Πως οι μεγαλομέτοχοι υπέγραψαν το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ

Δυστυχώς το σχήμα αυτό, ποτέ δεν ολοκληρώθηκε ως ενιαίο κόμμα. Η εσωστρέφειά του ήταν και είναι παραλυτική. Ομάδες και φράξιες στέρησαν την δυναμική του ολοκλήρωση, κατάργησαν την αξιοκρατία, απέκλεισαν το κόμμα από την κοινωνία, τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα, τις επαγγελματικές και επιστημονικές οργανώσεις την τοπική αυτοδιοίκηση και τη νεολαία. Ποτέ δεν έγινε κόμμα των μελών. Ήταν και παρέμεινε κόμμα των μεγαλομετόχων, όπως αποδείχτηκε εμφατικά στην πρόσφατη κρίση.

Η κάθε ομάδα μέσα στα όργανά του, είχε ως κύριο μέλημα να αυξήσει την επιρροή της. Αυτό της αρκούσε και της περίσσευε. Η κοινωνία, τους ήταν αδιάφορη. Καμιά μελέτη οργάνωση και δράση για την αντιμετώπιση του αντιπάλου και των πλεονεκτημάτων του. Τελικά όπως αποδείχτηκε, η εκτίναξή του 2015 ήταν απλά αποτέλεσμα της χρεοκοπίας της χώρας, με ευθύνη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και της οργής της κοινωνίας κατά των υπευθύνων. Χωρίς αυτό, τίποτα δεν θα είχε συμβεί.

Όταν σήμανε συναγερμός στις εγχώριες ελίτ και συσπειρώθηκαν υπό τον Μητσοτάκη για να κλείσει η “αριστερή παρένθεση”, η αντιμετώπιση του κόμματος ήταν ερασιτεχνική ως παιδαριώδης. Και αυτό φάνηκε μεγαλοπρεπώς όταν επέστρεψε στην αξιωματική αντιπολίτευση το 2019, με ποσοστό 32%. Μετά ήρθε το 17% του 2023, ο Τσίπρας παραιτήθηκε, αναλαμβάνοντας όλη την ευθύνη. Πλην όμως δεν έκανε τον κόπο να ενημερώσει ποιες ακριβώς ευθύνες είχε. Εκτός αυτού, κανένα μεγαλοστέλεχος δεν ανέλαβε την ευθύνη που του αναλογούσε. Κρύφτηκαν όλοι πίσω από την παραίτηση Τσίπρα. 

ΣΥΡΙΖΑ: Τα τρία διαδοχικά πραξικοπήματα

Και όταν τα μέλη του κόμματος σε δύο ψηφοφορίες όπου έλαβαν μέρος πάνω από 150.000 αποφάσισαν να ρισκάρουν επιλέγοντας για πρόεδρο τον Στέφανο Κασσελάκη, αποδοκιμάζοντας τους άλλους υποψήφιους που κρύφτηκαν πίσω από την παραίτηση Τσίπρα, το κομματικό κατεστημένο αντέδρασε. Και μαζί του συμπαρατάχθηκε ο Τσίπρας, που τέσσερις μήνες μετά την εκλογή νέου προέδρου, εντελώς ξαφνικά την ύστατη ώρα, πρότεινε στο Συνέδριο που ακολούθησε να ξαναγίνουν (!) εκλογές για πρόεδρο. Ουδόλως ενοχλήθηκαν από τον πόλεμο στον νέο πρόεδρο από την πρώτη ώρα της εκλογής του και από τη διάσπαση που προκάλεσαν οι ομάδες “Έφης και Ευκλείδη”.  

Ακολούθησε μια μικρή περίοδος ανακωχής εν όψει των ευρωεκλογών και στη συνέχει η εμφάνιση νέας ομάδας “87” με την κάλυψη του Τσίπρα ανέλαβε να υλοποιήσει το έργο της εκδίωξης του Κασσελάκη με κάθε (!) μέσο. Η τέλεια καταστροφή. Η απόλυτη δυσφήμιση του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία. Μια παλιά Κεντρική Επιτροπή εκλεγμένη το 2022, όπου μετά τις αποχωρήσεις όσων συγκρότησαν τη Νέα Αριστερά συμπληρώθηκε από αναπληρωματικούς, πολλοί εκ των οποίων είχαν ουσιαστικά αποχωρήσει (όπως ομολόγησε χωρίς ντροπή ο Χριστόφορος Βερναρδάκης) και είχαν παραλείψει να υποβάλουν παραιτήσεις, σε μια μικτή ψηφοφορία, κρυφή και φανερή τηλεφωνικά, ενέκρινε πρόταση μομφής και καθαίρεση του προέδρου, παρότι ένα μήνα μετά είχε προγραμματιστεί Συνέδριο! Το συνέχισαν όμως φοβούμενοι πως στη νέα εκλογική διαδικασία οι πιθανότητες να νικήσει πάλι ο Κασσελάκης ήταν μεγάλες. Νέα σύγκλιση Κεντρικής Επιτροπής, όπου λαμβάνει απόφαση ότι ο απερχόμενος πρόεδρος δεν είχε δικαίωμα να υποβάλει υποψηφιότητα! 

