Ποιος απειλεί την ελευθερία του λόγου στις ΗΠΑ

Όχι διάλογος. Δεν υπάρχει πλέον διάλογος. Και όχι και ανταγωνισμός. Χωρίς διάλογο, παύει και ο υγιής ανταγωνισμός. Έτσι δεν είναι; Και την ίδια ώρα, το 69% των Αμερικανών θεωρεί πως η Δημοκρατία τους απειλείται. Σήμερα στις ΗΠΑ κινδυνεύει η ελευθερία του λόγου και δυστυχώς, μεγαλύτερος κίνδυνος είναι οι άμυαλοι αριστεροί, κι όχι οι δεξιοί και οι “ημιφασίστες” όπως θα περίμενε κανείς. Χωρίς διάλογο μπορεί να νικήσει κάποιος τον Δημοσθένη; Χωρίς διάλογο μπορούν οι Δημοκρατικοί να νικήσουν τους Ρεπουμπλικάνους; Λανθασμένα οι Δημοκρατικοί, πιστεύουν πως ναι!

Οι Δημοκρατικοί εδώ, δεν πηγαίνουν σε συζητήσεις, διαλόγους και σε debates που τους καλούν. Και αυτό συμβαίνει, για να μην δίνουν βήμα και καλά, στον Τραμπ και τους υποστηρικτές του. Ο κίνδυνος για πολλά είναι προ των θυρών. Η Αμερική έτσι “σχίζεται” στα δύο. αυτόχρονα, όταν ο λόγος του πολιτικού αντιπάλου “βαφτίζεται” αυθαίρετα ως “hate speech” (που μπορεί να είναι), αφαιρείς, εν μέρει, και την άλλη διαφορετική άποψη (που μπορεί να μην είναι hate speech).

Και πώς θα κριθούν οι εκλογικές μάχες που είναι στο νήμα αν δεν υπάρχει διάλογος; Πώς θα αντικρουστούν οι αντίπαλοι; Για τον έλεγχο της Γερουσίας, οι μάχες που είναι αμφίρροπες και θα κρίνουν το αποτέλεσμα, θα διεξαχθούν σε: Πενσιλβάνια, Νεβάδα, Τζόρτζια, Νιου Χάμσαϊρ… Για τον έλεγχο της Βουλής, οι μάχες που θα κρίνουν το αποτέλεσμα θα δοθούν σε: Αριζόνα, Νεβάδα, Τζόρτζια, Πενσιλβάνια… Ο Νόαμ Τσόμσκι, δήλωσε, πως αυτές οι Ενδιάμεσες Εκλογές «θα μπορούσαν να καθορίσουν εάν οι ΗΠΑ θα ενταχθούν στο δυσοίωνο παγκόσμιο φασιστικό κύμα» (“Midterms could determine whether US joins ominous global Fascist wave”).

Επικίνδυνες θεωρίες για την ελευθερία

Τα social media δείχνουν ότι έχουν μια “φαινομενική αρχοντιά” σε σχέση με την ελευθερία του λόγου, ιδίως, εν καιρώ εκλογικής περιόδου, αλλά δυστυχώς την υπονομεύουν εμμέσως. Επιζητούν τις κραυγές και μισούν τις πολιτισμένες αντιπαραθέσεις. Για παράδειγμα, Twitter και Facebook, είναι σφοδρά εναντίον της Ρωσίας. Μα δεν πρέπει όμως να εξετάσουμε τι κάνει η Ρωσία με κριτική ματιά; Σαφώς η Ρωσία είναι επικίνδυνη και καταστρέφει την Ουκρανία, αν όμως κάποιος διαφωνεί, πρέπει και η γνώμη του να ακουστεί. Άστον να διαφωνεί, μέχρι το τέλος του κόσμου! Βολταίρε τι λες;

Ο CEO του Twitter, πριν εκδιωχθεί από τον Έλον Μασκ, είχε πει ότι «δεν μπορούμε να αφήσουμε την ελευθερία του λόγου ανεξέλεγκτη». Δηλαδή; Θα διερωτηθεί ένας φίλος μου εδώ νευριασμένος «Are you kidding me? Έρχεσαι από την Ινδία και καταργείς τους Founding Fathers of America. Όταν για αυτούς το Freedom of Speech ήταν ο νούμερο ένα κανόνας!» Η ελευθερία του λόγου είναι η προϋπόθεση της μεγαλοσύνης της Αμερικής.

