Σε τι συμφωνούν 100% όλα τα ελληνικά κόμματα

Αφορμή για το παρόν άρθρο στάθηκε ένα καταπληκτικό άρθρο του Βαγγέλη Γεωργίου στο SLpress.gr με τίτλο “Γιατί δεν διαφωνούν ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ”, το οποίο ομολογώ θα το κρατήσω στο αρχείο μου προς κατανόηση όλων των επόμενων πολιτικών γεγονότων τα οποία θα αφορούν τη χώρα μας. Ο κ. Γεωργίου επικαλέστηκε έρευνα του vouliwatch, σύμφωνα με την οποία «στο 60% σχεδόν των ψηφοφοριών, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα ταυτίστηκαν πλήρως».

Η κατακλείδα του άρθρου του κ. Γεωργίου περιγράφει ίσως τα θεμέλια της περίεργης συναίνεσης των κομμάτων: τα κόμματα «δεν έχουν περιθώρια διαφοροποίησης. Ωστόσο, ο καθένας τους θα μιλάει πάντα για το καλό του έθνους διότι τα χρήματα εκλογής είναι πολύ καλά για το… καλό του κόμματος». Στο παρόν άρθρο θα καταδειχθεί μία ακόμη περίεργη συναίνεση των κομμάτων η οποία ξεπερνά κατά πολύ το 60% της συναίνεσης του ευρήματος του vouliwatch.

Η συναίνεση των κομμάτων, στην οποία θα αναφερθώ σήμερα αγγίζει το 100%. Σε ποιο θέμα τα ελληνικά κόμματα συναινούν σε ποσοστό 100%; Στο θέμα της κλιματικής ψευδοκρίσης. Όλα τα κόμματα της Ελληνικής Βουλής έχουν υιοθετήσει το ψευδέστατο θεώρημα της κλιματικής κρίσης. Δεν υπάρχει ούτε ένα κόμμα στη Βουλή το οποίο να διαφοροποιείται.

Προς επίρρωσιν, στα παρακάτω πέντε κόμματα παρουσιάζονται με υπερσύνδεσμο οι απόψεις των κομμάτων της Βουλής όσον αφορά την κλιματική ψευδοκρίση: ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ, ΜΕΡΑ25, Ελληνική Λύση, ΚΚΕ. Υπό όρους μάρκετινγκ, αυτό θεωρείται αξιοπερίεργο καθώς δεν υφίσταται καμία διαφοροποίηση (differentiation) της στρατηγικής των κομμάτων. Ισχύει άραγε αυτό που λέει ο λαός για τους πολιτικούς «όλοι ίδιοι είναι»; Με ποια λογική, ποιο κριτήριο θα επιλέξει ο/η ψηφοφόρος ένα κόμμα από ένα άλλο όταν αυτά ταυτίζονται από 60% εώς και 100% σε σημαντικά θέματα; Για ποιο λόγο παρατηρείται η συναίνεση όλων των κομμάτων σε ποσοστό 100% στην κλιματική ψευδοκρίση;

Ένα ποσοστό, το οποίο σε πολιτικό επίπεδο, παρατηρεί κανείς μόνο σε ακραία δικτατορικά-ολοκληρωτικά καθεστώτα τύπου Βόρειας Κορέας. Όπως αναφέρθηκε, ίσως «τα χρήματα εκλογής είναι πολύ καλά για το… καλό του κόμματος». Ίσως, το πράσινο χρήμα είναι ο συνδετικός κρίκος της περίεργης καθολικής συναίνεσης όλων ανεξαιρέτως των Ελληνικών πολιτικών κομμάτων στο θέμα της ψευδέστατης κλιματικής κρίσης; Πόσα χρήματα είναι αυτά;

301 δισ. για την Ελλάδα μέχρι το 2050

Τον Αύγουστο του 2019 ο Γάλλος Υπουργός Οικονομικών κ. Bruno le Maire πρότεινε την επιβολή παγκόσμιου ετήσιου κατά κεφαλήν πράσινου φόρου ύψους χιλίων ($1000) δολαρίων σε κάθε κάτοικο του πλανήτη. Το συνολικό ύψος του φόρου αυτού εκτιμάται σε 268 τρισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2050. Για την Ελλάδα το ποσό εκτιμάται σε 301 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2050. Πρόκειται για πάρα πολλά μνημόνια. Στην προσπάθειά τους να κρύψουν τις πραγματικές τους προθέσεις οι κλιματικοί καταστροφολόγοι ονόμασαν τους παραπάνω φόρους «Πράσινο Ταμείο» θέλοντας να κατευνάσουν και να αποπροσανατολίσουν την Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη καθώς φοβήθηκαν τις λαϊκές αντιδράσεις.

Οι αντιδράσεις αυτές έχουν φανεί ήδη με τη μορφή των Κίτρινων Γιλέκων στη Γαλλία και αγροτικών διαδηλώσεων σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις. Κυρίως φάνηκε με τη νίκη του Μπόρις Τζόνσον στο Ηνωμένο Βασίλειο. Για όποιον δεν κατάλαβε τι πρόκειται να επακολουθήσει, φρόντισε να μας το ξεκαθαρίσει ο πρώην υπουργός Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γιώργος Σταθάκης με άρθρο του λίγο μετά τα Χριστούγεννα. Προσκυνώντας γονυπετής την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία ο κ. Σταθάκης έγραψε: «Η φορολόγηση συνεπώς των καυσίμων, που φαντάζει απόλυτα λογικό προκειμένου να μειωθεί η χρήση τους και να επιταχυνθεί η μετάβαση».

