς στο Κέντρο, από το οποίο χάνει τα δύο τελευταία χρόνια. Η “εξορία” από τον Σαμαρά του Κυριάκου από την παράταξη της δεξιάς, όχι μόνο τον σέντραρε στο κέντρο, αλλά έμμεσα πλήττει και το ΠΑΣΟΚ. Βέβαια, ο Μητσοτάκης δεν είναι κεντρώος, είναι ακραιφνής δεξιός νεοφιλελεύθερος, ενώ ο Σαμαράς είναι συντηρητικός δεξιός… σε γραμμή Τραμπ.

Γενικά, η εμφάνιση Σαμαρά ήταν μονοδιάστατη, παραταξιακή, συντηρητική, κεϋνσιανή, λαϊκής δεξιάς. Η αλήθεια είναι ότι τον περίμενα πιο ανοιχτό, πιο εθνικό ηγέτη. Σε κάθε περίπτωση δεν μπορώ να διαφωνήσω ούτε με τις διαπιστώσεις του, ούτε με την ευρύτερη κοινωνική του ανάλυση, ούτε τις προτάσεις του, ήταν όλα αυτονόητα. Εκείνο που δεν ήταν αυτονόητο αφορούσε την ίδια την συνέντευξη. Μια δημοσιογράφος, η Ιρένα Αργύρη, η οποία δεν ανήκει στο δυναμικό του ΑΝΤ1, παίρνει συνέντευξη σοβιετικής διάρκειας 100 λεπτών από τον Σαμαρά στις 31/10 και την “εξασφαλίζει” ο ΑΝΤ1; Τι θα πει εξασφαλίζει; Έγινε διαγωνισμός για το ποιο κανάλι θα την προβάλει; Και τι είναι οι φήμες ότι το Μαξίμου απαγόρευσε την μετάδοσή της από τα κανάλια;… Μόνο ο ΑΝΤ1 τόλμησε; Και γιατί;

Πίσω από την επίθεση στον Τσίπρα

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η απαξιωτική επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα, τόσο σε πολιτικό επίπεδο, όσο και σε ψυχαναλυτικό. Θα έλεγε κανείς ότι έμοιαζε με “προληπτικό χτύπημα” που αφορούσε την περίοδο 2014 και την ήττα του Σαμαρά από τον Τσίπρα. Τι άραγε να γράφει στην “Ιθάκη” του ο Τσίπρας; Τι γράφει για το τι παρέλαβε; Και τι έμαθε για την περιβόητη 5η αξιολόγηση του Σαμαρά από τους δανειστές; Το μέιλ Χαρδούβελη και τα άλλα παραφερνάλια της εποχής.

Η θεωρία Σαμαρά ότι τον υπονόμευσε η Άνγκελα Μέρκελ μπορεί να στέκει ως ένα βαθμό. Αλλά ο υπαινιγμός ότι αυτό έγινε για να ανοίξει δρόμο στον Τσίπρα, ο οποίος έδωσε όλα όσα δεν έδωσε ο ίδιος, μπορεί να ενταχθεί στη χωρία των θεωριών συνομωσίας. «Ο κ. Τσίπρας ήταν πολύ νέος, αλλά ιδεολογικά έμοιαζε με μαυσωλείο» είπε… Αν μάλιστα προσθέσουμε και την ευθεία αμφισβήτηση του προτάγματος Τσίπρα για ένα “νέο πατριωτισμό“, τότε, αναδύεται μια εικόνα εκνευρισμού και ρεβανσισμού. Φαίνεται ότι το φυλάει μανιάτικο στον Τσίπρα…

Το πριγκιπόπουλο της μεγαλοαστικής τάξης δεν χώνεψε ποτέ ότι τον κέρδισε ένας no name “νεαρός” που μεγάλωσε στις αλάνες των Αμπελοκήπων και ψήθηκε στις μαθητικές καταλήψεις. Αυτό φάνηκε από το γεγονός ότι ο δημοκράτης και θεσμικός Αντώνης Σαμαράς δεν υποδέχθηκε τον νέο πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου για να του παραδώσει. Ήταν αυτό που λέει ο Τσίπρας ότι τον αντιμετώπισαν σαν έναν καταληψία που κάθεται στα δικά τους σαλόνια και τα μολύνει! Τελικά, ο Τσίπρας ανέλαβε την ευθύνη που άλλοι δεν μπόρεσαν ή δεν καταδέχθηκαν να φέρουν εις πέρας και έβγαλε την Ελλάδα – που είχε χρεοκοπήσει η Δεξιά, από τα μνημόνια…