Τα μυστήρια της Αριστεράς και τα διαπιστευτήρια του Τσίπρα…

Η υποδοχή της Ξένιας Κουναλάκη στο συνέδριο της “Καθημερινής” για τα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης, ήταν χαρακτηριστική: «Χαίρομαι που είσαστε σε αυτό το συνέδριο, στο σωστό συνέδριο», είπε η κ. Κουναλάκη υπογραμμίζοντας ότι ο Αλέξης Τσίπρας σνόμπαρε το συνέδριο του κόμματός του μία εβδομάδα νωρίτερα, αλλά ήταν στο “σωστό συνέδριο”, της “Καθημερινής” που θα μπορούσε να εκληφθεί και σαν επιτομή που σύγχρονου αστισμού.

Με την παρέμβασή του, δύο ώρες πριν την έναρξη, τίναξε στον αέρα το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Αντί να ασχολείται το σώμα με την διαμόρφωση και προβολή της εναλλακτικής πρότασης απέναντι στην διακυβέρνηση Μητσοτάκη, ασχολείτο με το αν θα πρέπει να επαναβεβαιώσει την ηγεσία του ο Στέφανος Κασσελάκης και αναζητούσε ποιος θα μπορούσε να σταθεί απέναντι. Έχει σημασία ότι στην αναζήτηση αυτή, σύμφωνα με πληροφορίες, μετείχε προσωπικά και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας.

Εάν με την παρέμβαση του αυτή και την απουσία του από το Συνέδριο, χάραξε την διαχωριστική γραμμή με το παρελθόν και με το κόμμα του οποίου υπήρξε ο μακροβιότερος αρχηγός, με την συνομιλία του στο συνέδριο της “Καθημερινής”, χάραξε την καινούργια του πορεία, δίνοντας το στίγμα των προθέσεών του για την επόμενη ημέρα.

Η συγγνώμη Τσίπρα

Στην συνομιλία του ο κ. Τσίπρας αναγνώρισε μία σειρά λάθη της κυβέρνησής του που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως τα διαπιστευτήριά του στο σύστημα εξουσίας, ή σε ένα τμήμα του, που αρχίζει να διερευνά την διάδοχη κατάσταση μετά τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είπε λοιπόν ότι ήταν λάθος ο νόμος για τις τηλεοπτικές άδειες (έστω διαχείρισης), μήνυμα προς τους ισχυρούς των ΜΜΕ. Ήταν λάθος η παραπομπή των 11 πολιτικών για το σκάνδαλο Novartis, αφού έβαλε στο ίδιο τσουβάλι ανθρώπους που ενδεχομένως δεν είχαν εμπλοκή. Μία συγγνώμη προς πολιτικούς, όπως ο Βαγγέλης Βενιζέλος – για τον Αντώνη Σαμαρά μάλλον δεν θα το εννοούσε.

Λάθος είπε και ότι αντιμετώπισε ενοχικά και δεν πρόβαλε την επιτυχία της μνημονιακής διαχείρισης που επανέφερε την χώρα, ενώ ποτέ δεν σκέφθηκε την έξοδο από την ΕΕ. Παράλληλα υπερασπίστηκε και το μαξιλάρι των 37 δισ.  – αν και όχι τον ίδιο τον Ευκλείδη  Τσακαλώτο. Εν ολίγοις πήρε αποστάσεις από τις πολιτικές που επί των ημερών του τον έφεραν απέναντι στο βαθύ σύστημα εξουσίας. Παράλληλα πρόβαλε ως επιτυχίες του την καθαρή διαχείριση των δημοσίων οικονομικών και την Συμφωνία των Πρεσπών, δύο θέματα για τα οποία έχουν κάθε λόγο να τον εκτιμούν, μετά την οικονομική διαχείριση Μητσοτάκη.

