Θα πληρώσει κανείς για το βρόμικο πάρτι με τα “χρυσά διαβατήρια”;

Κι αυτό γιατί προφανώς δεν είναι μόνο ένα δικηγορικό γραφείο που είχε εμπλακεί (η συγκεκριμένη υπόθεση είναι η τέταρτη υπόθεση που καταχωρείται ενώπιον Δικαστηρίου). Ούτε ήταν μόνο μερικοί κρατικοί λειτουργοί έκαναν τους… τροχονόμους με το αζημίωτο πάντα.

Και δεν ήταν μόνος ένας πρώην υπουργός, που είχε πάρε-δώσε με τα “χρυσά διαβατήρια”. Και τούτος εάν και εφόσον αποδειχθεί ότι είχε εμπλοκή. Ο ίδιος αρνείται. Η Δικαιοσύνη θα αποφανθεί στο τέλος. Αναφέρθηκε πως ακολουθούν άλλα δυο δικηγορικά γραφεία, ένα στη Λεμεσό και το άλλο στη Λάρνακα. Υπάρχει και η παράμετρος των πολιτικών ευθυνών, που ενδέχεται να “αγγίζουν” και ποινικές.

Τα “χρυσά διαβατήρια”, το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, στα οποία άλλοτε η χώρα έκανε πρωταθλητισμό, συνιστούν σύνηθες εργαλείο διαφθοράς. Η ιστορία γνωστή. Η ευρωπαϊκή υπηκοότητα προσφέρθηκε έναντι πολλών εκατομμυρίων ακόμη και σε φυγόδικους. Καμία έρευνα για τον αιτητή, δεν τηρείτο κανένα κριτήριο και προϋπόθεση. Σε αυτό το παιχνίδι, το χορό των εκατομμυρίων, οι πρωταγωνιστές ήταν πολλοί και με “καλές συστάσεις”. Πολιτικοί, δικηγόροι, ελεγκτικά γραφεία, κρατικοί αξιωματούχοι.

Δεν ήταν ένα πρόγραμμα, όπως υπάρχει και εφαρμόζεται σε άλλες χώρες, αλλά συνιστούσε κανονική πώληση (ευρωπαϊκής) υπηκοότητας. Κι όλο αυτό συνεχιζόταν παρά τις συνεχείς υποδείξεις εντός και εκτός Κύπρου. Οι εκθέσεις του Γενικού Ελεγκτή ήταν ξεκάθαρες και αναδείκνυαν το σκάνδαλο. Ακόμη και στο παρά πέντε πριν τις τελευταίες προεδρικές εκλογές κυκλοφόρησε έκθεση, στην οποία σημειωνόταν, μεταξύ άλλων, ότι το υπουργείο Εσωτερικών απέκρυβε στοιχεία από το Υπουργικό και τη Βουλή. Και η απάντηση της τότε κυβέρνησης αναδείκνυε το κωμικοτραγικό: «Για να πάρουμε τους ογκώδεις φακέλους στο υπουργικό θα θέλαμε διπλοκάμπινο»!

Αντί δηλαδή να δίνουν απαντήσεις, επιτίθονταν κατά της Ελεγκτικής Υπηρεσίας με αλαζονικό τρόπο. Αυστηρές υποδείξεις έκανε και η Κομισιόν, που έθετε παράλληλα και ερωτήματα στη Λευκωσία. Και μέσα σε όλα αυτά διαφάνηκε πως οι… νέοι υπήκοοι, οι νέοι “συμπατριώτες” μας, έδιναν εισφορά και στο κυβερνών κόμμα, τον ΔΗΣΥ. Τυχαία; Ακίνητο αγόραζαν από τους τάδε, εισφορά δινόταν στο κόμμα “για να συνεχίσει τους αγώνες του” και όλα ήταν μια χαρά. Ήταν ως να έδιναν φακελάκι στο γιατρό και του έκλειναν το μάτι!

Η ζημιά έγινε με τα χρυσά διαβατήρια… 

Η φήμη της Κύπρου στα μανταλάκια, αλλά σημασία είχε το χρήμα να ρέει. Για τους λίγους, για μια κάστα ανθρώπων “επαγγελματιών”, που διαχρονικά ανακυκλώνονται στον πολιτικό- οικονομικό κατεστημένο. Μερικά δικηγορικά γραφεία λειτούργησαν ανταγωνιστικά, άλλα συνεργάζονταν. Πριμοδοτούσε ένα το άλλο για προφανείς λόγους. Ο μεγάλος αριθμός υποθέσεων για πολιτογραφήσεις έδινε στόχο και προκαλούσε υποψίες.

Όπως είναι γνωστό, η κατάργηση του προγράμματος ανακοινώθηκε ένα 24ωρο μετά την δημοσιοποίηση του ντοκιμαντέρ του δημοσιογραφικού δικτύου Al Jazeera. Τότε ήταν που ξεχείλισε το ποτήρι. Δεν τους έπαιρνε πλέον να συνεχιζόταν το πάρτι. Η ζημιά έχει γίνει αλλά ήδη κάποιοι μέσα από μια διαδρομή χρόνων, κατάφεραν να στοιβάξουν χρήμα.

Η ζημιά έγινε. Κι όχι μόνο σε σχέση με την εικόνα της χώρας, τη φήμη της, αλλά επειδή αυτό το πρόγραμμα ανέδειξε για μια ακόμη φορά πόσο βαθιά ριζωμένη είναι η διαφθορά στην κοινωνία. Μια χώρα καζίνο, που πωλούνταν τα πάντα και οι μίζες ήταν μέρος των συναλλαγών.

Μια χώρα, που έστειλε σινιάλο σε όλα τα διεθνή λαμόγια ότι θα μπορούσαν να τα ξεπλύνει με καινούργιο διαβατήριο. Πολλά έχουν γίνει για να αλλάξει η εικόνα. Δεν είναι καθόλου εύκολο. Την ίδια ώρα, υπάρχει κι ένα ακόμα στοίχημα, το μεγαλύτερο: Για να κερδηθεί η κοινή γνώμη, οι πολίτες εν γένει, πρέπει να υπάρξει κάθαρση. Να πέσουν κεφάλια και όπως μια ρήση του συρμού αναφέρει “το μαχαίρι να φθάσει στο κόκκαλο”. Για να γίνει τούτο δεν θα πρέπει κανείς να γλυτώσει. Κανείς.