“Oικονομία πολέμου” χρειάζεται η χώρα Κυριάκο. Μπορείς;

Εδώ που φτάσαμε απαιτούνται ριζικά μέτρα. Το 5% του ΑΕΠ έχει βουλιάξει στα 729.000 στρέμματα που πλημμύρισαν τη θέση της πάλαι ποτέ απoξηραμένης (1962) λίμνης Κάρλας (Βοιβιής), που απορροφούσε τους όγκους νερού που έρρεαν από τις πλαγιές της Όσσας και του Ολύμπου, ενώ είναι άμεση η απειλή να ξεσπάσει υγειονομική κρίση στη Θεσσαλία. Γι’ αυτό και ολόκληρη η χώρα πρέπει να κηρυχτεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να εφαρμοστεί άμεσα ένα σύγχρονο μοντέλο για “οικονομία πολέμου” τους επόμενους μήνες.

Η ολική καταστροφή των δημοσίων και ιδιωτικών υποδομών (δρόμοι, σιδηροδρομικές γραμμές, ύδρευση, αποχέτευση, ηλεκτροδότηση, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, σπίτια, καλλιέργειες, κτηνοτροφία, εργοστάσια, βιοτεχνίες κλπ) στη Θεσσαλία απαιτεί –εκτός από τα 7 δισ. ευρώ που υπολόγισαν οι γραφειοκράτες– μια κινητοποίηση τύπου “παλλαϊκής άμυνας”. Και δεν είναι μόνο η Θεσσαλία, είναι ολόκληρη η Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης και της Αθήνας.

Ειδικά στη Θεσσαλία χρειάζεται άμεση παρέμβαση για να μη φύγει η νεολαία που έχει απομείνει, όπως έγινε το 2020 με τον “Ιανό”, μετά την μη τήρηση των υποσχέσεων. Αυτή τη φορά πρέπει να αλλάξουν όλες οι προτεραιότητες και να επιδιωχθεί άμεση αναδιάταξη της οικονομίας και των τιμών, ώστε να αποφευχθεί η ολική κατάρρευση και η κοινωνική έκρηξη. Οι αποζημιώσεις πρέπει να δοθούν με “έξυπνο” τρόπο και όταν θα είναι σε θέση να είναι αποδοτικές. Θα χρειαστεί κρατικός έλεγχος επί των πάντων. Το έργο που πρέπει να συντελεστεί είναι τεράστιο και περίπλοκο, γιατί απαιτείται ολοσχερή νέο σχεδιασμό. Τα υφιστάμενα μοντέλα ούτε καν λειτουργικά είναι…

Κυβέρνηση εθνικής ενότητας

Οι περιστάσεις απαιτούν κυβέρνηση “εθνικής ενότητας” με πολλούς τεχνοκράτες, η οποία θα μπορέσει να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στους πολίτες, οι οποίοι είναι εξοργισμένοι με την αποδιοργάνωση και την απαξίωση του κράτους. Και βεβαίως την ευθύνη επιρρίπτουν στην κυβέρνηση και ευρύτερα στο πολιτικό σύστημα. Ο έλεγχος και η διαχείριση των οικονομικών πόρων πρέπει να γίνει από το κράτος με όρους πολέμου. Αυτά πρέπει να γίνουν τάχιστα έτσι ώστε να μην ξεφύγει το εμπορικό ισοζύγιο (που ούτως ή άλλως είναι προβληματικό) και ούτε να ξεσπάσει νέο τσουνάμι κερδοσκοπίας.

Ιδιαίτερη σημασία και προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην αγροτική οικονομία, στην παραγωγή τροφίμων. Οι κατασκευές και η βιομηχανία πρέπει να προσανατολιστούν άμεσα στις ανάγκες ανασυγκρότησης και το παραδοτέο πρέπει να ελέγχεται. Τα “χάρτινα” έργα πρέπει να εξαφανιστούν. Εννοείται ότι πρέπει να επιδιωχθεί η εξασφάλιση μείζονος βοήθειας από την ΕΕ και η εξαίρεση από πολλούς κανόνες για 16 μήνες.