Το ζήτημα με τον Αλέξη Τσίπρα είναι ότι μία ολική επαναφορά του σε πρωταγωνιστικό ρόλο για την ανασύσταση της Αριστεράς και Κεντροαριστεράς, περνά μέσα από την αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και του ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως και της Νέας Αριστεράς και των μικρότερων σχημάτων του χώρου.

Κασσελάκης, Νέα Αριστερά και ΠΑΣΟΚ 

Ο Στέφανος Κασσελάκης διαμορφώνει τη νέα φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ με ωραία βίντεο – άλλοτε να κάνει ιππασία, άλλοτε να ανακοινώνει αγκαλιά με την Φάρλι την καινούργια εκπρόσωπο και άλλοτε να γιορτάζει με τον Τάιλερ – ώστε να προσελκύσει νέες γενιές ψηφοφόρων και να διατηρήσει το κόμμα την δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές και ο ίδιος την προεδρία, δίχως νέους κραδασμούς.

Η Νέα Αριστερά σε μία τίμια και φιλότιμη προσπάθεια – όπως έδειξε η Ιδρυτική της Συνδιάσκεψη – επιχειρεί να διαμορφώσει την ταυτότητα της σύγχρονης “πολιτικής Αριστεράς”, με μία λεπτή ισορροπία που να ενσωματώνει τις παρακαταθήκες της Ανανεωτικής Αριστεράς και παράλληλα να εκφράζει τις σύγχρονες συνθήκες και ανάγκες. Δύσκολο εγχείρημα, αν κρίνουμε από τις τοποθετήσεις των αντιπροσώπων της.

Παρά την ομοψυχία τους, φαινόταν η διαφορά προσεγγίσεων πχ του σύγχρονου δικαιωματισμού του κ. Τσακαλώτου από τη μία και του σεβασμού των παραδοσιακών δικαιωμάτων, όπως του επισήμανε ένας από τους αντιπροσώπους. Ή στο ψέλλισμα του Γαβριήλ Σακελλαρίδη – που μάζεψε το χειροκρότημα των αντιπροσώπων – για την ανάγκη σύγχρονων προσεγγίσεων στο φαινόμενο της νέας Δεξιάς και της λαϊκής της απήχησης. Υπαρξιακή ήταν η αγωνία για ένα καλό ποσοστό στις ευρωεκλογές που θα επιτρέψουν στο νέο εγχείρημα να σχεδιάσει το πολιτικό του μέλλον.

Το ΠΑΣΟΚ πάλι έχει τα προβλήματά του, παρά την παρατεταμένη κρίση του ΣΥΡΙΖΑ κινείται σε χαμηλή τροχιά και δεν πείθει ως εναλλακτική δύναμη. Παράλληλα έχει ζητήματα συνοχής – γάμος ομοφυλοφίλων, Ιδιωτικά Πανεπιστήμια – που αναδεικνύουν την αμφισβήτηση του προέδρου του, ενώ έχει πάντα και τον διεμβολισμό στελεχών του από τη ΝΔ, όπως έδειξαν οι πληροφορίες για την στελέχωση του ευρωψηφοδελτίου της ΝΔ που θα περιλαμβάνει ακόμα και τον πρώην σύμβουλο του Νίκου Ανδρουλάκη, τον καθηγητή Σωτήρη Σέρμπο.

Τόσο στα τρία κόμματα, όσο και στα μικρότερα του χώρου, όπως και στην λεγόμενη “κοινωνική Αριστερά” που ορθώς επισημάνθηκε στην Συνδιάσκεψη ότι δεν ταυτίζεται με την πολιτική Αριστερά, υπάρχουν δυνάμεις και προσωπικότητες που αναζητούν την σύνθεση ως προοπτική για την επόμενη ημέρα. Το εάν ο κ. Τσίπρας θα χωρά σε αυτή, όταν πλέον έχει εξοργίσει όλους τους πρώην συντρόφους του, δεν είναι καθόλου βέβαιο. Πολιτικό και εκλογικό κοινό όμως στον αστικό χώρο δεν διαθέτει.