Ένταση στον σύλλογο των συγγενών για το κατηγορητήριο Καρυστιανού

Η πρόταση όμως φαίνεται πως ουδέποτε συζητήθηκε σε συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου, ούτε είχαν ενημερωθεί για αυτή την κίνηση ή το περιεχόμενό της τα υπόλοιπα μέλη. Συγκεκριμένα, η Ελένη Βασάρα, γραμματέας του Δ.Σ. του Συλλόγου και ο Βασίλης Παυλίδης, μέλος του Δ.Σ., σε δήλωση τους ανέφεραν στην εφημερίδα “Μακεδονία” τα εξής: «Από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα ΜΜΕ πληροφορηθήκαμε για την πρόταση για τη Σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής, που κατατέθηκε στη Βουλή εκ μέρους του Συλλόγου Ατόμων Πληγέντων Δυστυχήματος Τεμπών 28-2-2023. Πρόκειται για πρόταση η οποία ουδέποτε συζητήθηκε σε συνεδρίαση του ΔΣ του Συλλόγου, ούτε λάβαμε γνώση με άλλον τρόπο για αυτήν την κίνηση και το περιεχόμενό της. Σταθερή επιδίωξή μας είναι να αποκαλυφθούν όλοι οι ένοχοι, να τιμωρηθούν όλοι οι υπαίτιοι για τη διαχρονική εγκληματική πολιτική στον σιδηρόδρομο. Για να μην υπάρξουν άλλα Τέμπη».

Από την πλευρά του, ο Νίκος Πλακιάς, με ανάρτηση στο Χ, αναφερόταν ακριβώς σε αυτά που υποστήριξαν τα εν λόγω δύο μέλη του συλλόγου, και σχολίασε: «Από ό,τι βλέπετε, κύριοι της αντιπολίτευσης, η πρόταση για προανακριτική του συλλόγου δεν βρίσκει σύμφωνους όχι μόνο τις άλλες οικογένειες που είναι εκτός συλλόγου, αλλά και αυτές που είναι εντός. Καλύτερα να γίνεται με ονοματεπώνυμο η οποιαδήποτε πρόταση παρά να χρησιμοποιείται ένας πληθυντικός ο οποίος δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Σε προτάσεις με ονοματεπώνυμο θα είμαι δίπλα από όπου και αν προέρχονται από οποιοδήποτε συγγενή θύματος των ΤΕΜΠΩΝ. Σε προτάσεις από φορείς ή συλλόγους καλό θα είναι να αναγράφονται και τα ονοματεπώνυμα αυτών που τους αποτελούν. Η άποψη μου συνεχίζει να είναι: Καμμία Προανακριτική μέχρι να τελειώσει το ανακριτικό κομμάτι. Υπάρχουν ακόμη κρίσιμες καταθέσεις υψηλόβαθμων στελεχών του Υπουργείου Μεταφορών που μπορεί να αλλάξουν πολλά στην πορεία στο θέμα Καραμανλή και των υπολοίπων Υφυπουργών στο θέμα των ευθυνών που τους αναλογεί. Οποιαδήποτε προανακριτική γίνει τώρα το αποτέλεσμα είναι γνωστό:
Αθώος!!!»

Όπως λέγεται μεταξύ των μελών και των συνηγόρων τους είναι πρόταση της Μαρίας Καρυστιανού και κάποιων μελών, αλλά όχι του Συλλόγου. Ειδικά το αίτημα για την παραπομπή του πρωθυπουργού για εσχάτη προδοσία θεωρείται υπερβολικό και μη τεκμηριωμένο επαρκώς νομικά και ότι δεν εξυπηρετεί την υπόθεση της απόδοσης δικαιοσύνης. Αποδίδεται μάλιστα στις προσωπικές διαθέσεις της Μαρίας Καρυστιανού και στις σχέσεις της με τα πολιτικά κόμματα που τελικά υπέγραψαν την πρόταση.

“Εσχάτη προδοσία δεν είναι μόνο τα τανκς”

Αξίζει να σημειωθεί πως ο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, εξαπέλυσε δριμεία επίθεση συνολικά κατά της αντιπολίτευσης, με αφορμή τη στάση τους απέναντι στην υπόθεση των Τεμπών. «Νομίζω ότι είναι ο απόλυτος πολιτικός κατήφορος πάνω σε ένα τόσο τραγικό δυστύχημα, σε μία εθνική τραγωδία, να διατυπώνονται τέτοιες κατηγορίες που πέραν όλων των άλλων, φτάνουν μέχρι και στο σημείο να μιλάνε για εσχάτη προδοσία για ένα τραγικό δυστύχημα για τον νόμιμα εκλεγμένο Πρωθυπουργό της χώρας, είναι εντελώς ατεκμηρίωτες νομικά», υπογράμμισε.

Στον αντίποδα, η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, υπεραμύνθηκε της ψήφισης της εν λόγω πρότασης και στήριξε επί της ουσίας την πρωτοβουλία της Μαρίας Καρυστιανού. «Εσχάτη προδοσία δεν είναι μόνο τα τανκς, σύμφωνα με τον Ποικικό Κώδικα η διατάραξη της δημοκρατίας συμβαίνει όταν με βία ή απειλή και το να μπαζώνεις μια προανακριτική επιτροπή είναι βία, το να εμποδίζεις τη Βουλή να διερευνήσει και τη Δικαιοσύνη να ανακρίνει είναι διατάραξη του δημοκρατιού πολιτεύματος και εμπίπτει απόλυτα στις διατάξεις περί εσχάτης προδοσίας» επισήμανε συγκεκριμένα η Κωνσταντοπούλου μιλώντας στο Open.

Σημειώνεται πως στην Ιστορία της νεότερης Ελλάδας μόλις δύο πρωθυπουργοί καταδικάστηκαν για εσχάτη προδοσία. Ο πρώτος ήταν ο δημοκρατικά εκλεγμένος Δημήτριος Γούναρης, ο οποίος καταδικάστηκε το 1922, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, από το Έκτακτο Στρατοδικείο των Αθηνών σε θανατική ποινή για εσχάτη προδοσία, στην περιβόητη “Δίκη των Έξι”. Ο δεύτερος, ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος, μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974, με τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, με απόφασή του να μετατρέπει τις θανατικές ποινές σε ισόβια.