Σε σύγχυση οι εγχώριοι φιλελέ από την συμφωνία για τα ουκρανικά ορυκτά

Εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας δήλωσε ότι «οι δεσμοί με τις ΗΠΑ θα είναι η καλύτερη εγγύηση ασφάλειας». Αποικιοκρατικού χαρακτήρα συμφωνία χαρακτηρίστηκε από μεγάλο μέρος όσων σοκαρίστηκαν, «κακή συμφωνία» τη χαρακτήρισε έγκριτος διεθνολόγος κ.ο.κ.

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, πρόκειται όντως για κατάπτυστη συμφωνία που καλείται να υπογράψει εκεί που έφερε τα πράγματα ένας κατάπτυστος ηγέτης που κατέστρεψε τη χώρα του για ίδιον όφελος και όφελος μιας νεοφιλελεύθερης κλεπτοκρατίας. Μιας χούφτας ολιγαρχών που τα χρήματά τους στην Ελβετία και στο Μονακό προέρχονται κυρίως από την κλοπή δημόσιου πλούτου και όχι παραγωγή, περισσότερο από κάθε άλλη χώρα στον κόσμο, σύμφωνα με δυτικούς αναλυτές, με τον πλέον προκλητικό τρόπο, σε συνεργασία τόσο με δυτικούς (ΔΝΤ, WB, EBRD, ΕΕ) όσο και Ρώσους, και δεν δίστασαν για τα κλοπιμαία να γκρεμίσουν την ουκρανική πολυεθνική κοινωνία στην άβυσσο του εμφύλιου διχασμού.

Η ελληνοαμερικανική συμφωνία

Πίσω στα δικά μας. Όταν συζητιόταν με την ελληνική πλευρά η βάση της Αλεξανδρούπολης και η ελληνοαμερικανική συμφωνία, στο ερώτημα “τι θα πάρει η Ελλάδα σε αντάλλαγμα” (η τότε κυβέρνηση ίσως δεν το έθεσε καν) η απάντηση της αμερικανικής πλευράς ήταν ορθά-κοφτά “περισσότερη Αμερική”. Περίπου ό,τι απάντησαν πρόσφατα και στους Ουκρανούς που έθεσαν ανάλογα ερωτήματα.

Αυτά ήταν γνωστά τότε σε όλους τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, συμπολιτευόμενους, αντιπολιτευόμενους, διεθνολόγους και λοιπούς. Αλλά πολύ λιγότεροι τότε σοκαρίστηκαν, χαρακτήρισαν τη συμφωνία αποικιακή, κακή κλπ. Ίσα-ίσα πολλοί ήταν υπεροπτικά είρωνες με όσους αφελείς δεν αντιλαμβάνονταν το προφανές όφελος του “περισσότερη Αμερική”. Τόσο απλά. Αυτά έγιναν επί Μπάιντεν, όχι επί Τραμπ.

Ηθικόν δίδαγμα: Λιγότερα σοκ, περισσότερη συνέπεια, και περισσότερη σοβαρότητα είτε πρόκειται για τα διεθνή είτε πολύ περισσότερο για τη χώρα.