Θα μεταθέσει για αργότερα τις κάλπες ο Κυριάκος;

Ανεβλήθη πάλι η ημερομηνία των εκλογών λόγω του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη. Τι περιμένει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να τις αναγγείλει; Μήπως κι άλλα ολισθήματα του είδους Πολάκη ή Παππά; Ίσως την κα Λουΐζα Παπαγεωργίου, εκπρόσωπο της ExxonMobil να αναγγείλει την ανακάλυψη σημαντικού κοιτάσματος φυσικού αερίου νοτιοδυτικώς της Κρήτης; Την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με τον λόρδο Όσμπορν του Βρετανικού Μουσείου για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνος που ανήκουν αρχαιόθεν στον αθηναϊκό λαό;

Ή μήπως κι’ άλλο δυστύχημα από την αβελτηρία χρησιμοποιήσεως των κοινοτικών κονδυλίων βελτιώσεως των υποδομών της χώρας, όπως η “μονή σιδηροδρομική γραμμή” που χρονολογείται από της εποχής του Χαριλάου Τρικούπη; Τα ενδεχόμενα αυτά δεν ελέγχονται βραχυχρονίως. Είναι βέβαια ότι θα συμβούν αλλά χρειάζονται χρόνον ωριμάνσεως. Συνεπώς, δεν σχετίζονται με την προκήρυξη των εκλογών που επείγει. Ο κ. Μητσοτάκης είναι ευφυής πρωθυπουργός. Έχει απέναντι τον κ. Τσίπρα που απογοήτευσε τον ελληνικό λαό με τις κυβιστήσεις του και τον… σεισμόπληκτο Ερντογάν-εφέντι, ο οποίος θα πάει στις κάλπες στις 14 Μαΐου παρά ενδεχόμενο ήττας του. Συνεπώς δεν αποτελούν πλέον αίτιον αναβολής.

Η ετοιμότητα του Έλληνος πρωθυπουργού να εκμεταλλευθεί τις ευκαιρίες είναι αποδεδειγμένη, είτε ευρίσκεται στο αμερικανικό Κογκρέσο είτε με τους τουρκικούς σεισμούς. Η επαναφορά της “επενδυτικής βαθμίδας” είναι εξασφαλισμένη, άρα δεν μετράει στην επιλογή της ημερομηνίας εκλογών. Επίσης, δεν αποτελούν αίτιο διστακτικότητας οι δημοσκοπήσεις που δεν εξασφαλίζουν αυτοδυναμία στις πρώτες εκλογές. Προσωπικά δεν έχω αμφιβολία ότι η ΝΔ θα τις κερδίσει τις δεύτερες, με επαρκές ποσοστό ψήφων. Στις επαναληπτικές θα λειτουργήσει η συσπείρωση των ψηφοφόρων της “χαμένης ψήφου” παρά τα Τέμπη, με τους οπαδούς της ΝΔ να προσφέρουν τον σχηματισμό αυτοδυνάμου, κεντροδεξιάς κυβερνήσεως.

Τι επιβεβαιώσει η τραγωδία των Τεμπών

Η ΝΔ δεν κινδυνεύει να χάσει την εξουσία ακόμη και σε περίπτωση συγκολλήσεως όλων των αριστερών πολιτικών δυνάμεων. Οι διαφορές χημείας των αρχηγών των δεν επιτρέπει τη σύμπηξη μετώπου. Άλλωστε, η διεθνής συγκυρία δεν ευνοεί μια επιστροφή στις αριστερές ρετσέτες περί “κοινωνικής δικαιοσύνης”. Αυτές δοκιμάσθησαν κι απέτυχαν στο παρελθόν. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, αργά ή γρήγορα θα τελειώσει, η παγκόσμια οικονομία θα κινηθεί ανοδικά εφέτος, ο πληθωρισμός θα υποχωρήσει, όπως και οι τιμές των καυσίμων, υγρών και αερίων. Ο τουρισμός τέλος θα επουλώσει ορισμένες οικονομικές πληγές από την πανδημία.

Αλλού είναι το θέμα: η επάρκεια του κυβερνητικού επιτελείου, να ανταποκριθεί στις επείγουσες ανάγκες του ελληνικού λαού. Πρώτον, η υποστελέχωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και η ανεπάρκεια των κρατικών νοσοκομείων. Δεύτερον, η εύρυθμος λειτουργία της Ανωτάτης Παιδείας με τα επεισόδια που προκαλούν αναρχικοί φοιτητές και με την ανεπάρκεια των πρυτανικών αρχών. Τρίτον, η αντίδραση της δημοσιοϋπαλληλίας που ματαιώνει κάθε προσπάθεια περιορισμού της γραφειοκρατίας.

Όλα αυτά βασανίζουν τους πολίτες και συνιστούν πρόκληση για την κυβέρνηση. Η αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών είναι υπόθεση γνώσεως, θάρρους κι αντοχής των κυβερνητικών στελεχών που θα κληθούν να εφαρμόσουν τις γνωστές αλλά δύσκολες λύσεις. Οι προσωπικές ανασφάλειες δεν δικαιολογούν άλλους δισταγμούς. Η ανανέωση του κυβερνητικού σχήματος με στελέχη εκτός κόμματος είναι αναγκαία όσο και επείγουσα. Η τραγωδία των Τεμπών το επιβεβαιώνει.