Πυγμή από την Αμερική – Τί συζητήσαμε με τον Κασσελάκη

Τί εντυπώσεις έχει η Αμερική από τον Στέφανο Κασσελάκη; Σε λίγες μόνο ημέρες, κατάφερε να βρεθεί από Upstate New York, στην Αστόρια, το Μαϊάμι, την ενορία του Αγίου Δημητρίου, το ελληνικό σχολείο, να συνομιλήσει με τον Θεόδωρο Καλμούκο του Εθνικού Κήρυκα, το Brooklyn για να παντρευτεί, να μιλήσει στην Ομογένεια στο φιλόξενο Κεφαλλονίτικο Σπίτι “Κέφαλος” και να συνομιλήσει με πολλούς Έλληνες στο μπαρ Terroir Tribeca. Μιλάμε για ρυθμούς κινηματογραφικούς.

Τα ταβάνια του Terroir είναι κόκκινα και όλο το σκηνικό ιδανικό για πολιτική σκέψη. Η Αριστερά να κάνει επίθεση από ένα trendy μέρος, στην καρδιά του Μανχάταν. Τον άκουσα να μιλάει για τα προβλήματα στην Ελλάδα και να λέει «οι άνθρωποι δεν έχουν να πληρώνουν ούτε το ενοίκιο. Πώς θα παντρευτούν να κάνουν οικογένεια». Ο ίδιος, μόλις έχει παντρευτεί με τον Τyler McBeth που είναι, χωρίς υπερβολή, ένας τρομερός τύπος.

Τού ανέφερα πως για να ενημερώνεσαι σωστά για την Ελλάδα, να διαβάζεις το SLpress και, ξένα έντυπα όπως ο Guardian και οι New York Times (αν και σε πρόσφατο άρθρο τους, οι Times σφάλουν για την Ελλάδα). Είπα πως τα καταφέρνεις περίφημα και έχεις ικανότητες. Δεν χρειάζεται να πω κάτι, αν όμως πω κάτι, θα σου έλεγα ότι πρέπει να μιλήσεις για “καστοριαδική Αριστερά”. Τον Καστοριάδη, όλοι οι κουρασμένοι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που πολεμούσανε τον Αλέξη δεν τον συμπάθησαν ποτέ. Ο Κορνήλιος Καστοριάδης είναι μία προσωπικότητα που μπορείς να πάρεις έμπνευση/δύναμη, όπως επίσης και ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας. Κάπως θα διερωτηθεί με έξυπνο «Γιατί; Γιατί ο Καστοριάδης;».

Ο Πλαστήρας και ο Καστοριάδης

Γιατί ο Καστοριάδης; Δούλεψε για χρόνια στον κατεξοχήν καπιταλιστικό οργανισμό ΟΟΣΑ ως υψηλόβαθμο στέλεχος. Ανέπτυξε την έννοια του φαντασιακού που είναι θεμελιώδες στοιχείο της ανθρώπινης προσπάθειας/δημιουργίας. Κριτικός του αυταρχισμού, πολέμησε την λογική του καπιταλισμού για απεριόριστη ανάπτυξη, και τις κοινωνικές ανισότητες που φτωχοποιούν (λίγοι πλούσιοι, πολλοί φτωχοί). Γιατί ο Πλαστήρας; Ήταν ικανότατος στρατιωτικός και τίμιος πολιτικός που ο λαός αγάπησε. Κάλεσε από την εξορία τον Ελευθέριο Βενιζέλο, έκανε διανομή γης στους ακτήμονες και ψήφο στις γυναίκες.

Και η συνομιλία συνεχίστηκε. Και τι γίνεται τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ; Πόλεμος και υπονόμευση, διαπίστωση κάπως κοινή, και ο Κασσελάκης θα πει με ύφος ταπεινότητας, σαν να χαμήλωσε κάπως και η φωνή του «Μα κέρδισα τις εκλογές, έφερα τόσα και τόσα νέα μέλη, και αυτοί ακόμα… Και χρήματα στα ταμεία». Πώς να μην συμφωνήσει κανείς; Κέρδισε. Στελέχη ΣΥΡΙΖΑ δεν σέβονται τον νικητή των εκλογών στην χώρα που γέννησε τις εκλογικές διαδικασίες. Περικλή τι λες; Τον πολεμούν και έτσι τού είπα: “τα φίδια” πρέπει να φύγουν! (Το πρωί της Παρασκευής 20 Οκτώβρη, είχε ήδη διαγραφεί ο Στέφανος Τζουμάκας.) It is a political party, and not a Sunday Shooting Club!

