Θα πουλήσει το rebranding Τσίπρας;

Η “Ιθάκη” του Αλέξη Τσίπρα ήταν το γεγονός της εβδομάδας και α κρίνουμε από την αναμονή της επίσημης παρουσίασης του βιβλίου στις 3 Δεκεμβρίου, θα είναι και της επόμενης. Με ένα επιθετικό μάρκετινγκ στο τικ τοκ και στο διαδίκτυο, που μιλά τη γλώσσα της νέας γενιάς και των social media και με πρωταγωνιστή τον ίδιο, το βιβλίο έγινε ευπώλητο. Θέλοντας και μη του έκαναν διαφήμιση – θετική ή αρνητική ως προς το περιεχόμενο – μία σειρά από πρόσωπα τα οποία έχει περιλάβει στις 760 σελίδες και δεν μπορούσαν παρά να απαντήσουν.  

Ο Τσίπρας με βιντεάκι τους ευχαρίστησε όλους «για τα καλά τους λόγια» και προανήγγειλε ότι θα τους απαντήσει στην παρουσίαση του βιβλίου του στις 3 Δεκεμβρίου σε ανοικτή εκδήλωση στο Παλλάς. Προϊδέασε μάλιστα ότι “Πίσω από τις λέξεις έρχεται ο Αλέξης”, διατηρώντας ζεστό το ενδιαφέρον ότι θα αρχίσει να αποκαλύπτει τις προθέσεις του από εδώ και στο εξής.

Σύμφωνα με το δελτίο Τύπου «για το ιστορικό και το πολιτικό αποτύπωμα του βιβλίου θα συζητήσουν οι: Ιωάννα Λαλιώτου Καθηγήτρια Σύγχρονης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Αντώνης Λιάκος Ιστορικός – Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευγενία Φωτονιάτα, Συντονίστρια του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Αλέξη Τσίπρα, Δρ. Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και ο Γιώργος Χουλιαράκης, Δρ. Οικονομολόγος, Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών (2015-2019)».

Το επόμενο στοίχημα είναι να γεμίσει το Παλλάς και ο πεζόδρομος της Βουκουρεστίου εμπρός του, κάτι που θεωρείται περίπου βέβαιο. Δεν είναι δίχως σημασία ότι όταν ήταν αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ επέλεγε για τις εκδηλώσεις του “εναλλακτικούς” χώρους στον Κεραμεικό, τώρα επιλέγει το αστικό και ιστορικό Παλλάς σε μία από τις πιο ακριβές περιοχές της πόλης. Αρκετοί από τον νυν κατακερματισμένο χώρο της Αριστεράς και Κεντροαριστεράς στρέφονται με ελπίδα και τοποθετούνται εκ προοιμίου υπέρ μίας συμπόρευσης με τον Τσίπρα και τον φορέα που θα δημιουργήσει. Μόνο που λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο…

Ξεκαθάρισμα λογαριασμών

Στο βιβλίο του ο Τσίπρας λέει τις δικές του αλήθειες για την περίοδο 2015-2023, ξεκαθαρίζει τους λογαριασμούς του με τους άλλοτε συντρόφους του και χαράσσει τις διαχωριστικές του γραμμές. Τυχαίνει δε εκείνοι τους οποίους λοιδορεί να είναι και οι βασικοί του αντίπαλοι στο επόμενο πολιτικό εγχείρημα. Γιάνης Βαρουφάκης – που συζητά με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη –  Ζωή Κωνσταντοπούλου, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Παύλος Πολάκης.

Φυσικά δεν έχει διάθεση επαφής με τα στελέχη της Ομπρέλας, Τσακαλώτο, Φίλη, Σκουρλέτη, Βούτση κλπ. Αλλά με το βιβλίο κόβει τις σχέσεις και με τη νέα γενιά, αποδοκιμάζει έντονα την Έφη Αχτσιόγλου και λιγότερο τον Αλέξη Χαρίτση. Τα δύο στελέχη της νέας γενιάς έδειξαν τότε ότι προέκριναν έναν δρόμο δίχως τον Τσίπρα. Πώς θα συνεργαστεί τώρα μαζί τους ή και εκείνοι με τον πρώην πρόεδρό τους από τον οποίο διαχώρισαν τότε την θέση τους. Ένα ακόμη πρόσωπο το οποίο ευτελίζει ο Τσίπρας είναι ο Στέφανος Κασσελάκης, που επίσης ψαρεύει στην ίδια ευρύτερη δεξαμενή ψήφων.

Καθώς όμως αρκετοί βουλευτές και στελέχη των τωρινών κομμάτων έχουν δηλώσει ότι είναι έτοιμοι να τον ακολουθήσουν εάν τους καλέσει, είναι σαφές ότι το δικό του εγχείρημα αποδυναμώνει περαιτέρω τα υπάρχοντα σχήματα. Φυσικά θα θελήσει να διευρύνει την απήχησή του προς τα κεντρώα, ακόμη και κεντροδεξιά μεσοστρώματα, αλλά σε κάθε περίπτωση ξεκινά από μία εκλογική δεξαμενή που τώρα μοιράζεται σε κόμματα και ακολουθεί πρόσωπα. 