Ούτε αυτό όμως αρκούσε καθώς το Συνέδριο ως κυρίαρχο σώμα είχε το δικαίωμα να εγκρίνει την υποψηφιότητα Κασσελάκη. Και εκεί το τερμάτισαν. Επέλεξαν ένα μπουζουξίδικο όπου η μέγιστη χωρητικότητά του ήταν 800 άτομα, ενώ είχαν προβλέψει πάνω από 4.000 συνέδρους! Η ιλαροτραγωδία αποκαλύφθηκε από την πρώτη μέρα, όταν είχαν προγραμματίσει διαπιστεύσει συνέδρων από τις 4.30 έως τις 6.30. Πάνω από 2.000 άτομα είχαν κλειδωθεί εκτός Συνεδρίου! Μέσα στην κεντρική αίθουσα όπου ήταν το πάνελ του προεδρείου, περίπου 200 άτομα αποφάσισαν πως υπάρχει απαρτία και το Συνέδριο είχε αρχίσει, μόνο με προσκείμενους στου μεγαλομετόχους. 

Το καταστατικό εμπόδιο, άρθρο 20 παράγραφος 2, ορίζει τις αρμοδιότητες του Συνεδρίου κατ’ αδιαμφισβήτητο τρόπο. «Το Συνέδριο έχει τον τελευταίο λόγο στα πάντα, αναφορικά με την εκλογή του προέδρου και ουδείς άλλος» παρακάμφθηκε με το κόλπο του αποκλεισμού ανεπιθύμητων συνέδρων. Είπαν ότι το μεγαλύτερο μέρος των συνέδρων ψήφισε υβριδικά. Κανείς όμως, πλην των ιδίων, δεν μπορεί να ελέγξει την αξιοπιστία  διαχειριστών, διορισμένων από τους μεγαλομετόχους. Έτσι ολοκληρώθηκε μια σειρά πραξικοπημάτων. Αυτό ήταν και το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ ως δημοκρατικό κόμμα. 

Καταστροφικές οι συνέπειες

Οι συνέπειες ήδη καταγράφονται τόσο εντός του κόμματος όσο και στην κοινωνία. ΟΙ οργανώσεις διαλύονται, χιλιάδες στελέχη αποχωρούν οργισμένα. Οι πρώτες δημοσκοπήσεις αποκαλύπτουν την αποστροφή των πολιτών προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα σχέδια για να κρατήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως περιουσιακό στοιχείο για να διαπραγματευτούν συνεργασίες με το ΠΑΣΟΚ,  μέρος αυτού ή άλλα αριστερά σχήματα ναυαγούν.

Ο Αλέξης Τσίπρα, που κάλυψε δια της σιωπής του τα πραξικοπήματα, δεν θα βρει εύκολα νέο ενεργό πολιτικό ρόλο. Οι πρωταγωνιστές του πραξικοπήματος ως πρόσωπα είναι ανεπιθύμητοι για όλους και κινδυνεύουν να εκτεθούν ανεπανόρθωτα στη συνέχεια, καθώς δεν έχουν πλέον προσωπικό και εθελοντές για να υποστηρίξει την εκλογική διαδικασία με κάλπες σε όλη την Ελλάδα για την ανάδειξη νέου προέδρου. Η σκέψη να γίνει η ψηφοφορία υβριδική τους τρομάζει, για το ενδεχόμενο κάποιος από τους τέσσερεις υποψηφίους να καταγγείλει νοθεία. 

Ωφελημένο κυρίως το ΠΑΣΟΚ

Ποιος θα καλύψει τώρα το κενό της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι πλέον φανερό. Πολίτες που αναζητούν απάντηση στη λαίλαπα Μητσοτάκη στο μεγαλύτερο μέρος τους στέφονται στο ΠΑΣΟΚ, που πρόσφατα έκανε υποδειγματικές εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου. Πολίτες που επιλέγουν ψήφο διαμαρτυρίας στρέφονται και δεξιά της ΝΔ. Από τα μικρά μαγαζιά πλέον ωφελημένη δείχνει η Ζωή Κωνσταντοπούλου που πρόσθεσε και σφυρίχτρα για να αποδοκιμάζει την κυβέρνηση μέσα στη Βουλή! Τα σχήματα της Νέας Αριστεράς και το ΜΕΡΑ 25 απλά θα αγωνιούν για την κοινοβουλευτική τους επιβίωση.

Σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν άφθονα αντίστοιχα παραδείγματα μικρών αριστερών μαγαζιών. Δυστυχώς υπάρχει και το ΚΚΕ, που όμως απέχει από την πραγματική ζωή καλώντας το λαό να σώσει το λαό, περιμένοντας να ωριμάσουν οι συνθήκες και να γίνει η Ελλάδα σοσιαλιστικό κράτος, το μοναδικό μέσα στην Ευρώπη. Και αφού αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, είναι ασφαλείς και συνεχίζουν απλά για να υπάρχουν.

Αυτά λοιπόν συμβαίνουν στην πατρίδα μας, που συρρικνώνεται και παρακμάζει ταπί και ψύχραιμη εντός της ευρωπαϊκής Βαβέλ.