Mίλησε και μίλησα με άλλους, αλλά στη συνέχεια, αρχίσαμε και πάλι να μιλάμε. Του ανέφερα πως είχα γράψει κάτι για εσένα μετά από μικρή έρευνα εδώ, και χάρηκα όταν είπε «Ναι, το έχω διαβάσει. Το διάβασα, και σε ευχαριστώ». Είπα πως σε στηρίζω επειδή αξίζεις. Μιλήσαμε πάλι για τον Καστοριάδη, αναφέροντας πως ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν όταν επισκέφτηκε την Ελλάδα, είπε ότι οι Γάλλοι «μεγάλωσαν με τα βιβλία του Καστοριάδη». Ο Καστοριάδης είχε αστική ευγένεια. Άκουγε με μεγάλη προσοχή ο Στέφανος και έδειχνε σεβασμό. Και ο Πλαστήρας, θα τονίσω, ότι πέθανε σε ντιβάνι εκστρατείας, άλλοι μπαίνουν στην πολιτική φτωχοί, και βγαίνουν πλούσιοι. Ο Παπαναστασίου δε μπήκε πλούσιος και βγήκε φτωχός. Ιερό το παράδειγμά τους, και εσύ κάνεις το ίδιο, του είπα.

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση, που αμέσως πήγε στο κινητό και άρχισε κάτι να γράφει για τον Καστοριάδη και τον Πλαστήρα. Ο άνθρωπος θέλει να μαθαίνει συνέχεια, και κάπου λέω, θα γράψω κάτι για αυτό. «Ναι γράψε…» αμέσως είπε, είναι και ετοιμόλογος. Κάτι πάλι αναφέραμε για την εσωτερική πολεμική που δέχεται, και η ταπεινή μου αφεντιά τού είπε τούτη τη φορά: Εγώ σηκώνω τα χέρια ψηλά, οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται ψυχανάλυση (ο Καστοριάδης ήταν και ψυχαναλυτής).

Ελληνική αρχοντιά και πολιτική ευγένεια

Στην Ομογένεια, το Σάββατο 21 Οκτώβρη, είπε πως «ήρθε η ώρα να κάνουμε πάλι 1981 στην Ελλάδα».  Και συνέχισε: «Υπάρχει ακαταδίωκτο για τραπεζίτες και βουλευτές. Τι είναι αυτό; Μόνο στην Ελλάδα γίνεται». Είπε πως η Ομογένεια θα έπρεπε να είναι μακριά από κόμματα. Έκανε μία άκρως πολιτική ομιλία, χωρίς χαρτιά, και σύντομη. Ήθελε να αφήσει περισσότερο χρόνο για ερωτήσεις, τοποθετήσεις, κτλ. Από το πάνελ σηκώθηκε ο Δρ. Αντώνης Γουναλάκης για να τρέχει να δίνει το μικρόφωνο στους ομογενείς.

Πού αλλού θα γινόταν αυτό; Σε λίγες ερωτήσεις, έδωσε τον λόγο στο βουλευτή επικρατείας Όθωνα Ηλιόπουλο για να απαντήσει. Η Dr. Demetra Vogiatzaki θα πει «ο πολιτισμός είναι μία πυξίδα για όλους». Ο Κασσελάκης στην Αμερική, τους έκανε όλους να αισθανθούν ότι είναι μέρος ενός ιστορικού έθνους που το διακρίνει η πορεία προς τα εμπρός, και η αρχοντιά.

Και στην Ελλάδα τον πολεμούν; Που άλλος, σε ανθρώπινο επίπεδο, θα λύγιζε. Μα δεν καταλαβαίνουν πως πολεμώντας τον Κασσελάκη δεν κάνουν κακό μόνο στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μα στην Ελλάδα και τον λαό της που τον έχει γονατίσει η πρωτοφανής ακρίβεια. Αμαυρώνουν την αγωνιστική στάση ζωής ανθρώπων που αγωνίστηκαν για τους φτωχούς που παράγει καθημερινά ο καπιταλισμός. Τέτοιος αριστερός ήταν ο Καστοριάδης. Ο Πλαστήρας δε, άφησε μια προφορική λακωνική διαθήκη: «Όλα για την Ελλάδα!». Αν η Ελλάδα, θέλει να συνεχίσει να υπάρχει, ένας νέος ηγέτης όπως ο Κασσελάκης είναι απολύτως χρήσιμος. Με πυγμή.

Υστερόγραφο: Είναι γνωστό, πως την Δευτέρα 23 του Οκτώβρη, έγιναν και άλλες διαγραφές: Νίκος Φίλης, Δημήτρης Βίτσας, Πάνος Σκουρλέτης. Ο δε ευρωβουλευτής, Στέλιος Κούλογλου, αποχώρησε οικειοθελώς. Τι να κάνουμε; Όταν έχεις κάνει “την Αριστερά επάγγελμα” και δεν έχεις μάθει να σέβεσαι τον πρόεδρο που έχει εκλέξει ο λαός, τότε υπάρχει πρόβλημα.