Να ακούσουμε πρώτα όλες τις πλευρές και να στοχαστούμε πάνω σε όλες τις απόψεις. Πλατωνικός διάλογος, επιχείρημα και αμέσως, να ακολουθεί το αντεπιχείρημα. Έτσι προχώρησε η Δύση μετά το 1755, παρά τις κατά καιρούς οπισθοδρομήσεις. Από το παρελθόν, βλέπουμε πως η ελληνική δημοκρατία, ήταν πιο προηγμένη από τη Ρώμη. Έτσι, τρόπον τινά, η αρχαία Ελλάδα κατέκτησε τη Ρώμη (μέσω του Λόγου, που είναι, η λογική, η φιλοσοφία, η αισθητική, κ.α.). Και η Ρώμη, χρησιμοποιώντας την “ελληνική μήτρα” κατέκτησε την Ευρώπη. Και η Ευρώπη “ονειρεύτηκε” την Αμερική. Τι γίνεται όμως τώρα;

Διακρίνουμε κατάργηση του ανταγωνισμού στην πολιτική κι όχι μόνο. Αυτό είναι άκρως επικίνδυνο. Όπως, άκρως επικίνδυνες, είναι και οι λίστες που συγκροτούνται, με τα “επικίνδυνα βιβλία” ανά την αμερικανική επικράτεια! Πού πάει η Αμερική; Διακρίνουμε αύξηση του μίσους. Φταίει πάντα ο άλλος, φταίνε οι ξένοι. Οι Αφροαμερικανοί παλιότερα δεν πήγαιναν καν να ψηφίσουν, τώρα, με το mail-vote οι εκλογές ξεκινάνε ένα μήνα πριν. Και έτσι, την τελευταία στιγμή μπορεί να εμφανιστούν, ένα εκατομμύριο ψήφοι “από το πουθενά”.

Και αυτό το γεγονός, είναι ικανό να προκαλέσει κάθε είδους παρεξήγηση. Και συνήθως αυτός που δεν ευνοείται από την εξέλιξη της επιστολικής ψήφου, καθώς αυτή αρχίζει να καταμετράται, αρχίζει και ξεφυσάει διάφορες θεωρίες περί νοθείας κτλ. Κάτι που έκανε και ο Τραμπ ότι κατάλαβε ότι έχανε το παιγνίδι. Τώρα, στις περίφημες Ενδιάμεσες Εκλογές, φαίνεται να έχουν προβάδισμα οι Ρεπουμπλικάνοι. Στην Γερουσία θα είναι κάπου στη μέση, σε ισοψηφία, οι εκλεγμένοι και από τα δύο κόμματα, μα στην Βουλή των Αντιπροσώπων διακρίνεται πως θα έχουν οι Ρεπουμπλικάνοι μία νίκη έναντι των Δημοκρατικών με 25 περίπου έδρες διαφορά.

Η παρακαταθήκη Τραμπ

Ο Τραμπ έχει αφήσει μια βαριά παρακαταθήκη και πυριτιδαποθήκη (μπούκαραν και οι παλαβοί στο Καπιτώλιο) αν και δεν ξεκίνησε κανέναν καινούργιο πόλεμο, ενώ η οικονομία ήταν καλύτερη στις μέρες του. Ο πληθωρισμός τώρα είναι στο 8% και αυτό επηρεάζει το κόστος ζωής. Όλα τα “μεγάλα προβλήματα” ευνοούν τους Ρεπουμπλικάνους, και πέρα της οικονομίας, είναι: Η αστυνόμευση, το μεταναστευτικό, η εκπαίδευση και οι αμβλώσεις (το θέμα των αμβλώσεων δε είναι σε ψηφοφορία στο Μίσιγκαν).

Και πού είναι το πρόβλημα, για να γυρίσουμε και στην ελευθερία του λόγου; Το πρόβλημα είναι ότι επειδή πολλοί ακολουθούν την Αμερική σε ότι κάνει, αν η ίδια υποσκάπτει την ελευθερία του λόγου, σύντομα, η ελευθερία του λόγου θα υποσκαφτεί παντού στον κόσμο. Και δυστυχώς, ο Δούρειος Ίππος για όλα αυτά είναι το “hate speech” και, κατά μερικούς άλλους, είναι και το “όχημα του αντισημιτισμού”. Ακόμη και η παραμικρή διφορούμενη/νύξη για το Ολοκαύτωμα,  έχει συχνά τεράστιες επιπτώσεις (ναι, χωρίς αμφιβολία, το Ολοκαύτωμα είναι η μεγαλύτερη εκδοχή του κακού στην ιστορική πορεία).