Για μια στιγμή: «Η φορολόγηση των καυσίμων, φαντάζει απόλυτα λογικό;» Στην Ελλάδα; Μα, δεν φορολογούνται ήδη τα καύσιμα; Δεν μπήκαν μετά τη χρεοκοπία πρόσθετοι έμμεσοι και άμεσοι φόροι στα καύσιμα, πάνω σ’ αυτούς που ήδη υπήρχαν; Κι άλλους φόρους θέλουν; Δηλαδή πόσοι περισσότεροι φόροι να επιβληθούν στις πλάτες των Ευρωπαίων πολιτών; Μήπως ο κ. Σταθάκης λειτουργεί ως «λαγός»-«μασαζέρ» για κάτι που έρχεται; Το αξιοπερίεργο; «Φαίνεται πως πολλοί δημοσιογράφοι δεν άκουσαν τι είπε. Από κει και πέρα σιωπή».

Το 100% επίπεδο συναίνεσης των Ελληνικών κομμάτων παρατηρήθηκε λοιπόν και στο θέμα της περίφημης Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία περισσότερο προσομοιάζει πολιτικά στο κατάπτυστο Σύμφωνο Φιλίας των Μολότωφ-Ρίμπερντροπ: τότε, στα 1939, το Σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπερντροπ, βάσει συναίνεσης δύο παντελώς αντίθετων ιδεολογιών, διαμοίραζε τα ιμάτια ευρωπαϊκών χωρών.

Σιγή ιχθύος από Κομισιόν

Στη σύγχρονη εποχή, η συναίνεση αντίθετων πολιτικών ομάδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου βάσει της Πράσινης Συμφωνίας ευελπιστεί στο βίαιο διαμοιρασμό του εισοδήματος της μεσαίας τάξης των Ευρωπαίων πολιτών. Αυτό γίνεται δίχως καν να απαντήσουν στην έγγραφη έκκληση επιστημόνων για διεξαγωγή παγκόσμιου επιστημονικού συνεδρίου υπό την αιγίδα της Κομισιόν και του ΟΗΕ για το συγκεκριμένο θέμα με συμμετοχή όμως και επιστημόνων οι οποίοι αμφισβητούν την αποκαλούμενη κλιματική κρίση. Καμία απάντηση δεν υπήρξε από την Κομισιόν. Γιατί; Φοβάται η Κομισιόν κάτι και απαξιοί να απαντήσει στην έκκληση των επιστημόνων;

Δυστυχώς, όμως, το 100% επίπεδο συναίνεσης όλων των Ελληνικών κομμάτων στο θέμα της ψευδέστατης κλιματικής κρίσης δεν αφορά μόνο το χρήμα. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία βρισκόμαστε ήδη σε κατάσταση κλιματικής «έκτακτης ανάγκης», δηλαδή αφήνεται παραθυράκι παρέμβασης σε όσες χώρες δεν συμμορφώνονται σε αυτήν την «έκτακτη ανάγκη» ακόμη και με παραβίαση των ατομικών-πολιτικών δικαιωμάτων. Ακόμη και με στρατιωτική παρέμβαση των κυανόκρανων του ΟΗΕ. Αυτό το ψήφισαν όλα τα Ελληνικά κόμματα, ήτοι υπήρξε επίπεδο συναίνεσης 100%.

Οι πολίτες-φορολογούμενοι-ψηφοφόροι θα πρέπει πλέον να είναι αρκετά υποψιασμένοι και καχύποπτοι με την 100% συναίνεση των ελληνικών κομμάτων σε αυτά τα θέματα. Η συμβουλή που θα μπορούσε να δώσει κάποιος στα επόμενα κόμματα που τυχόν εμφανισθούν στην ελληνική πολιτική σκηνή, ή στους επόμενους αρχηγούς των υφιστάμενων πολιτικών κομμάτων, θα ήταν να υιοθετήσουν μία εντελώς διαφορετική στρατηγική από τα υπόλοιπα κόμματα στο κυβερνητικό τους πρόγραμμα. Μία στρατηγική διαφοροποίησης (differentiation) τουλάχιστον στο θέμα της κλιματικής ψευδοκρίσης. Μία στρατηγική η οποία θα λέει ξεκάθαρα στους Έλληνες πολίτες ότι δεν υπάρχει κλιματική κρίση-έκτακτη ανάγκη. Να είναι σίγουροι –όσοι εν δυνάμει Έλληνες πολιτικοί ακολουθήσουν αυτή τη στρατηγική– ότι θα νικήσουν.

Σημείωση: Η λέξη “συναίνεση”, η οποία χαρακτηρίζει όλα τα ελληνικά κόμματα στο θέμα της κλιματικής ψευδοκρίσης, μεταφράζεται στα αγγλικά ως consensus. Όσοι παρακολουθούν τη σχετική παγκόσμια αρθρογραφία περί κλιματικής ψευδοκρίσης γνωρίζουν ίσως το επιχείρημα που έχουν υιοθετήσει οι οπαδοί της κλιματικής ολοκληρωτικής “πράσινης θρησκείας” ότι το 100% των επιστημόνων συναινεί (constent) στην κλιματική ψευδοκρίση. Αξιοπρόσεκτη “συναίνεση” με τα ελληνικά πολιτικά κόμματα. Όπως αξιοπρόσεκτο ήταν και το ποσοστό συναίνεσης των αυστριακών πολιτών στο δημοψήφισμα της 12ης Μαρτίου 1938 για την προσάρτηση της Αυστρίας στη ναζιστική Γερμανία. Εκείνο το ποσοστό ήταν λίγο χαμηλότερο: 99,71%.