Πώς μπορούμε να αλλάξουμε πρόσωπα και πράγματα

Εισηγήθηκα την ανάγκη υπόδειξης και δημοσιοποίησης μέτρων πολιτικής τα οποία θα άλλαζαν αμέσως προς το καλύτερο τις συνθήκες της καθημερινής μας ζωής. Και τέλος, πρότεινα συγκεκριμένο οδικό χάρτη για να βρούμε και υποδείξουμε πρόσωπο διατεθειμένο να υλοποιήσει τα μέτρα αυτά, αφού προηγουμένως νικήσει τον κύριο Μητσοτάκη και στις δημοσκοπήσεις και στις εθνικές εκλογές. Όποτε και αν γίνουν αυτές!

Ξεκινήσαμε δημόσιες συναντήσεις και συζητήσεις με θέμα «Θέλουμε να αλλάξουμε πρόσωπα και πράγματα και συζητάμε το “πως;” και το “ποιοι;”». Και είναι η ώρα εδώ, να συνοψίσουμε τα συμπεράσματα από τον με την σκέψη στις εθνικές εκλογές.

Ξέρουμε όλοι ότι υπάρχει ήδη πλειοψηφία με την επιθυμία της αλλαγής προσώπων και πραγμάτων. Πλειοψηφία με άλλους να συμμετέχουν στις εθνικές εκλογές και άλλους όχι. Με όσους ψηφίζουν να εκφράζονται από διάφορες κομματικές επιλογές και ως αποτέλεσμα, αν και πλειοψηφία, να υπομένουν την διαιώνιση της κατάστασης την οποία θέλουν να αλλάξουν. Μιας κατάστασης η οποία, ακριβώς επειδή η πλειοψηφία αδυνατεί να επιβάλλει την θέλησή της, έχει εκτροχιαστεί. Είναι η ώρα της τιμωρίας αυτής της δημοκρατικής εκτροπής. Ξεκινώντας από την… τιμωρία των υπόλογων για ποινικά αδικήματα.

Γνωστές οι παρακολουθήσεις τηλεφώνων, η τραγωδία των Τεμπών και η φιλοκυβερνητική προπαγάνδα με δημόσιο χρήμα, μέσω της “Ομάδας Αλήθειας”. Η Δικαιοσύνη καλείται να διαλευκάνει τις ποινικές πτυχές αυτών των υποθέσεων, καταλογίζοντας τις ευθύνες όπου υπάρχουν. Το ταχύτερο δυνατόν, ώστε να πάψουν να εκδίδουν ετυμηγορίες κόμματα και τηλεοπτικά δίκτυα. Για αυτό εστάλη και η επιστολή στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, την οποία καλούμε να κάνει το καθήκον της.

Στην θέση του ακατάλληλου Κυριάκου…

Ασφαλώς δεν μιλάμε για αναλυτικό πρόγραμμα. Ας μην συμβεί ξανά ότι έζησα με την φορολόγηση των repos πριν πολλά χρόνια. Αλλά αναλυτικό πρόγραμμα είναι περίπου ανέφικτο για έναν βασικό λόγο. Μεγάλα θέματα μας, όπως το δημογραφικό, η μετανάστευση, ο περιφερειακός μαρασμός, η κοινωνική ασφάλιση και τα χρέη μας, δημόσιο και ιδιωτικό, χρειάζονται νέες προσεγγίσεις και νέες αντιμετωπίσεις. Ενώ, την ίδια στιγμή, το διεθνές περιβάλλον είναι σε φάση μετασχηματισμού, με τους πιστωτές και τους συμμάχους μας να ψάχνονται και να παραγνωρίζουν εθνικά μας συμφέροντα.

Σε τόσο ρευστό περιβάλλον, μόνον ενεργητική άσκηση δικαιωμάτων για την προστασία εθνικών συμφερόντων νοείται. Και επικέντρωση σε βασικά, εφικτά σε κάθε περίπτωση, μέτρα τα οποία απολαμβάνουν ευρείας υποστήριξης και θα καλυτερέψουν την ζωή μας αμέσως. Μέτρα τα οποία υπάρχουν ήδη στις θέσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Αλλά το πιο δύσκολο εμπόδιο το οποίο αντιμετωπίζουμε είναι η γνωστή προπαγάνδα μέσω “δημοσκοπήσεων” ότι, δήθεν, ο Κυριάκος είναι ο πιο κατάλληλος για πρωθυπουργός. Δημοσκοπήσεις με καταλληλότερο όλων τον «κανένα», με τον Κυριάκο και άλλους να ακολουθούν. Άπαντες με ποσοστά κάτω του 30%. Ένας ακατάλληλος να βαφτίζεται κατάλληλος, επειδή συγκρίνεται με πιο ακατάλληλους. Είναι απορίας άξιο πως οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης δεν σταματάνε αυτή την απάτη δηλώνοντας ότι δεν θα είναι εντολοδόχοι πρωθυπουργοί σε διερευνητικές εντολές. Μόνο να κερδίσουν θα είχαν ως πρόσωπα και κόμματα αν το έκαναν.

Αλλά για να δώσει η ηττοπάθεια την θέση της στην ελπίδα χρειάζεται κάτι περισσότερο: Η υπόδειξη κοινού υποψηφίου πρωθυπουργού από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Και εφ’ όσον δεν βλέπουμε μια τέτοια πρωτοβουλία εκ μέρους τους, μας υποχρεώνουν να την αναλάβουμε εμείς. Καλούμαστε, πράγματι, να βρούμε πρόσωπο συντονισμένο με τις βασικές επιθυμίες της πλειοψηφίας, ικανό να κερδίσει τις εθνικές εκλογές και να το υποδείξουμε.

Μέσα από μια, αδιαμφισβήτητης νομιμοποίησης, δημοκρατική διαδικασία την οποία καλούμαστε να προσδιορίσουμε. Για να δούμε, επί τέλους, ποιος είναι ο καταλληλότερος και σε δημοσκοπήσεις και σε κάλπες! Το θέμα είναι ότι καλούμαστε όλοι να απαντήσουμε αν θέλουμε να σεβαστούμε την πλειοψηφία και να στηρίξουμε νέο, νικηφόρο πρόσωπο ως εντολοδόχο πρωθυπουργό, ή αν θα μείνουμε στα ίδια.

Παράδειγμα ο Καναδάς

Ο Καναδάς είναι, πραγματικά, παράδειγμα προς μίμηση. Η αντιμετώπιση της οικονομικής υπαρξιακής απειλής την οποία δέχονταν η χώρα από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ έγινε βασική θέση του κόμματος των Φιλελευθέρων και ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή απέναντι στην αμφίθυμη διάθεση των αντίπαλων Συντηρητικών.

Οι Φιλελεύθεροι όμως δεν αρκέστηκαν σ’ αυτό: Μετά την παραίτηση του αρχηγού τους, μέσω δημοκρατικής διαδικασίας, ανέδειξαν νέο υποψήφιο πρωθυπουργό. Και με αυτή την ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή και εκφραστή της τον νέο τους αρχηγό ανέτρεψαν δημοσκοπικό προβάδισμα του αντιπάλου τους 28 ποσοστιαίων μονάδων, κέρδισαν τις εκλογές και σχημάτισαν ήδη κυβέρνηση. Όλα αυτά εντός τριμήνου! Ναι λοιπόν, προλαβαίνουμε!