Η κινητοποίηση του πληθυσμού είναι το κλειδί για την επίτευξη του εγχειρήματος. Από τον Έβρο μέχρι το Καστελλόριζο, από την Κρήτη μέχρι τους Οθωνούς χρειάζεται να βγουν μπροστά οι “λοχίες”, οι “λοχαγοί”, άντε και οι συνταγματάρχες για να συντονίσουν τον κόσμο, οι “στρατηγοί” να κάτσουν στα γραφεία τους. Όπως τα έχουν καταφέρει, αντί να εμπνέουν τους πολίτες τους έχουν αποξενώσει.

Τα δισεκατομμύρια εξωτερικού

Τον Οκτώβριο του 2021 με αφορμή την αγορά των φρεγατών Belharra είχα γράψει ένα άρθρο με τίτλο “Έξυπνοι τρόποι να χρηματοδοτηθούν οι εξοπλισμοί” που ταιριάζει ακόμη καλύτερα στη περίσταση. Έγραφα: «Είναι γνωστό πως υπάρχει ένα τεράστιο κεφάλαιο ελληνικών συμφερόντων παρκαρισμένο στις off shore και σε τράπεζες τις Ελβετίας, της Σιγκαπούρης και άλλων “παραδείσων”. Ξέρουμε μετά βεβαιότητας ότι 45 δισ. ευρώ έφυγαν την περίοδο των μνημονίων, ότι πρόσφατη εκτίμηση της Κομισιόν ανεβάζει σε 60 δισ. ευρώ τα ελληνικά λεφτά που είναι σε off shore».

Το “Βήμα” σε παλαιότερο δημοσίευμά του, είχε κάνει λόγο για 160 δισ. ευρώ, επικαλούμενο έκθεση διεθνούς οίκου. Κατά καιρούς, άλλοι αναλυτές έχουν γράψει για 200 και άλλοι για 600 δισ. ευρώ. Να μείνουμε στα 160, δηλαδή σχεδόν σε ένα ΑΕΠ. Μπορούμε να θεωρήσουμε βέβαιο πως η Τράπεζα της Ελλάδος και οι τράπεζες γνωρίζουν ποιοι έβγαλαν αυτά τα κεφάλαια έξω, τουλάχιστον τα 100 δισ. ευρώ.

Με αυτό ως δεδομένο –έγραφα τότε– ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να κάνει δυο-τρία άτυπα, αν όχι μυστικά, τραπέζια σε μεγαλο-εξαγωγείς αφορολόγητων κεφαλαίων και να τους ζητήσει να του μαζέψουν 20 δισ. ευρώ σε 60 μέρες για τη χρηματοδότηση της εθνικής άμυνας. Μπορεί να το κάνει, δίνοντας τόνο δραματικής και επείγουσας ανάγκης, έτσι ώστε οι καλεσμένοι του να καταλάβουν πως εάν δεν τον ικανοποιήσουν θα υποχρεωθεί να λειτουργήσει αλλιώς, για λόγους εθνικού συμφέροντος.

Το αντίδωρο θα είναι να πάρουν ομόλογα της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας μετατρέψιμα σε μετοχές μετά από μία πενταετία ή επταετία, αλλά και τη δυνατότητα παλιννόστησης ισόποσων κεφαλαίων χωρίς κανένα φόρο ή τέλος στην Ελλάδα. It’s a fair game, αλλιώς… Σημειωτέον ότι τα εταιρικά ομόλογα δεν θα επιβαρύνουν το ήδη ογκώδες κρατικό χρέος… Αν οι Βρυξέλλες γκρινιάξουν, θα χρειαστεί να τις αγνοήσει επιδεικτικά, ίσως και απειλητικά.

Η προσαρμογή εκείνης της πρότασής μου για τη Θεσσαλία, τον Έβρο, τη Ρόδο και όπου αλλού υπήρξαν μεγάλες καταστροφές, είναι εύκολη. Το ποιοι έχουν βγάλει τα δισεκατομμύρια έξω, όπως προαναφέραμε, το ξέρουν οι τράπεζες και η Τράπεζα της Ελλάδας. Το απόρρητο για λόγους εθνικής επιβίωσης δεν ισχύει. Εδώ πρόκειται για συνθήκες ενός ιδιότυπου πολέμου και για τέτοιες συνθήκες οι Γάλλοι λένε “a la guerre comme a la guerre”…