Ο Τσίπρας εξαιρεί τον εαυτό του από την τρέχουσα συζήτηση για την ενότητα και κοινή δράση της Αριστεράς και Κεντροαριστεράς. Δείχνει ότι δεν τον αφορά. Μάλλον έχει βαρεθεί και απαυδήσει από τις διαρκείς συσκέψεις και διεργασίες και έχει δίκιο η Ντόρα Μπακογιάννη που λέει ότι θα ιδρύσει ένα αρχηγικό κόμμα και ο Ευκλείδης που λέει ότι επιδιώκει «αδιαμεσολάβητη σχέση» με την κοινωνική βάση.

Υψώνοντας τείχη με όλους αυτούς τους παλιούς συντρόφους εξ αντιδιαστολής χαράσσει τον δικό του χώρο και στέλνει ένα μήνυμα σε συστημικές δυνάμεις να μην ανησυχούν. Ενδεχομένως, με όσους από την Αριστερά επιβιώσουν κοινοβουλευτικά, ο Τσίπρας θα συναντηθεί ξανά μετά τις εκλογές, εφόσον προκύψει θέμα συνεργασιών εκ των υστέρων για σχηματισμό κυβέρνησης. Αλλά μέχρι το σημείο αυτό είναι πολλά τα “εάν” και τα “εφόσον” και μακρύς ο δρόμος που πρέπει να διανύσουν.

Τσίπρας μεταξύ Τρικούπη και Βενιζέλου… 

Στην παρουσίαση θα δώσει απαντήσεις σε εκείνους που εμφανίστηκαν για να εκφράσουν τις δικές τους αλήθειες για τα ίδια γεγονότα. Ωστόσο, θα δώσει έμφαση στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου του που δεν συγκέντρωσε την προσοχή και είναι οι προτάσεις του για τη “νέα εθνική πυξίδα”, όπως το επιγράφει. Ο Τσίπρας θεωρεί ότι «και σήμερα υπάρχει εναλλακτική και υπάρχουν και οι κοινωνικές δυνάμεις για να την στηρίξουν», προφανώς με τον ίδιο επικεφαλής.

«Η πατρίδα μας χρειάζεται άμεσα ένα μεγάλο σοκ εντιμότητας, δημοκρατίας και δικαιοσύνης και η οικονομία ένα αναπτυξιακό σοκ εφάμιλλο της περιόδου Τρικούπη και Βενιζέλου, ένα Ολιστικό Σχέδιο Αναγέννησης με ορίζοντα το 2030», αναφέρει. Προφανώς αντιλαμβάνεται τον ρόλο του ως συνεχιστής των μεγάλων μεταρρυθμιστών της ελληνικής ιστορίας. 

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει αν θα υπάρξει δεύτερη φορά για τον Τσίπρα, αλλά εάν υπάρξει δεν θα είναι Αριστερά, ή τουλάχιστον με την εννοιολογία που έχουμε κατά νου. Ο ίδιος ορίζει την σύγχρονη διαχωριστική γραμμή Δεξιάς και Αριστεράς ως εξής: Η πατρίδα και οι ανάγκες των πολλών, απέναντι στην ραγδαία αύξηση των ανισοτήτων και της κοινωνικής αδικίας. 

Προβληματισμός σε ΠΑΣΟΚ-Μαξίμου

Το εγχείρημα του Τσίπρα θα κριθεί από το εάν θα πετύχει να υπερκεράσει το υπάρχον τελματωμένο σκηνικό και να δημιουργήσει μία νέα δυναμική μέσα από την προοπτική της διεκδίκησης της εξουσίας. Στο πλαίσιο αυτό το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη αντιμετωπίζει τον Τσίπρα σαν τον βασικό εχθρό. Με όσα τους χωρίζουν είναι δύσκολο να βρεθεί ακόμη και στο μέλλον πεδίο σύγκλισης.

Υπ’ αυτήν την έννοια το εγχείρημα Τσίπρα επηρεάζει το ΠΑΣΟΚ με διττό τρόπο: Από τη μία του στερεί μία δεξαμενή ψήφων και το καθηλώνει στα χαμηλά του επίπεδα και από την άλλη προκαλεί διχασμό στο εσωτερικό του. Θα ήταν διαφορετική η συζήτηση εάν στο ΠΑΣΟΚ επικρατούσε ο Χάρης Δούκας που έχει άλλη προσέγγιση στο θέμα των συνεργασιών. Ο δήμαρχος Αθηναίων συμπίπτει σε πολλά στην πολιτική του αντίληψη με τον Τσίπρα, ενώ δεν τους χωρίζει κάτι από το παρελθόν. Μία μελλοντική προσέγγιση είναι πιθανή…

Η δυναμική που μπορεί να αποκτήσει το εγχείρημα Τσίπρα απασχολεί το Μέγαρο Μαξίμου που αντιδρά αμήχανα. Αρχικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης καλωσόρισε τον Τσίπρα και φάνηκε να τον επιλέγει σαν έναν βολικό πολιτικό αντίπαλο. Στην πορεία όμως γίνονται και δεύτερες σκέψεις.

Το σύστημα Μητσοτάκη δεν το αφορά ο κατακερματισμός της Κεντροαριστεράς, το ανησυχεί το θεωρητικό, προς το παρόν, ενδεχόμενο ο νέος φορέας να εμφανιστεί ως εναλλακτική κυβερνητική λύση. Παρεμπιπτόντως εάν συμβεί, τότε το κύριο πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης θα μεταφερθεί εκτός Βουλής. Προς αυτό συνάδει και η κίνηση στο δεξιό φάσμα υπό τον Αντώνη Σαμάρα, ο οποίος παραμένει μεν στην Βουλή, αλλά δίχως κοινοβουλευτική ομάδα.