Πώς μπορούμε να περάσουμε από το ρεπουμπλικανισμό στην πραγματική δημοκρατία

Τα δυο πολιτεύματα, όπως έχω εξηγήσει και σε άλλα άρθρα μου, δεν έχουν καμία σχέση, γιατί η βασική αξιωματική αρχή του ρεπουμπλικανισμού είναι η προστασία του δημοσίου συμφέροντος, ενώ αυτή του δημοκρατικού πολιτεύματος είναι η ισοκρατία, από την οποία εκπορεύονται οι επιμέρους αρχές, όπως η ελευθερία του κάθε πολίτη που φτάνει μέχρι εκεί που δεν περιορίζει την ελευθερία του άλλου κτλ.

Στο ρεπουμπλικανισμό, οι ανάγκες των πολιτικών να εκλεγούν αποτελούν την αιτία εξάρτησης της πολιτικής και των πολιτικών από το μεγάλο κεφάλαιο, κάτι που στο δημοκρατικό πολίτευμα δεν μπορεί να συμβεί. Αυτή η εξάρτηση αρχίζει από το κόμμα με τις προσωπικές κλίκες και επεκτείνονται και εκτός αυτού. Αυτό εξηγεί και τις κυκλικές κρίσεις στα κόμματα, γι αυτό και οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν αναμενόμενες.

Από το ρεπουμπλικανισμό στη δημοκρατία

Όλα τα κόμματα, επειδή το πλαίσιο λειτουργίας τους είναι σε όλα το ίδιο, αντιμετωπίζουν τους ίδιους κινδύνους. Σε όλα υπάρχουν και λειτουργούν διαλυτικά οι προσωπικές φατρίες της διαπλοκής και της εξάρτησης. Αργά ή γρήγορα η συριζαίϊκη κρίση χτυπά σε όλα την πόρτα τους. Διαλύονται αυτά που είναι ανεπιθύμητα στο μεγάλο κεφάλαιο και διατηρούνται αυτά που υπηρετούν τα συμφέροντά του ή δεν το απειλούν παρά μόνο στα λόγια. Άλλωστε με αυτά διατηρείται και η δημοκρατική πρόσοψη του ολιγαρχικού συστήματος ρεπουμπλικανικής προέλευσης.

Και όμως υπάρχει εναλλακτική απεξάρτησης της πολιτικής από το χρήμα και φυσικά από το μεγάλο κεφάλαιο. Σε τούτη την κρίσιμή στιγμή πρέπει να υπάρξει στο τραπέζι η δημοκρατική εναλλακτική με στόχο:

• Να εξαφανίσει από τις διαδικασίες της, την ύπαρξη και λειτουργία των αποκρουστικών φατριών της διαπλοκής και της διαφθοράς που διχάζουν τον κόσμο σε κάθε κόμμα και στερούν από αυτόν την υλοποίηση του οράματός του για μια μεγάλη, αλλά πραγματική, αλλαγή και για να γίνουν πράξη τα συνθήματα, όπως για παράδειγμα: Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ ενωμένο δυνατό.
• Να τερματίσει το ρόλο του χρήματος στην πολιτική αφαιρώντας τον από αυτήν, που σήμερα, δυστυχώς, δεσπόζει σε κάθε διαδικασία ανάδειξης αξιωματούχων, ώστε οι αξιωματούχοι να απελευθερωθούν, αφενός από τα δεσμά της εξάρτησης από τα μονοπώλια και αφετέρου να επιτραπεί και σε υποψήφιους, που δεν διαθέτουν χρήμα ή χορηγούς, να αναδειχθούν σε κάθε αξίωμα.
• Να μετασχηματίσει την Τοπική Οργάνωση κάθε κόμματος σε κύτταρο δημοκρατικής λειτουργίας, όπου ο θεσμός της άμεσης δημοκρατίας, με τους κανόνες της εκκλησίας του δήμου, θα ακμάζει και να εξοπλίσει, καταστατικά, την Τοπική Οργάνωση με την απαραίτητη εξουσία, ώστε τα μέλη της να διαθέτουν την αποκλειστική αρμοδιότητα διαμόρφωσης του τοπικού κομματικού προγράμματος ανάπτυξης της γειτονιάς τους, κάνοντας πράξη τη διακήρυξή κάθε κόμματος, όπως, πάλι, για παράδειγμα: Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και ο λαός στην εξουσία.

Ισοκρατία και νέοι θεσμοί

• Επίσης, να εξασφαλίσει σε όλα τα νομοθετικά σώματα – Βουλή, περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια,– δημοκρατική και πλήρη, σε ό,τι αφορά την κομματική σύνθεση σε αυτά, εκπροσώπηση, ικανοποιώντας έτσι τη θεμελιώδη αρχή της δημοκρατίας, αυτήν της ισοκρατίας.
• Να απαντήσει αποτελεσματικά ως κυβέρνηση στην αισχροκέρδεια και να συμβάλει καθοριστικά στο ζωντάνεμα της υπαίθρου με νέους θεσμούς, αναδιοργανώνοντας το κίνημα των καταναλωτών στη βάση του θεσμού της καταναλωκρατίας, μεταξύ άλλων και συνδέοντας την πρωτογενή παραγωγή και την μεταποίησή της με αυτούς τους θεσμούς, δημιουργώντας συγχρόνως και συνθήκες πραγματικής ελεύθερης αγοράς, γιατί μόνο με τους ελέγχους αυτή θα συνεχίσει να άγεται και να φέρεται από τα διάφορα καρτέλ και μονοπώλια.
• Να αξιοποιήσει, ως κυβέρνηση, τον άδικο, όσο υπάρχει, ΦΠΑ ως το μοχλό μιας διαρκούς και δικαιότερης ανακατανομής εισοδήματος προς όφελος των αδύναμων νοικοκυριών, της ενδυνάμωσης του κοινωνικού κράτους και της ενίσχυσης της μητρότητας με τους απαραίτητους πόρους προς αντιμετώπιση του επικινδύνου δημογραφικού προβλήματος στη σωστή βάση και όχι μέσω του μεταναστευτικού που προωθούν άλλες δυνάμεις.

Όλες οι αλλαγές, για ένα δημοκρατικό κόμμα, μπορούν να γίνουν αλλάζοντας μόνον το καταστατικό του, ενώ για μια δημοκρατική Ελλάδα απαιτείται μόνο η κατάργηση του σταυρού προτίμησης, που μπορεί να γίνει με νόμο. Δεν χρειάζονται συνταγματικές αλλαγές. Τα βασικά μέσα με τα οποία θα επιτευχθούν οι δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στο κόμμα θα είναι η ψηφοφορία, όπου η ψήφος της καθεμιάς και του καθενός θα διαθέτει, στην πράξη, την ίδια ισχύ, που σήμερα η δημοκρατική αυτή αρχή καταστρατηγείται από τους εκλογικούς νόμους και τις φατρίες, η κλήρωση για την ανάδειξη αξιωματούχων σε όργανα του κόμματος που διαθέτουν συγκεκριμένα προσόντα και η εφαρμογή της άμεσης δημοκρατίας στην Τοπική Οργάνωση που θα διαθέτει την απόλυτη εξουσία για τη διαμόρφωση του τοπικού κομματικού προγράμματος ανάπτυξης της περιοχής της.