Θα “πουλήσει” η Αθήνα την Κύπρο για ένα τέρμινο αποκλιμάκωση;

Η έναρξη διερευνητικών επαφών ανάμεσα στην Αθήνα και την Άγκυρα τις επόμενες ημέρες θα αποτελέσει το άλλοθι για να παρουσιαστεί μια εικόνα εκτόνωσης της έντασης στην περιοχή. Και τούτο θα προσφέρει τη δυνατότητα στο τουρκικό λόμπι εντός της ΕΕ, που εκφράζεται από τη Γερμανία, να αποφύγει την επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας.

Κυρώσεις, που ειρήσθω εν παρόδω, δεν είναι τόσο ισχυρές, που να προκαλούν πραγματικό κόστος στην κατοχική δύναμη. Είναι προφανές πως όλο το σύστημα, με πρωταγωνίστρια την Μέρκελ, δουλεύει για να μην ενοχληθεί και αντιδράσει ο νεοσουλτάνος της Άγκυρας. Από την αποστολή του Ορούτς Ρέις στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, υπήρξε μια κινητοποίηση από κράτη της ΕΕ, την Κομισιόν και μερικώς από τους Αμερικανούς.

Οι Γερμανοί, πριν αναλάβουν αυτό το εξάμηνο την εκ περιτροπής Προεδρίας της ΕΕ είχαν αναπτύξει πρωτοβουλίες. Επί προεδρίας τους ανέπτυξαν και μυστική διπλωματία με συναντήσεις σε επίπεδο συμβούλων των Μητσοτάκη και Ερντογάν. Είναι σαφές πως αυτές οι παρεμβάσεις γίνονται, επειδή υπάρχει κίνδυνος στρατιωτικής σύρραξης. Με την Κύπρο ήταν και είναι διαφορετικά. Μη έχοντας αποτρεπτικές δυνατότητες, δεν υπάρχει από τους εταίρους μας ανησυχία, αφήνοντας  την κατοχική δύναμη, επί της ουσίας, να αλωνίζει.

Είναι, επίσης, προφανές πως με την κρίση του Ορούτς Ρέις και εντεύθεν, η Κύπρος βγήκε από την εξίσωση. Αξιοποιώντας αυτό η Άγκυρα, προσπάθησε να κάνει κινήσεις εδραίωσης της παρουσίας της στην κυπριακή ΑΟΖ. Και το πράττει συντηρώντας την κρίση στο Αιγαίο και κάνοντας τακτικές κινήσεις, όπως την προσωρινή –όπως εξηγούν Τούρκοι αξιωματούχοι– αποχώρηση του ερευνητικού σκάφους.

Η πλαδαρή αντίδραση των εταίρων μας, ενθαρρύνει την κατοχική Τουρκία να συνεχίζει τις παράνομες ενέργειες της. Μέχρι το Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών αλλά και μέχρι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα υπάρξουν, ασφαλώς, διπλωματικές κινήσεις, που θα δικαιολογούν δήθεν την αναβολή της επιβολής κυρώσεων κατά της Τουρκίας. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι στην κυπριακή ΑΟΖ συνεχίζονται οι παράνομες ενέργειες της κατοχικής δύναμης.

Η Κύπρος δεν κάνει πίσω – Η Αθήνα;

Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί να κάνει πίσω. Έχει πετύχει να διασυνδέσει τις κυρώσεις για τη Λευκορωσία, για τις οποίες έχουν “υψηλό ενδιαφέρον” εταίροι μας, με εκείνες της Τουρκίας. Θα πρέπει να επιμένει σε αυτό έστω και εάν μείνει μόνη και οι πιέσεις είναι αφόρητες. Λογικά, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί να είναι μόνη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Θα πρέπει, λογικά, να έχει δίπλα της, τουλάχιστον, την Ελλάδα, η οποία θα πρέπει να στηρίξει την απόφαση για τις κυρώσεις. Εάν η Αθήνα δεν παρέχει αυτή τη στήριξη –δεν το πιστεύω– σημαίνει πως αποφάσισε να θυσιάσει τα υπαρξιακά συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας για μερικές ημέρες “ήρεμων νερών”, καθώς είναι σίγουρο ότι η Άγκυρα θα επανέλθει.

Έχουμε την τελευταία περίοδο ακούσει πολλές παραινέσεις από τρίτους. Όπως αυτή του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Μισέλ, ο οποίος έκανε λόγο για διάλογο. Τι το κακό, που αναφέρθηκε σε διάλογο; Κανένα, όταν ο διάλογος δεν γίνεται υπό απειλή και στη βάση τετελεσμένων. Εάν αποχωρήσει η κατοχική Τουρκία από την κυπριακή ΑΟΖ, εγκαταλείψει τα ιμπεριαλιστικά της σχέδια, τότε θα μπορούσαν να αρχίσουν διαπραγματεύσεις.

Κατά τον Μισέλ, ή τον εξαφανισμένο και εσχάτως επανακάμψαντα Γκουτέρες, η αποχώρηση της Τουρκίας δεν είναι προϋπόθεση για έναρξη διαλόγου. Σε ποια βάση και ποια ατζέντα θα διεξαχθεί; Να καθορίσουμε μεταξύ μας ΑΟΖ; Αυτό δεν το δέχεται η Άγκυρα, καθώς θεωρεί την Κυπριακή Δημοκρατία «εκλιπούσα». Θα συζητήσουμε συνδιαχείριση του φυσικού αερίου και συνεκμετάλλευσή του, όπως αξιώνει η κατοχική δύναμη; Και το Κυπριακό; Μήπως η λύση του περνά μέσα από το διαμοιρασμό των εσόδων του φυσικού αερίου;

Μπορεί η Κύπρος να είναι μικρό κράτος, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα πρέπει να παραδοθεί στην Τουρκία για να απαλλαγούν από τον πονοκέφαλο των εντάσεων η Μέρκελ, ο Μισέλ και η φον ντερ Λάιεν. Δηλαδή, όλη η γερμανική αυτοκρατορία, που δεν θεωρεί –γιατί άραγε;– απειλή την αναβίωση της οθωμανικής επεκτατικής δύναμης.