Πως εμπλέκεται ο Μητσοτάκης στο εκκλησιαστικό “Game of Thrones” της Κρήτης

Σύμφωνα με όσα η ιστοσελίδα powergame.gr φέρνει στο προσκήνιο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε εμπλακεί ενεργά στην επιλογή του νέου Αρχιεπισκόπου Κρήτης, αποκλείοντας τον μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιο. Έναν εκ των βασικών διεκδικητών του “θρόνου”. Αντίθετα, στήριξε την υποψηφιότητα του νυν Αρχιεπισκόπου Ευγένιου, επηρεασμένος, όπως λέγεται, από κύκλους της Μονής Αγίας Τριάδας.

Αυτή η προσωπική παρέμβαση είχε συνέπειες που φτάνουν ως το σήμερα. Όταν, μετά τον θάνατο του μητροπολίτη Χανίων, ετέθη θεμα μετάθεσης του Αμφιλοχίου στη συγκεκριμένη Μητρόπολη, ο πρωθυπουργός φέρεται να επανέλαβε το “βέτο” του, μπλοκάροντας τη διαδικασία ακόμα και μέσω νομοθετικής ρύθμισης που απαγόρευσε τις μετακινήσεις μητροπολιτών. Το γεγονός αυτό δείχνει πως το Μέγαρο Μαξίμου δεν έμεινε απλός παρατηρητής των εκκλησιαστικών πραγμάτων, αλλά λειτούργησε ως ρυθμιστικός παράγοντας, με θεσμικό “βάρος”.

Πίσω από αυτή τη στάση, όμως, διαμορφώνεται μια πιο σύνθετη εικόνα. Σύμφωνα με το powergame.gr και την στήλη “Big Mouth”, ο Αμφιλόχιος, εκτός από σεβαστός ιεράρχης, συνδέεται συγγενικά με την ισχυρή οικογένεια Βαρδινογιάννη, κάτι που, προφανώς, προσδίδει μεγαλύτερη βαρύτητα στην απόφαση αποκλεισμού του. Παράλληλα, η στήριξη που φέρεται να παρείχε ο πρωθυπουργός σε πρόσωπα όπως ο αρχιμανδρίτης Μελχισεδέκ, ο οποίος εμπλέκεται στις συνομιλίες της ΕΥΠ και είχε σχέσεις με ποινικά υπόλογα άτομα, εκθέτει σοβαρά την κρίση και τις επιλογές του.

Επί της ουσίας εμφανίζεται στο προσκήνιο και στην επιφάνεια μια εικόνα υπερβολικού ελέγχου και πολιτικής ανάμειξης σε ζητήματα που κανονικά θα έπρεπε να απασχολούν αποκλειστικά την Εκκλησία. Οι «ευνοούμενοι» της πολιτικής εξουσίας, αντί να ενισχύσουν το κύρος των θεσμών, εμπλέκονται σε σκοτεινές διαδρομές επιρροής, δημιουργώντας ένα σκηνικό που μοιάζει περισσότερο με θεατρική σάτιρα, παρά με σοβαρή διοίκηση.

Συγχρόνως, με βάση το εν λόγω δημοσίευμα, δεν θα ήταν ψέμα να πει κάποιος πως η εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη, σε αυτό το πλαίσιο, πλήττεται θεσμικά και πολιτικά. Όχι μόνο γιατί φέρεται να ευνόησε λάθος πρόσωπα, αλλά και γιατί άνοιξε έναν κύκλο προσωπικών παρεμβάσεων σε εκκλησιαστικές υποθέσεις που εξελίχθηκαν σε σκάνδαλο διαστάσεων. Το ζήτημα πλέον δεν αφορά μόνο τις εσωτερικές ισορροπίες της Εκκλησίας της Κρήτης, αλλά την ευρύτερη σχέση κράτους και Εκκλησίας, καθώς και τη διαχείριση θεσμικής εξουσίας.

Ο κοριός της ΕΥΠ αποκάλυψε κάτι πολύ βαθύτερο από μια εγκληματική οργάνωση. Αποκάλυψε τον τρόπο που ασκείται η εξουσία με μεθόδους που επιδιώκουν να μην γίνονται ορατοί στο κοινό.

Η εμπλοκή Καμμένου και ο ρόλος των Ισραηλινών

Πέρα από τις ήδη γνωστές πτυχές της υπόθεσης που απασχολεί την Εκκλησία της Κρήτης και εμπλέκει πρόσωπα με πολιτική στήριξη και παρασκηνιακή ισχύ, πληροφορίες που έχουμε στη διάθεσή μας, αν και ανεπιβεβαίωτες, δείχνουν ότι στο παρασκήνιο ενδέχεται να διακυβεύονταν σημαντικά συμφέροντα που σχετίζονται με την αγορά μεγάλης ακίνητης εκκλησιαστικής περιουσίας ξένων επενδυτών στο νησί.

