Ποια οπλικά συστήματα θα αγοράσει η Ελλάδα

Τους βουλευτές μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Αμύνης και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων ενημέρωσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, για τους βασικούς άξονες της αμυντικής πολιτικής, καθώς και για τις προκλήσεις ασφαλείας στην Νοτιοανατολική Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο. Στην εισαγωγή της ομιλίας του, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, διευκρίνισε ότι, το ζήτημα της Εθνικής Άμυνας δεν είναι κομματική, αλλά εθνική υπόθεση. Επομένως, δεν προσφέρεται ως πεδίο για στείρα κομματική αντιπαράθεση, αλλά για συζήτηση και εποικοδομητική κριτική επί συγκεκριμένων προτάσεων, σχεδίων, σχεδιασμών, πολιτικών, που αναπτύσσει το υπουργείο.

Διευκρίνισε ακόμη ότι, σκοπός της προσπάθειάς μας είναι η ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας. Η αποτροπή είναι η πεποίθηση προς κάθε κατεύθυνση ότι εξαιτίας της ετοιμότητας και των δυνατοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων δεν συμφέρει κανέναν να σκεφθεί οποιαδήποτε επιβουλή εναντίον κυριαρχικών συμφερόντων μας. Το κόστος που θα υποστεί θα είναι πάντα μεγαλύτερο από το όφελος που ενδεχομένως σκοπεύει να προσπορίσει.

Στη συνέχεια ο Παναγιωτόπουλος είπε ότι, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε προκλήσεις ασφαλείας της περιοχής μας που επηρεάζουν άμεσα τη χώρα μας. Στην ουσία, όλες οι σύγχρονες προκλήσεις ασφαλείας απαντώνται στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Αναφέρω ενδεικτικά, την παράνομη μετανάστευση με τις αυξημένες ροές, οι οποίες μας προβληματίζουν πάρα πολύ, τον εντονότατο ανταγωνισμό για την αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών, ιδίως υδρογονανθράκων. Γνωρίζετε όλοι τι συμβαίνει στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου, αλλά και ευρύτερα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Η κλιματική αλλαγή και οι κυβερνοαπειλές είναι μερικές ακόμα από τις σύγχρονες προκλήσεις ασφαλείας, που για όσους παρακολουθούν τη διεθνή συζήτηση για την άμυνα συνιστούν και ένα ιδιότυπο μείγμα υβριδικών απειλών. Οι υβριδικές απειλές δεν είναι αυτές που εκφράζονται απέναντι στην ασφάλεια ενός κράτους με το συμβατικό τρόπο, κυρίως με ανάληψη στρατιωτικών ενεργειών, αλλά είναι ένα μείγμα δραστηριοτήτων που σκοπό έχουν να αποσταθεροποιήσουν εσωτερικά μία χώρα και επομένως σκόπιμο είναι να αντιμετωπίζονται και με τον κατάλληλο τρόπο, όχι βέβαια με συμβατική στρατιωτική αντιμετώπιση, αλλά με άλλους πιο έξυπνους και πιο σύνθετους τρόπους.

Σχέσεις με Τουρκία και ΗΠΑ

Ειδικότερα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ο κ.Παναγιωτόπουλος είπε ότι, βασικός μας στόχος είναι η προώθηση μιας πολιτικής βασισμένης στις σταθερές αρχές της καλής γειτονίας, του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών. Σε αυτή την κατεύθυνση αφετηρία συνιστά η παραδοχή ότι η Ελλάδα και η Τουρκία μπορούν, αλλά και οφείλουν να συνεργαστούν σε τομείς αμοιβαία επωφελείς και φυσικά σε πλαίσια εφικτά. Βέβαια παίζουν ρόλο και οι ενδείξεις καλής συμπεριφοράς εκατέρωθεν.

Ειδικό κεφάλαιο της ομιλίας του υπουργού Εθνικής Άμυνας, το αφιέρωσε στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις που τις ενέταξε στην εφαρμοσμένη αμυντική διπλωματία από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Συγκεκριμένα ο Ν. Παναγιωτόπουλος είπε: «Στην κατεύθυνση αυτή -και αυτό είναι σημαντικό- επιδιώκουμε να ενισχύσουμε τις αμυντικές σχέσεις με στρατηγικούς συμμάχους, όπως οι ΗΠΑ, με τις οποίες όχι μόνο το τελευταίο διάστημα, αλλά πιο εντατικά το τελευταίο διάστημα, έχουμε αναπτύξει έναν στρατηγικό διάλογο που λειτουργεί ως καταλύτης για την περαιτέρω αναβάθμιση και εμβάθυνση των στρατηγικών σχέσεων των δύο χωρών.

Η περίφημη MDCA, η Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών είναι σχεδόν έτοιμη όσον αφορά το τελικό επεξεργασμένο κείμενο. Θα υπογραφεί πριν από την επίσκεψη στη χώρα μας του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Μάικ Πομπέο, ο οποίος για όσους γνωρίζουν αυτή τη στιγμή είναι ένας ιδιαίτερα ισχυρός παράγοντας στην αμερικανική κυβέρνηση, πιο ισχυρός από ποτέ, θα έλεγα, όσον αφορά Υπουργό Εξωτερικών.

