“Εκτσογλανισμός” στην Βουλή…

Μία πρόγευση για το πώς θα εξελιχθεί η προεκλογική περίοδος έδωσαν σήμερα κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση με την ανταλλαγή πυρών στην Βουλή, η μεν κυβέρνηση για την ανοίκεια επίθεση του Χριστόφορου Βερναρδάκη κατά της υπουργού Παιδείας, ο δε ΣΥΡΙΖΑ για την υπόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη. Η απότομη όξυνση δημιουργεί υπόνοιες ότι ο πρωθυπουργός, που χρησιμοποίησε μάλιστα τον όρο “εκτσογλανισμός”, σκέφτεται να αξιοποιήσει το επιχείρημα ότι «η χώρα δεν αντέχει μία μακρά περίοδο τοξικότητας», που είχε επικαλεστεί προ μηνός, για να επαναφέρει τις πρόωρες εκλογές τις οποίες κατά τα άλλα αρνείται.

Ο πρωθυπουργός από το βήμα της βουλής δεν περιορίστηκε να αποδοκιμάσει την ατυχή έκφραση του κ. Βερναρδάκη που χαρακτήρισε την υπουργό Παιδείας «Πισπιρίγκου» -αν και στην συνέχεια ζήτησε συγγνώμη- αλλά με χοντροκομμένο τρόπο θέλησε να την συνδέσει με την επίθεση κατά του Real Group, λέγοντας ότι η επίθεση έγινε μετά την αποδοκιμασία του σταθμού στον κ. Βερναρδάκη. Παράλληλα επανάφερε τις αιτιάσεις περί τοξικότητας που επιφέρει στην πολιτική ζωή η αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ .

Ο κ. Μητσοτάκης μάλιστα στην Βουλή ρώτησε επιτακτικά γιατί δεν παραβρέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας για να αντιπαρατεθεί μαζί του και να απαντήσει στις αιτιάσεις του. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του απάντησε στον πρωθυπουργό που συνέδεσε την επίθεση στον Real με την κριτική του, κάνοντας λόγο για «πρωθυπουργό της προπαγάνδας και της τοξικότητας».

Παράλληλα ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβάζει το σκάνδαλο Uber (θυμίζοντας την στάση που είχε κρατήσει ως κυβέρνηση έναντι της εταιρείας, υπενθυμίζοντας την υποστήριξη που είχε από τη ΝΔ) και την υπόθεση Λιγνάδη, μετά την απόφαση της Δικαιοσύνης να αφεθεί ελεύθερος με αναστολή μετά την καταδίκη του. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος παρασύρθηκε και απάντησε ότι δεν συνδέεται ο πρωθυπουργός με την απόφαση (κάτι που δεν είχε πει ο ΣΥΡΙΖΑ) και πρόσθεσε ότι «πρόκειται για μια άθλια συκοφαντία, για τον ορισμό της τοξικότητας, που συνιστά δολοφονία χαρακτήρων και υπονόμευση των θεσμών».

Τοξικότητα και “εκτσογλανισμός”

Εν ολίγοις κυβέρνηση και αντιπολίτευση ανταλλάσσουν σκληρούς χαρακτηρισμούς προσπαθώντας να χρεώσουν ο ένας στον άλλο “τοξικότητα και τραμπισμό”. Η μεν κυβέρνηση βγαίνει από μία μακρά περίοδο με λάθη και γκάφες και με τα δύσκολα θέματα της ενεργειακής και καταναλωτικής ακρίβειας να επιμένουν και να μειώνουν την αποδοχή της. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να “πατάει τα κορδόνια του” και να παρασύρεται από άστοχες δηλώσεις στελεχών του (δεν έχασε την ευκαιρία να παρέμβει ο Παύλος Πολάκης κάτι που εκμεταλλεύτηκε η κυβέρνηση), σε μία αντιπαράθεση που δεν τον ευνοεί.

Πέρα από το ότι λειτουργεί αποπροσανατολιστικά από τα ουσιαστικά ζητήματα, δίνει έρεισμα στην κυβερνητική προπαγάνδα που επιμένει να θυμίζει το πρώτο εξάμηνο του 2015, προκειμένου να συντηρήσει εάν όχι το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, τις επιφυλάξεις μίας μερίδας των ψηφοφόρων για την επιστροφή του στην εξουσία. Η πατρότητα του όρου “εκτσογλανισμός”, που χρησιμοποίησε από Βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός για να περιγράψει την αντιπολιτευτική ρητορική της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανήκει στον Ευάγγελο Βενιζέλο που την είχε χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά το 2013 έναντι του ΣΥΡΙΖΑ:

Για την κυβέρνηση αποτελεί βασική επιλογή στον δρόμο προς τις εκλογές η διαρκής υπενθύμιση του παρελθόντος του ΣΥΡΙΖΑ. Το ποια στρατηγική θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη δεν είναι σαφές. Ακόμη και το “όλοι ίδιοι είναι” δεν ευνοεί τον ΣΥΡΙΖΑ, που εξακολουθεί να υπολείπεται στις δημοσκοπήσεις. Από την άλλη είναι σαφές ότι η αντιπαράθεση δεν μπορεί να παραμείνει σε αυτή την θερμοκρασία για μακρύ χρονικό διάστημα. Το βέβαιο είναι ότι ανεξάρτητα από το ποιος χρεώνεται την τοξικότητα και ποιον πραγματικά ευνοεί, η κοινωνία πράγματι δεν αντέχει αυτού του είδους την αντιπαράθεση.