Η σύνδεση αυτών των εξελίξεων με πρόσωπα της τοπικής εκκλησιαστικής ιεραρχίας εγείρει εύλογα ερωτήματα για το ποιος τελικά ήλεγχε (ή ήθελε να ελέγχει) στρατηγικά σημεία επιρροής, όχι μόνο εντός του εκκλησιαστικού χώρου, αλλά και σε σχέση με την οικονομική δραστηριότητα στην Κρήτη. Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή πριν εξαχθούν οριστικά συμπεράσματα.

Παράλληλα, η εμπλοκή του Πάνου Καμμένου στην υπόθεση Μελχισεδέκ δεν φαίνεται να είναι τυχαία. Όπως φαίνεται από τις πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει, για να μπορέσει κάποιος να αναλάβει την ηγεσία της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου, κρίθηκε απαραίτητη η στήριξη του αμερικανικού παράγοντα. Η θέση αυτή, πέρα από την πνευματική της σημασία, διαθέτει και σημαντική συμβολική και γεωστρατηγική βαρύτητα, γεγονός που εξηγεί γιατί τοποθετήσεις σε τέτοιες θέσεις περνούν από εξωθεσμικά “φίλτρα”.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε εδώ ότι η Εκκλησία της Κρήτης, σε αντίθεση με άλλες μητροπόλεις της Ελλάδας, υπάγεται απευθείας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και όχι στην Εκκλησία της Ελλάδος. Αυτό σημαίνει πως ο ορισμός νέων μητροπολιτών, και δη σε πόλεις-κλειδιά όπως τα Χανιά, απαιτεί πολύπλευρες ισορροπίες και συχνά, διακρατικές ευαισθησίες.

Παρά το γεγονός πως η άποψη Μητσοτάκη για τον Μελχισεδέκ ήταν καλή, επί εποχής Τραμπ έχει χαθεί ο απαιτούμενος δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ Αθήνας και Ουάσιγκτον. Αυτό εξηγεί, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, γιατί χρειάστηκε η παρέμβαση ενός προσώπου με καλύτερη πρόσβαση στους τότε αμερικανικούς κύκλους εξουσίας, όπως ο Καμμένος.

Οι “βόμβες” Πολάκη για Μητσοτάκη

Για το όλο θέμα, μία άκρως ενδιαφέρουσα οπτική παρουσιάζει ο βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Παύλος Πολάκης, καταγγέλλοντας με σφοδρότητα τον τρόπο με τον οποίο, όπως υποστηρίζει,  εμπλέκονται σκοτεινά δίκτυα, κρατικοί μηχανισμοί και εκκλησιαστικά συμφέροντα.

Με αφορμή την υπόθεση της λεγόμενης «μαφίας της Κρήτης» και τις αποκαλύψεις για διασυνδέσεις της με πολιτικά και εκκλησιαστικά πρόσωπα, αναδεικνύει μια πιο σύνθετη και ανησυχητική εικόνα θεσμικής εκτροπής.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η “εμμονική” προσπάθεια αποκλεισμού του Μητροπολίτη Αμφιλοχίου από τη Μητρόπολη Χανίων και η συντονισμένη προώθηση του αρχιμανδρίτη Μελχισεδέκ, αποτελεί προϊόν συναλλαγών και σκοπιμοτήτων που δεν έχουν καμία σχέση με το πνεύμα της Εκκλησίας.

Ο Παύλος Πολάκης τονίζει πως “η ευθυγράμμιση των συμφερόντων τριών διαφορετικών πόλων, της εγκληματικής οργάνωσης, του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της κυβέρνησης Μητσοτάκη, γύρω από το ίδιο πρόσωπο, δεν μπορεί να είναι τυχαία”.

Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στην τροπολογία που πέρασε η κυβέρνηση, με την οποία μπλοκάρεται η δυνατότητα μετάθεσης μητροπολιτών στην Εκκλησία της Κρήτης. Για τον Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, πρόκειται για «νομοθέτηση κατ’ απαίτηση» που αποσκοπεί όχι μόνο στον αποκλεισμό ενός συγκεκριμένου προσώπου, αλλά και στον έλεγχο της τεράστιας ακίνητης περιουσίας της Μητρόπολης Χανίων, γεγονός που ίσως συνδέετε με τις ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, στις οποίες κάναμε κι εμείς λόγο λίγο πιο πάνω…