Στα όρια της γελοιότητας εξωθεί την πολιτική ζωή η δήλωση Άδωνι

Νέο κύμα πολιτικών αντιδράσεων προκαλούν οι δηλώσεις του Υπουργού Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη για το σκάνδαλο των υποκλοπών. Τα όσα αναφέρει στις δηλώσεις του περί Ρωσίας και Τουρκίας όχι απλά “θολώνουν τα νερά”  περαιτέρω, αλλά συνιστούν έναν τρόπο υπεκφυγής, που προσβάλει τη νοημοσύνη. Πρόκειται για ευτελισμό που ξεπερνά κάθε όριο και προσβάλει μια παράταξη-πυλώνα του πολιτικού συστήματος, όπως η ΝΔ.

Το Μαξίμου έχει ευθύνες, καθώς αφήνει (τουλάχιστον για την ώρα) τον κ. Γεωργιάδη να προκαλεί τη νοημοσύνη μας! Αν δεν θέλουμε να διολισθήσουμε στην παράνοια, ο Υπουργός Ανάπτυξης οφείλει να ξεκαθαρίσει δημόσια και χωρίς υπεκφυγές αν με τα όσα είπε, υπονοεί ότι η Ρωσία έβαλε τον Ανδρουλάκη για να ρίξει την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ή μήπως η Τουρκία για να βλάψει την χώρα! Και για τον Κουκάκη, τί έχει να μας πει; Μήπως κι αυτός είναι πράκτορας εχθρικής δύναμης;

Οι δηλώσεις Γεωργιάδη, έρχονται περίπου ένα 24ωρο μετά τις δηλώσεις του “γαλάζιου” Β’ Αντιπροέδρου της Βουλής Χαράλαμπου Αθανασίου που όξυναν περαιτέρω το ήδη οξυμένο πολιτικό κλίμα, με σκοπό να “θολώσουν τα νερά”  για το θέμα των υποκλοπών. Όλο αυτό το σκηνικό προϊδεάζει για τι θα ακολουθήσει το αμέσως επόμενο διάστημα, καθώς ανοίγει η Βουλή εσπευσμένα, επίκειται η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών για τις υποκλοπές και ακολουθεί η σύγκλιση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας για το ίδιο θέμα.

H  τοποθέτηση του Άδωνι Γεωργιάδη στους New York Times και η αναφορά του σε Ρωσία και Τουρκία  έχει ως εξής: «Αν ήμουν ο κ. Πούτιν, θα ήμουν πολύ χαρούμενος αν έπεφταν οι κυβερνήσεις που ήταν αντίθετες στη Ρωσία» δήλωσε χαρακτηριστικά. Μάλιστα, το άρθρο αναφέρει πως ο Υπουργός Ανάπτυξης τόνισε πως δεν κατηγορεί τη Ρωσία για τις υποκλοπές, σημείωσε ωστόσο ότι η χώρα είχε ασκήσει επιρροή στην Ελλάδα στο παρελθόν, συμπληρώνοντας: «Αν το έκαναν στο παρελθόν, γιατί να μην το κάνουν τώρα;». Η Τουρκία, επίσης, είπε ο υπουργός Ανάπτυξης, «θα μπορούσε να είναι» πίσω από όλα αυτά.

Ποια είναι άραγε τα “όλα αυτά”; Μήπως ο Πούτιν ή ο Ερντογάν έβαλαν τον παραιτηθέντα διοικητή της ΕΥΠ να παρακολουθήσει τον Ανδρουλάκη; Γιατί αν έχει τέτοιες πληροφορίες ο κ. Γεωργιάδης να μας τις πει. Προφανώς, άλλο υπονοεί, χωρίς να το λέει. Τί άραγε μπορεί να υπονοεί; Αν η Ρωσία και η Τουρκία δεν είναι πίσω από τις υποκλοπές, από τί πράγμα είναι πίσω; Μήπως είναι πίσω από τις αντιδράσεις για τις υποκλοπές κ. Γεωργιάδη; Προφανώς αυτό υπονοεί με απροσμέτρητο θράσος.

Τί θα έπρεπε να κάνει ο κ. Ανδρουλάκης κ. Γεωργιάδη για να μην τον κατηγορείς εμμέσως ότι είναι “πιόνι” του Πούτιν ή του Ερντογάν; Μήπως έπρεπε να σιωπήσει για να μην προκαλέσει πρόβλημα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη; Θα σιωπούσες κ. Γεωργιάδη εάν αποδεικνυόταν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα παρακολουθούσε το τηλέφωνό σου; Προφανώς, θα είχε σηκώσει τον κόσμο στο πόδι και καλά θα έκανες. Αλλά τώρα, αμολάς την έμμεση συκοφαντία σου. Είναι, ωστόσο, τόσο γελοία, που αυτοακυρώνεται πολιτικά για κάθε νοήμονα πολίτη ό,τι κι αν ψηφίζει.