Θα επισκεφθεί την Ελλάδα, και μεταξύ άλλων το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, όπου θα επιβεβαιωθεί και από κοντά η εμβάθυνση αυτής της στρατηγικής σχέσης ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ελλάδα. Πώς γίνεται αυτή; Επιτυγχάνεται κυρίως μέσα από δράσεις, τις οποίες επισπεύδει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Αυτό είναι το θέμα της Σούδας, όπου υπάρχει αίτημα να προχωρήσει σε βάθος χρόνου η σχέση χρήσης της Σούδας από τον αμερικανικό παράγοντα. Αυτό το βλέπουμε. Είναι η αυξημένη παρουσία και η αίτηση για μερική χρήση του λιμένα της Αλεξανδρούπολης».

Τα νέα όπλα του Στρατού

Ακολούθως ο υπουργός Εθνικής Άμυνας αναφέρθηκε στις προτεραιότητες σχετικά με τα εξοπλιστικά προγράμματα. Τα τρία μεγάλα προγράμματα όπως τα ιεραρχούμε είναι:

• Η αναβάθμιση των F-16 στην κατηγορία Viper που είναι ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει σήμερα σε αεροσκάφη 4ης γενιάς στο κατώφλι της 5ης γενιάς. Αυτό το τεράστιο πρόγραμμα θα έχει ένα επιπλέον εξαιρετικά αντίκτυπο θα διενεργηθεί μέσα από τις δυνατότητες της Ελληνικής Πολεμικής Βιομηχανίας.
• Η υποστήριξη των υπαρχόντων Mirage. Προς το σκοπό αυτό έχει ήδη επιτευχθεί συμφωνία με τις τρεις γαλλικές εταιρείες που εμπλέκονται. Υπήρχαν πολλά προβλήματα στο παρελθόν όχι απαραίτητα με ευθύνη της ελληνικής πλευράς, αυτά φαίνεται ότι μπαίνουν σε μία τροχιά επίλυσης. Ασφαλώς θέλουμε και τα αεροσκάφη Mirage στην καλύτερη δυνατή επιχειρησιακή ετοιμότητα γιατί είναι όπλο το οποίο πραγματικά ενισχύει πάρα πολύ τις δυνατότητές μας στο Αιγαίο.
• Το θέμα πρόσκτησης των δύο νέων φρεγατών τύπου Belharra. Έχει διατυπωθεί από ελληνικής πλευράς το ενδιαφέρον απόκτησης μίας νέας φρεγάτας που θα παρέχει πλέον και το πλεονέκτημα της άμυνας περιοχής με ευρύτατο σύστημα αντιαεροπορικής κάλυψης, βασισμένο σε πολύ προηγμένα ηλεκτρονικά μέσα και τεχνολογίες. Η γαλλική πλευρά φυσικά έχει αποδεχθεί. Υπάρχει το ζήτημα της χρηματοδότησης, το οποίο βαίνει προς επίλυση, δεν είναι όμως αρμοδιότητα του Υπουργείου Άμυνας.

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο υπουργός αναφέρθηκε στο πολύ σημαντικό κοινωνικό έργο που προσφέρουν οι Ένοπλες Δυνάμεις, επισημαίνοντας ότι: «Με υψηλό αίσθημα ευθύνης και ευαισθησίας οι Ένοπλες Δυνάμεις προσφέρουν πολύπλευρο έργο και προς το κοινωνικό σύνολο, θεμελιώνοντας δεσμούς με τις ευρύτερες κοινωνικές ομάδες. Και τούτο γίνεται γιατί το προσωπικό αφενός έχει τις δυνατότητες να σχεδιάζει να υλοποιεί, να εκτελεί, να επιτυγχάνει στο έργο του και αφετέρου γιατί το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι εκτός κοινωνίας αλλά προέρχεται από την κοινωνία.

»Έτσι είναι το λεγόμενο ισχυρό κοινωνικό αποτύπωμα των Ενόπλων Δυνάμεων είτε αυτό έχει να κάνει με την εξαιρετική συμβολή με τα εναέρια πυροσβεστικά μέσα, αυτούς τους ήρωες τους οποίους είδαμε να επιχειρούν και αυτό το καλοκαίρι, ξεπερνώντας σε πολλές περιπτώσεις τα όρια των αντοχών τους, είτε έχει να κάνει με τη διακομιδή ενός ασθενούς με μέσα της Πολεμικής Αεροπορίας, από ένα ακριτικό νησί προς το κέντρο, είτε έχει να κάνει με την ταχύτατη και ουσιαστική συνδρομή των Ενόπλων Δυνάμεων όπου συντρέχει μία περίπτωση φυσικής καταστροφής, δυστυχώς με την κλιματική αλλαγή πολύ φοβάμαι ότι αυτά τα φαινόμενα θα είναι συχνότερα και τακτικότερα, όχι έκτακτα αλλά τακτικά πλέον και εκεί αναπόφευκτα οι Ένοπλες Δυνάμεις θα είναι πρώτες στη συνδρομή για την αρωγή των πληγέντων».