Τελευταία ευκαιρία για τον “μεγάλο ΣΥΡΙΖΑ” το 3ο συνέδριο

Μετά από μακρά κυοφορία, αρκετές παλινωδίες λόγω και των ειδικών περιστάσεων της πανδημίας, αλλά και μπόλικες εσωτερικές ζυμώσεις, ερρίφθη ο κύβος για το 3ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα, που θα επικυρωθεί από την Κεντρική Επιτροπή το Σάββατο, το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στις 24-27 Φεβρουαρίου.

Όλο το προηγούμενο διάστημα ο Αλέξης Τσίπρας και στενοί του συνεργάτες πραγματοποίησαν συναντήσεις με στελέχη που εκπροσωπούν τις τάσεις του κόμματος, σε μια προσπάθεια να πέσουν οι εσωκομματικοί τόνοι. Στόχος από την πλευρά της ηγεσίας είναι, τόσο κατά την προσυνεδριακή διαδικασία, όσο και στο τριήμερο συνέδριο να αποφευχθεί το “ξεκαθάρισμα λογαριασμών”.

Ενδεικτικό της συνθετικής και συμβιβαστικής διάθεσης της ηγεσίας είναι η συγκέντρωση-δείπνο στο σπίτι παλαιού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, εκ των πλέον στενών συνεργατών του Αλέξη Τσίπρα, που έγινε προ ολίγων εβδομάδων. Καλεσμένα ήταν όλα τα κορυφαία στελέχη του παλαιού-μικρού ΣΥΡΙΖΑ.

Εκείνοι που απουσίαζαν ήταν τα στελέχη που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, παλαιότερα ή και νεότερα (με εξαίρεση έναν πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ) κι ας είναι βουλευτές και τομεάρχες. Όπως σχολίαζε ένας από τους προερχόμενους από το ΠΑΣΟΚ «εξακολουθούν να μας αντιμετωπίζουν σαν μέτοικους», παραπέμποντας στην Αρχαία Αθήνα, όπου οι μέτοικοι διακρίνονταν από τους πολίτες με τα πλήρη δικαιώματα.

“Καμία συναίνεση”

Ο Τσίπρας θέλει να αποφύγει τις εσωκομματικές εντάσεις και για αυτό παράλληλα με την προσυνεδριακή διαδικασία ανακοίνωσε σειρά πολιτικών πρωτοβουλιών: Καμπάνια για την πανδημία, νομοθετική πρωτοβουλία για κατώτατο μισθό στα 800 ευρώ, Εξεταστική για τις λίστες Πέτσα και καμπάνια για την ακρίβεια. Πριν το συνέδριο θα γίνουν και 13 περιφερειακές συνδιασκέψεις με την παρουσία του προέδρου του κόμματος, που θα αποκτήσουν τον χαρακτήρα πολιτικών και επικοινωνιακών γεγονότων.

Στο πολιτικό πεδίο, εντός και εκτός βουλής, ο Τσίπρας, θα κορυφώσει την αντιπαράθεσή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όπως έδειξε στην Συμφωνία με την Γαλλία, η στάση του είναι “καμία συναίνεση” ακόμη και σε θέματα που έχει κόστος. Υπό αυτή την έννοια τελειώνει και η τακτική του ώριμου φρούτου και η αναμονή της φθοράς της κυβέρνησης. Άλλωστε ο Τσίπρας είπε στην τελευταία του συνέντευξη στον Άλφα ότι «ένας πρωθυπουργός αποφασίζει εκλογές για δύο λόγους, είτε γιατί είναι βέβαιος ότι θα τις κερδίσει, είτε για να αποφύγει την κατάρρευση».

Ο ίδιος εκτιμά ότι οι πιθανότητες για εκλογές είναι αυξημένες, προκειμένου ο Κυριάκος Μητσοτάκης να αποφύγει την κατάρρευση. Κάπως έτσι η προσυνεδριακή διαδικασία και το συνέδριο θα αποκτήσουν τον χαρακτήρα της τελικής στράτευσης πριν τις εκλογές, ακόμη και αν αυτές τελικά αργήσουν.

