Πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας με υπογραφή Λευκωσίας-Αθήνας

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που συνήλθε την περασμένη Πέμπτη και συζήτησε, μεταξύ άλλων τα ευρωτουρκικά, πρόσφερε κάλυψη στην κατοχική Τουρκία. Η Άγκυρα μετά τη σύνοδο αυτή, την έκδοση των συμπερασμάτων, δεν έχει κανέναν λόγο να εγκαταλείψει την επιθετική, επεκτατική της πολιτική καθώς δεν έχει κανένα κόστος.

Ο Ερντογάν, που διαθέτει ως φαίνεται μεγαλύτερη δύναμη από κράτη-μέλη της Ένωσης, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, δεν έχει κανένα λόγο να προσέλθει σε διάλογο με άλλους όρους εκτός από τους δικούς του. Κι αυτό θα αφορά και το Κυπριακό, τις οποίες έθεσε ήδη αλλά κάποιοι στην Κύπρο κάνουν ότι δεν ακούνε.

Η γερμανική Προεδρία της ΕΕ είχε, όπως είπε ο Ερντογάν δημόσια, διαβεβαιώσει την Τουρκία ότι κυρώσεις δεν θα αποφασίζονταν. Όταν, λοιπόν, συνεδρίαζε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στην Άγκυρα γνώριζαν πως δεν… θα έσπαζε μύτη. Συνεπώς η τράπουλα ήταν σημαδεμένη.

Η τακτική της Λευκωσίας μέχρι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ήταν η διασύνδεση των κυρώσεων για τη Λευκορωσία με εκείνες για την Τουρκία. Αυτή η τακτική εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως εγκαταλείφθηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κάτω από τις πιέσεις που δέχθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος είπε, πάντως, ότι υπήρξαν διαφωνίες ως προ τη μεθοδολογία. Μεθοδολογία, που δεν εμφανίσθηκε ξαφνικά αλλά συζητείτο όλη αυτή την περίοδο κατά την οποία εμείς είχαμε άλλη προσέγγιση.

Οι πιέσεις, που σαφώς ασκήθηκαν δεν είναι άλλοθι. Γιατί είναι δύσκολο ο Πρόεδρος να πείσει ότι τελικά… πείσθηκε στη μεθοδολογία της Γερμανίας, που έδινε χρόνο, όχι στη διπλωματία, αλλά στην Άγκυρα. Ο Πρόεδρος είχε διεξόδους. Και μια ήταν να μην δεχθεί τις διατυπώσεις για την Τουρκία. Να μπλοκάρει τα συμπεράσματα σε σχέση με τα ευρωτουρκικά. Θα ήταν καλύτερα να μην υπήρχε αναφορά, παρά αυτή που υιοθετήθηκε και η οποία αφήνει την Άγκυρα στο απυρόβλητο και στέλνει στις ελληνικές καλένδες τις κυρώσεις.

Οι “σκληρές” διατυπώσεις για την Τουρκία λίγη σημασία έχουν όταν δεν συνοδεύονται από μέτρα. Κόστος μηδέν για το δικτατορικό καθεστώς Ερντογάν. Κόστος μηδέν για την επεκτατική, ιμπεριαλιστική, Τουρκία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά η Άγκυρα πήρε και διαβεβαιώσεις για νέα δώρα υπό κάποιες προϋποθέσεις που δεν είναι μετρήσιμες.

Τακτική κατευνασμού της Μέρκελ

Η τακτική της Μέρκελ και της ελεγχόμενης από αυτήν Κομισιόν, είχε βρετανικά αποτυπώματα. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την πατέντα της τακτικής. Στο πρώτο προσχέδιο συμπερασμάτων επιχείρησαν να… τρομοκρατήσουν τη Λευκωσία. Υιοθετήθηκαν αναφορές που δεν θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτές από την Κυπριακή Δημοκρατία, όπως το ζήτημα του διαμοιρασμού του φυσικού πλούτου (από πού ως που η ΕΕ εμπλέκεται σε αυτό;). Η Κυπριακή Δημοκρατία δέχθηκε την προειδοποιητική βολή και επιχειρήσει να απαλλαγεί από τις κακοτοπιές του κειμένου.

Οι εκτιμήσεις πως αφήνει η ΕΕ “ανοικτό παράθυρο” για κυρώσεις αργότερα, σαφώς και δεν ισχύει, είναι παραμύθια. Το “Γιαβούζ” και το “Μπαρμπαρός” είναι στην κυπριακή ΑΟΖ. Τι άλλο περιμένουν; Να βρουν φυσικό αέριο; Σε δυο μήνες πολλά μπορούν να γίνουν ως προς την επιβολή τετελεσμένων.

Μια σοβαρή και σημαντική παράμετρος είναι ότι η Ε.Ε. συνδέει τις παράνομες ενέργειες της στην κυπριακή ΑΟΖ με το Κυπριακό ενώ η τουρκικής έμπνευσης πολυπεριφερειακή διάσκεψη, που προωθεί ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβούλιο, έχει ατζέντα, που περιέχει παγίδες. Για παράδειγμα, το θέμα της συμμετοχής, το οποίο αφήνει ανοικτό, αντί να καλέσει τα κράτη της περιοχής. Η διατύπωση που υιοθετήθηκε ικανοποιεί τον Ερντογάν, ο οποίος ζητά συμμετοχή και των Τουρκοκυπρίων. Την ίδια ώρα, θα πρέπει κάποιος να απαντήσει από πότε η θαλάσσια οριοθέτηση είναι θέμα πολυμερές και όχι διμερές;

Η πλήρως ελεγχόμενη από την κ. Μέρκελ ΕΕ προσφέρει πεδίο στον Ερντογάν να κάνει τα παιχνίδια του στην Ανατολική Μεσόγειο, σε βάρος της Κύπρου και της Ελλάδος. Βεβαίως, η ελληνική κυβέρνηση πανηγυρίζει με τα αποτελέσματα, ασχολούμενη μόνο με το εσωτερικό της μέτωπο. Ικανοποίηση εξέφρασε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, που από τις Βρυξέλλες επιχείρησε να τετραγωνίσει τον κύκλο. Θα πρέπει, πάντως, να απαντήσει: Όταν κατηγορούσε την πολιτική του κατευνασμού τι εννοούσε; Αυτήν που προσυπέγραψε;