Προσπάθεια συγκάλυψης 

Από την πλευρά του, ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυσε πυρά κατά των κυβερνητικών στελεχών, λέγοντας ότι για να δικαιολογήσουν τις παρακολουθήσεις πολιτικών αντιπάλων κάνουν επίκληση του «εξωτερικού εχθρού» και στο πλαίσιο αυτό ζητάει παρέμβαση του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια ώστε να ξεκαθαριστεί αν εμπλέκονται τρίτες χώρες στο θέμα της παρακολούθησης του κινητού τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως εξής: «Κάθε μέρα που περνάει με την κυβέρνηση να αρνείται τη σύγκληση της Επιτροπής Διαφάνειας προκειμένου να διαλευκανθεί η υπόθεση των υποκλοπών, η Ελλάδα διασύρεται περισσότερο διεθνώς. Σήμερα είναι η σειρά των New York Times που αναφέρονται στις “σκοτεινές σελίδες της ελληνικής ιστορίας” και θυμίζουν την εμπλοκή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη σε ανάλογο σκάνδαλο υποκλοπών. Η Ελλάδα του “επιτελικού κράτους” μετατρέπεται σε παγκόσμιο παράδειγμα καταστρατήγησης των δημοκρατικών ελευθεριών και αυταρχικής διακυβέρνησης με αδιαφανείς πρακτικές.

»Η απάντηση της κυβέρνησης παραμένει η επίκληση του “εξωτερικού εχθρού” όπως διαφάνηκε και χτες με τις απαράδεκτες δηλώσεις Αθανασίου. Ο κ. Μητσοτάκης γελοιοποιήθηκε με τις διαρροές περί ουκρανικών και αρμενικών υπηρεσιών και τη δήθεν εμπλοκή Ανδρουλάκη σε σκοτεινούς φιλοκινεζικούς κύκλους. Σήμερα ο Άδωνις Γεωργιάδης υποστηρίζει σε διεθνές μέσο, ότι ο μόνος κερδισμένος από την αποκάλυψη του σκανδάλου είναι ο Πρόεδρος της Ρωσίας, ενώ αφήνει υπόνοιες και για τουρκικό δάκτυλο. Ο κ. Γεωργιάδης συνεχίζει πάνω στην επικίνδυνη γραμμή που χάραξε ο Πρωθυπουργός: εμφανίζει την υπεράσπιση της Δημοκρατίας στη χώρα μας ως μάχη που εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα.

»Αναμένουμε κατ’ ελάχιστον την παρέμβαση του αρμόδιου για την εξωτερική πολιτική υπουργού, προκειμένου να ξεκαθαρίσει αν εμπλέκονται σε αυτήν την υπόθεση τρίτες χώρες. Αν εμπλέκονται, να τις κατονομάσει. Εάν δεν εμπλέκονται, να σταματήσει ο διεθνής διασυρμός της χώρας και οι ολέθριες επιπτώσεις στις διακρατικές της σχέσεις από ανεύθυνες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών ή επίσημων διαρροών που πραγματοποιεί η κυβέρνηση μέσα στην απελπισία της. Καμία ανοχή στην προσπάθεια συγκάλυψης. Καμία ανοχή στην προσπάθεια κατασκευής του «εσωτερικού εχθρού» που εξυπηρετεί «σκοτεινές δυνάμεις». Το σκάνδαλο των υποκλοπών συνιστά ευθεία επίθεση στην ελληνική Δημοκρατία και η διαλεύκανσή του είναι ύψιστο πατριωτικό καθήκον».

Το ΠΑΣΟΚ

Έντονη κριτική ασκήθηκε και από το ΠΑΣΟΚ. Ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Δημήτρης Μάντζος σε δήλωση του αναφέρει: «Για να καλύψει τις δικές της βαρύτατες ευθύνες, η Κυβέρνηση της ΝΔ, σκόπιμα και μεθοδικά, συντηρεί, ημέρες τώρα, ένα θρίλερ κατασκόπων με “αόρατους εχθρούς”. Πρώτα ήταν η αναφορά σε Ουκρανία και Αρμενία, που διαψεύστηκε από τις πρεσβείες τους, διασύροντας τη χώρα μας διεθνώς, καθώς και οι αόριστες υπόνοιες για την Κίνα. Τώρα, στον κατάλογο των αστήρικτων ισχυρισμών, προστίθενται η Ρωσία και η Τουρκία. Σε μια κορυφαία διεθνή εφημερίδα από έναν κορυφαίο Υπουργό της Κυβέρνησης. Είναι πλέον σαφές ότι η ΝΔ “κλείνει το μάτι” στα ακροδεξιά και νεοσυντηρητικά ακροατήρια. Αυτή της, όμως, η επιλογή αυτοσυντήρησης δεν προσβάλλει απλώς τη νοημοσύνη των πολιτών, αλλά θίγει τις διεθνείς σχέσεις της χώρας» .