Θα δημιουργήσουν ρεύμα πολιτικής αλλαγής Τσίπρας και Φώφη;

“Η κυβέρνηση Μητσοτάκη απέτυχε και πρέπει να φύγει” ήταν το μήνυμα που έστειλε ο Τσίπρας, ανοίγοντας τις εργασίες της Προγραμματικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Την ίδια ώρα, η Φώφη Γεννηματά, που με μια συνεργασία μαζί της φλερτάρει το τελευταίο διάστημα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκτιμά ότι «οι επιπτώσεις της πολιτικής Μητσοτάκη οδηγούν σε αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού». Το θέμα είναι ωστόσο, αν μπορούν πράγματι, στις υπάρχουσες συνθήκες, ο Τσίπρας και η Φώφη να δημιουργήσουν ένα ρεύμα πολιτικής αλλαγής.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, με την χθεσινή ομιλία του, μίλησε για μια νέα αρχή για το κόμμα και σηματοδότησε μια «νέα πορεία προς το λαό», τονίζοντας ότι ο μοναδικός στόχος αυτής της μάχης είναι η ήττα «της Δεξιάς του Μητσοτάκη» και της κυβέρνησής του. Μιας κυβέρνησης για την οποία είπε ότι εφαρμόζει «την πιο ακραία αντιλαϊκή και σκληρά συντηρητική κυβερνητική πολιτική». Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε επίσης ότι αυτές οι συντηρητικές πολιτικές πρέπει να ηττηθούν παντού, μέσα στην κοινωνία, αλλά και στις κάλπες, για τις οποίες υποστήριξε ότι δεν θα αργήσει η ώρα να στηθούν.

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στον Μητσοτάκη, επιχειρώντας να αναδείξει τις μεγάλες διαχωριστικές γραμμές στις πολιτικές επιλογές των δύο κομμάτων. Έδωσε μάλιστα τον τόνο, ότι η ήττα των συντηρητικών πολιτικών της σημερινής κυβέρνησης θα είναι για την πατρίδα μας μια «επιστροφή στο δρόμο της δικαιοσύνης». Στο πλαίσιο αυτό μίλησε για Δικαιοσύνη στην εργασία και την οικονομία, την Υγεία και την Παιδεία, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την αξιοποίηση των Πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, καθώς και στους Θεσμούς και τη Δημοκρατία.

Διμέτωπο η Φώφη

Σήμερα σε συνέντευξή της στην εφημερίδα “στο Καρφί”, η Φώφη Γεννηματά υποστηρίζει ότι «οι επιπτώσεις της πολιτικής Μητσοτάκη οδηγούν σε αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού» και επαναλαμβάνει ότι το Κίνημα Αλλαγής διεκδικεί έναν «πρωταγωνιστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις». Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ επικρίνει, επίσης σφοδρά, τις κυβερνητικές πολιτικές τόσο στην αντιμετώπιση της πανδημίας και το εμβολιαστικό πρόγραμμα όσο και στην οικονομία, από τα εργασιακά μέχρι το χειρισμό του Σχεδίου Ανάκαμψης, τον οποίο χαρακτηρίζει «κοντόφθαλμο». Παραλλήλως επιμένει στον διμέτωπο, κατακρίνοντας και την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ως «τον καλύτερο συνοδοιπόρο της ΝΔ σε αυτό το αντιμεταρρυθμιστικό κρεσέντο».

Η Φώφη Γεννηματά θέτει ως απαραίτητη προϋπόθεση την ανάγκη για αλλαγή παραγωγικού μοντέλου και αναφέρεται στο «πράσινο κοινωνικό συμβόλαιο και την εξάλειψη των ανισοτήτων». Προσθέτει δε, ότι «για να γίνει (αυτό) πραγματικότητα, χρειάζεται να μπει το Κίνημα Αλλαγής προοδευτικό ανάχωμα στη συντήρηση». Μπορεί όμως το ΚΙΝΑΛ να ανακόψει κάτι και από ποιόν, για να γίνει «πρωταγωνιστής» των εξελίξεων, όπως ανέφερε η πρόεδρος του. Η πραγματικότητα δείχνει ότι, στην παρούσα φάση, μάλλον θα πρέπει να περιοριστεί στον ρόλο του “ρυθμιστικού παράγοντα”.

Δικαίωμα στη φιλοδοξία έχουμε, ωστόσο, όλοι και φυσικά και η Φώφη Γεννημάτα. Ειδικά, όταν έχει μπροστά της εσωκομματικές αναμετρήσεις και έναν Ανδρέα Λοβέρδο, ο οποίος οραματίζεται ένα μεγάλο και ισχυρό ΠΑΣΟΚ, με επιστροφή μάλιστα στην ιστορική ονομασία και τα ιστορικά σύμβολα. Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε, μόνον τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί η αναφορά της στη «δύναμη που διαχρονικά μας δίνει η πίστη στις αρχές, στις αξίες και την προσφορά του ΠΑΣΟΚ».

Ανένδοτο ο Τσίπρας

Την ίδια ώρα, ο Αλέξης Τσίπρας αναμένει την ολοκλήρωση της Προγραμματικής Συνδιάσκεψης, την Κυριακή, για να προχωρήσει στο δικό του άνοιγμα προς την κοινωνία και τον μεσαίο χώρο, ευελπιστώντας σε μια νέα συσπείρωση και ένα νέο ρεύμα πολιτικής αλλαγής.

Ο Τσίπρας δεν έχει να αντιμετωπίσει άμεσα εσωκομματικές εξελίξεις, έχει όμως τις πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις, σε σχεδόν όλα τα τρέχοντα πολιτικά ζητήματα, που συστεγάζονται στο κόμμα του από την ίδρυσή του. Αυτός ο πολυτασικός χαρακτήρας στέλνει διφορούμενα μηνύματα στον λεγόμενο μεσαίο χώρο, κάτι που δημιουργεί προβλήματα στην προσέγγιση κεντρώων ψηφοφόρων, ειδικά όταν δεν υπάρχει σήμερα το αντιμνημονιακό κύμα του 2015.

Η προσωπική εμβέλεια του πρώην πρωθυπουργού σαφέστατα και ξεπερνά τα όρια του λεγόμενου “μικρού ΣΥΡΙΖΑ” του 3% και μάλλον και τα δημοσκοπικά όρια του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ. Άλλο είναι όμως το μήνυμα που στέλνουν στην κοινωνία ο Φίλης ή ο Βίτσας και άλλο αυτό που στέλνουν ο Σταθάκης και ο Σπίρτζης. Είναι διαφορετικά τα μηνύματα των ενίοτε ακραίων δικαιωματιστών και εθνομηδενιστών και διαφορετικά εκείνα του “συνετού” Τσακαλώτου. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μάθει βέβαια να συμβαδίζει με τις διαφορετικές προσεγγίσεις των στελεχών του. Ο Τσίπρας όμως καλείται για άλλη μία φορά να συνθέσει και κυρίως να πείσει ότι το αμάλγαμα έδεσε.