Στριμωγμένος Μητσοτάκης: Συνωμοσία και τυφλή διαμαρτυρία τα Τέμπη!

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την συνέντευξη του στην σημερινή “Καθημερινή”, προσπαθεί να υποβιβάσει ένα μείζον πολιτικό θέμα και ταυτόχρονα θέμα λειτουργίας των θεσμών που κλυδωνίζει την κυβέρνησή του και ανοίγει ακόμη και σενάρια διαδοχής εν πλω, σε μικροκομματικό καυγά κάποιων που θέλουν να συγκροτήσουν «αντι-Μητσοτακικό συνασπισμό». 

Παράλληλα κρύβεται πίσω από την λειτουργία της δικαιοσύνης ενώ επιχειρεί να εμφανιστεί ως εγγυητής των θεσμών και της δημοκρατίας, προκαλώντας τις αναμενόμενες σκωπτικές ανακοινώσεις της αντιπολίτευσης (σύντομο ανέκδοτο είπε το ΠΑΣΟΚ). 

Καθώς δεν διαθέτει οδό διαφυγής, αφού απέναντί του έχει πλέον την κοινωνία και όχι τα κόμματα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίζει το χαρτί της σταθερότητας προκειμένου να συσπειρώσει τους εναπομείναντες υποστηρικτές του που εξαρτούν συμφέροντα από την πολιτική του επιβίωση. 

Παλινωδίες Μητσοτάκη

Θυμίζουμε ότι αμέσως μετά το δυστύχημα ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε καταγγείλει ως «συνωμοσιολόγους και τους ψεκασμένους» εκείνους που μιλούσαν για εύφλεκτο φορτίο. Μετά τα συλλαλητήρια της 25ης Ιανουαρίου έκανε αναστροφή και είπε ότι το «απίθανο μοιάζει πλέον πιθανό», ενώ άφησε εκτεθειμένους τα στελέχη του που έκαναν σκληρές δηλώσεις και τους βουλευτές της Εξεταστικής. Καθώς η γραμμή άμυνας του «παραπλανημένου πρωθυπουργού» δεν απέδωσε επιστρέφει στην σκληρή γραμμή της «θεωρίας συνωμοσίας», ενώ πλέον στρέφεται καθαρά όχι μόνο κατά της αντιπολίτευσης αλλά και της κοινωνίας την οποία απαξιώνει και της καταλογίζει «τυφλή διαμαρτυρία».

Παράλληλα εμμέσως πλην σαφώς επιχειρεί να απαξιώσει και την Μαρία Καρυστιανού χωρίς βέβαια να την κατονομάζει λέγοντας ότι «ακούω τα μηνύματα διαμαρτυρίας αρκεί να μένουν μακριά από σχέδια προσωπικής προβολής». Αναμένεται την νέα γραμμή να την πάρουν τα στελέχη του στα τηλεοπτικά παράθυρα. Κάπως έτσι αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία τα συλλαλητήρια της 28ης Φεβρουαρίου και η αντιμετώπιση που θα τους επιφυλάξει η κυβέρνηση. 

Έχει δε ενδιαφέρον ότι επικαλείται τα βίντεο της εταιρείας φύλαξης που δόθηκαν στην δημοσιότητα για να συμπεράνει ότι «δεξαμενές εύφλεκτου φορτίου στην εμπορική αμαξοστοιχία δεν υπήρξαν». Παρότι σημειώνει ότι «μένει η τελική πιστοποίηση των βίντεο από τις υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ», εντούτοις με την στάση του δείχνει να προεξοφλεί την τελική γνωμάτευση, όπως είχε κάνει και πριν δύο χρόνια όταν απέδωσε «την έκρηξη στα έλαια σιλικόνης των μηχανών».

Αναπάντητα τα κρίσιμα ερωτήματα

Ωστόσο είναι απορίας άξιο ότι βασίζει όλη την γραμμή άμυνας σε μία υπόθεση ότι είναι γνήσια τα βίντεο. Ωστόσο δεν ρωτήθηκε και φυσικά δεν απάντησε ούτε για το ποιοι έκαναν την αρχική γνωμάτευση (δύο μηχανολόγοι της Περιφέρειας χωρίς ανεξάρτητο πραγματογνώμονα από τις οικογένειες), ούτε βέβαια του ετέθη το πολύ απλό ερώτημα: που οφείλεται η ανάφλεξη και η πυρκαγιά που δείχνουν καθαρά οι φωτογραφίες από το δυστύχημα. Ή που οφείλονται οι καθυστερήσεις. Γενικότερα πάντως αρκετά από τα ερωτήματα που απασχολούν την κοινή γνώμη δεν ετέθησαν. 

Συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός αναφέρει: «Φαίνεται ότι η αποκάλυψη (των βίντεο) χαλάει τα σχέδια όσων προσπάθησαν να επιβιώσουν πολιτικά χτίζοντας ένα ολόκληρο αφήγημα πάνω σε θεωρίες συγκάλυψης…Δεν θα υποταχθώ όμως στις θεωρίες συνωμοσίας, ούτε στα λαϊκιστικά συνθήματα και στη εργαλειοποίηση ενός συλλογικού δράματος. Ένα δυστύχημα που προκάλεσε εθνικό πένθος δεν πρέπει να υποβιβαστεί σε φθηνό σύνθημα. Και σε μοχλό κομματικών σχεδιασμών». Ωστόσο δεν έχει εξήγηση γιατί δόθηκαν με καθυστέρηση δύο χρόνων. Επιπλέον «αγανακτεί» με τις καταγγελίες της αντιπολίτευσης για «συγκάλυψη», επικαλούμενος σαν επιχείρημα ότι «προσκρούει στην κοινή λογική και δεν προκύπτει από πουθενά». 

Ενώ η αντιπολίτευση τόσο από δεξιά όσο και από αριστερά του τον κατηγορεί για «συγκάλυψη», ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται ως εγγυητής της λειτουργία της Δικαιοσύνης. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Σε μια περίοδο που πολλοί αμφισβητούν ευθέως την δικαιοσύνη (υπονοεί τον Νίκο Ανδρουλάκη για την δήλωση του ότι δεν την εμπιστεύεται) έχω διπλό χρέος να υψώσω τείχος προστασίας στους λειτουργούς της. Άρα και στη ίδια την Δημοκρατία μας». Καταφέρεται μάλιστα με σφοδρότητα εναντίον όσων από τον πολιτικό κόσμο μιλούν για «μπάζωμα».

Δίνει δε την γραμμή άμυνας που θα ακολουθήσει το κυβερνών κόμμα στην προανακριτική για τον Χρήστο Τριαντόπουλο: «Είναι ένα πράγμα η αξιολόγηση κάθε επιχειρησιακού χειρισμού στο πεδίο – και ιδίως υπό το πρίσμα των αναγκών εκείνων των δραματικών ωρών- και άλλο η ανυπόστατη κατηγορία ότι τάχα έγινε “μπάζωμα”. Δηλαδή ότι έγινε κάτι που έχει στόχο την συγκάλυψη. Ακόμη και η χρήση αυτού του απεχθούς όρου δηλώνει τις προθέσεις όσων την επινόησαν».  

Μονοκομματικές κυβερνήσεις

Είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός επιχειρεί να μεταθέτει το ζήτημα της κοινωνικής δυσαρέσκειας για το δυστύχημα και τους χειρισμούς που έκανε η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη, σε ένα θέμα κομματικής αντιπαράθεσης, καταλογίζοντας στην αντιπολίτευση «θεωρίες συνωμοσίας και λαϊκισμό».  Ωστόσο δεν απάντησε για την παλινωδία του σχετικά με τα αίτια της έκρηξης και για το «άδειασμα» στη πρώτη Εξεταστική Επιτροπή.

Επίσης αρνείται να πάρει θέση για τα μεγάλα συλλαλητήρια και για τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν αμφισβήτηση της δικαιοσύνης και των χειρισμών της κυβέρνησης. Δείχνει να υποβαθμίζει το κοινό αίσθημα των πολιτών και στην σχετική ερώτηση για το αν θα πήγαινε στις διαδηλώσεις, μεταθέτει το ζήτημα στην αντιπολίτευση την οποία κατηγορεί για «τυφλή διαμαρτυρία» και προσθέτει: «Μία διαμαρτυρία που γίνεται άναρθρη κραυγή δίχως προοπτική». Δίνει μάλιστα ευρύτερες διαστάσεις λέγοντας ότι πρόκειται για «έναν συνασπισμό, τάχα “αντι-Μητσοτακικό” που κρύβει την δική του έλλειψη προγραμματικών θέσεων. Η χώρα δεν έχει ανάγκη από νέους διχασμούς, ούτε από νέες σκευωρίες». 

Συνδέοντας την παρούσα συγκυρία με τις προοπτικές της κυβέρνησης βάζει σαν ορίζοντα το 2027 οπότε και η κυβέρνηση θα κριθεί συνολικά και απαριθμεί τα «επιτεύγματα» και τους στόχους. Δεν μιλά για τον ανασχηματισμό και εμμέσως επιβεβαιώνει ότι θα τον κάνει στο τάιμινγκ που επιλέξει. Απορρίπτει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο συνεργασίας με τα κόμματα της ακροδεξιάς και δηλώνοντας ότι είναι οπαδός των μονοκομματικών κυβερνήσεων, προδιαγράφοντας τον στόχο της επιδίωξης αυτοδυναμίας. 

Όσον αφορά στα ελληνοτουρκικά ενώ επιμένει ότι η μέχρι στιγμής πολιτική έχει αποφέρει οφέλη, ωστόσο δεν κάνει καμία αναφορά για την προοπτική παραπομπής στην Χάγη, όπως έκανε παλαιότερα, δείχνοντας αλλαγή γραμμής. Τέλος για την διάσταση με τον Νίκο Δένδια όσον αφορά στην πώληση των πυραύλων Meteor από την Γαλλία στην Τουρκία, από την μία αποφεύγει να αποκαλύψει το περιεχόμενο των συνομιλιών του με τον πρόεδρο Μακρόν και αφετέρου σημειώνει ότι «η εξωτερική πολιτική εκφράζεται από εμένα και συνολικά από το ΚΥΣΕΑ».