Η βασική εσωκομματική διαφορά

Η πολιτική πόλωση και η μετωπική αντιπαράθεση με τον αντίπαλο ευνοεί πάντα την συσπείρωση και τον εσωκομματικό κατευνασμό. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο μπορεί τα εσωκομματικά μαχαιρώματα για τα κυβερνητικά αμαρτήματα ή για τις ενέργειες του Παύλου Πολάκη να αποφευχθούν. Ωστόσο σοβεί πάντα η βασική εσωκομματική διαφορά γύρω από την οργανωτική ανασυγκρότηση και την διεύρυνση του κόμματος.

Και αυτό, παρότι η αποφυγή των ανοιγμάτων, που μένουν στο επίπεδο των διακηρύξεων, έχει αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ του 35% να υποεκπροσωπείται στον συνδικαλισμό, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και φυσικά στα Μέσα Ενημέρωσης, όπου απλώς γκρινιάζει ότι δεν τον παίζει η διαπλοκή. Μέσα από αυτό το πρίσμα το συνέδριο δεν θα είναι μόνο το κομματικό ορόσημο πριν τις εκλογές, αλλά και η τελευταία ευκαιρία της ηγεσίας να πραγματοποιήσει ουσιαστική διεύρυνση, ώστε να αντιστοιχηθεί οργανωτικά ο ΣΥΡΙΖΑ με την εκλογική του βάση.

Αν και αυτή την φορά ο Τσίπρας αποτύχει λόγω των αντιδράσεων, είναι αμφίβολο αν θα ανατρέψει το προβάδισμα της ΝΔ και του Μητσοτάκη. Και φυσικά ακόμη και αν με μία επανάληψη του 2015, λόγω ειδικών συνθηκών κερδίσει τις εκλογές, πάλι δεν θα έχει την εξουσία δίχως αυξημένη επιρροή στον συνδικαλισμό, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στους κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς και στα ΜΜΕ.

Η παρέμβαση της “Ομπρέλας”

Συναντήσεις το τελευταίο διάστημα δεν έκανε μόνο ο Αλέξη Τσίπρας και οι περί αυτόν, αλλά και τα στελέχη των τάσεων και κυρίως της “Ομπρέλας”. Από την πλευρά της “Ομπρέλας” το διακύβευμα είναι να διατηρήσουν τις ποσοστώσεις τους και να αποφύγουν την ευρεία διεύρυνση που θα έχει σαν αποτέλεσμα την απομείωση του ρόλου τους. Εν ολίγοις ακόμη και αν το κόμμα διευρυνθεί, ο μικρός ΣΥΡΙΖΑ να διατηρήσει τον έλεγχο και τον κυρίαρχο ρόλο.

Είναι χαρακτηριστική η πανελλαδική συνδιάσκεψη στελεχών της “Ομπρέλας” που έγινε προ δεκαπενθημέρου, όπου ρόλο “τασιάρχη” είχε ο Νίκος Βούτσης, καθώς ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δείχνει να έχει υποχωρήσει. Οι της “Ομπρέλας” επιμένουν άλλωστε στην δική τους παλαιότερη διακριτή διακήρυξη για την διεύρυνση που ανέφερε: «επιβεβαιώνουμε την προσήλωση του κόμματος σε διαδικασίες ένταξης, αντίθετες με τα στερεότυπα του παλαιοκομματισμού για “μεταγραφές”, και συναλλαγές για αξιώματα που εύλογα δημιουργούν δυσμενείς εντυπώσεις στον κόσμο της Αριστεράς και ευρύτερα στην κοινή γνώμη».

Η διακήρυξη αυτή είναι μακριά από την επίσημη διακήρυξη του κόμματος που δηλώνει ότι εμπνέεται από τις παραδόσεις της Αριστεράς και συμπεριλαμβάνει και «την μεγάλη δημοκρατική έκρηξη του 1981». Παράλληλα τα στελέχη της “Ομπρέλας”, εμμένουν στον «κινηματικό χαρακτήρα» με επίκεντρο τον δικαιωματισμό.