Στην Αμερική, ακόμη κι αν είσαι ο Κάνιε Γουέστ και εκστομίσεις κάτι λάθος, τέρμα, τελείωσες! Θα σε πολεμήσουν όλα τα media. Μα δεν χάνεται έτσι η ελευθερία του λόγου; Τι δηλαδή, περιμένουμε από έναν αθλητή, τραγουδιστή ή βοσκό να έχει διαβάσει 1000 βιβλία, μπας και έχει αναπτύξει σωστότερη κατανόηση του κόσμου; Μα έτσι δεν πιάνεις τους πολίτες από το λαιμό στο Χάρλεμ, στο Μπρονξ ή στην Αλαμπάμα;

Η Αμερική γυρίζει πίσω…

Ίσως πρέπει να πούμε και κάτι άλλο εδώ. Η Δύση διαποτίζεται από την παράδοση του Ιουδοχριστιανισμού. Έτσι, σίγουρα, χρειάζεται και η συγχώρεση (αν η ελευθερία του λόγου οδηγήσει κάποιον άνθρωπο σε ένα παράπτωμα). Και ίσως, ο Χριστιανισμός, να έχει κάποια αξία επ’ αυτού. Οι Έλληνες σαν παράδειγμα, είμαστε Χριστιανοί, και για λόγους συνέχειας και παράδοσης. Γιατί να μην μπορούν να συγχωρούν και οι Αμερικανοί; Δυστυχώς όμως, είμαστε σε εποχή, οφθαλμός αντί οφθαλμού, που θα αφήσει πολύ κόσμο τυφλό. Και μπλε. Και κόκκινους.

Η Αμερική του Τζο Μπάιντεν γυρίζει πίσω ολοταχώς. Και στην Αμερική σήμερα, αυτό που θέλει να κάνει ο Chief Twit, ο Έλον Μασκ, αγοράζοντας το Twitter, είναι, να μπορούν οι ενεργοί χρήστες να μιλάνε ελεύθερα. Ακόμη κι αν διαδίδουν κουταμάρες και συνομωσίες με τη σέσουλα…

Την ίδια ώρα, τα media στην Αμερική ελέγχονται σε τέτοιο βαθμό που η Δημοκρατία κινδυνεύει. Οι μισές απόψεις δεν θα ακουστούν, ή, θα χαρακτηριστούν γραφικές για να χάσουν κάθε κύρος. Σαν να έχει πάψει η ελευθερία του λόγου προ πολλού. Ίσως ο Έλον Μασκ να είναι ο αφελής ήρωας, που θέλει να επιτρέψει όλες οι απόψεις να ακούγονται. Είναι γεγονός, πως οι ελεύθερες λέξεις φτιάχνουν το “ρυάκι” μέσα από το οποίο κυλάει η ενημέρωση και το πολιτικό γίγνεσθαι. Ίσως, πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε με περισσότερη σύνεση και νου. Γιατί αλλιώς, είναι τραγωδία να κινδυνεύει η Αμερική από τον εαυτό της.

Οι Δημοκρατικοί πρέπει να ξαναθυμηθούν κυρίως τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους της βαθιάς Αμερικής και να πάψουν να ασχολούνται μόνο με τις μειονότητες. Πρέπει να μάθουν να αξιολογούν και τα οικονομικά μεγέθη υπό συνθήκες πληθωρισμού και φτωχοποίησης του κόσμου. Και σαφώς, το μεγάλο πρόβλημα της Αμερικής δεν είναι να αφαιρείς την ελευθερία του λόγου από τον αντίπαλό σου, μπλε ή κόκκινος. Είναι όταν αφαιρείς λεφτά από τους φτωχούς και ευνοείς την ολιγαρχία. Και όταν αφαιρείς και τα δύο, οι εχθροί της Δημοκρατίας καραδοκούν και θα βγουν κερδισμένοι. Η Κίνα επίσης θα βγάλει “μαχαίρι”, η Ρωσία, ήδη το έχει κάνει.