Θέλουν οι Έλληνες διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους;

Στη Γερμανία που είναι ομοσπονδιακό κράτος υπάρχουν δύο εκκλησιαστικές οντότητες, των Λουθηρανών και του Καθολικισμού. Ο Χίτλερ υπέβλεπε την επιρροή της θρησκείας, αν και στις στρατιωτικές ζώνες η Βέρμαχτ έγραφε Got mit uns (ο Θεός μεθ’ημών) που όμως δεν την εμπόδισε να κάνει σφαγές στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο, στην Κρήτη και σε 125 χωριά της κατοχικής Ελλάδος.

Η Γαλλία έχει αποχωρήσει ως κράτος από την (καθολική) εκκλησία από την εποχή της επαναστάσεως του 1789 αν και οι Γάλλοι καρδινάλιοι δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν σήμερα από τον Ρισελιέ και τον διάδοχο του (Ιταλό!) Μαζαρινό αφού προηγουμένως εδίωξαν τους Ουγενότους απ’ την Γαλλία , επειδή ήσαν πιο …παραγωγικοί των Γάλλων χωρικών. Ο τελευταίος «μεγάλος» της χώρας, ο στρατηγός Ντέ Γκώλ είχε ως σύμβολο τον Σταυρό της Λωραίνης.

Τι θα σήμαινε ο διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους

Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μέσα στην ιδεολογική της παραζάλη ως αριστεροδεξιά έχει βαλθεί να εκθεμελιώσει ό,τι παραδοσιακώς υφίσταται από την εποχή του… Σωκράτη. Ο οποίος ήταν ένθεος, πρόδρομος του Χριστού και υπέρ του φυσιολογικού γάμου ανδρός μετά γυναικός, η οποία μάλιστα τον ξυλοφόρτωνε όταν ο φιλόσοφος αργούσε το βράδυ σε κανένα συμπόσιο από το οποίο έδινε μερτικό και στους…παράσιτους.

Στη “φιλελέ” εκδοχή της Ελλάδος, για την οικογένεια Μητσοτάκη αποτελεί ενόχληση να διαμοιράζεται την κρατική εξουσία με το Ελληνικό “παπαδαριό”. Θα την ήθελε όλη δική της για να μην συμβαίνουν προπηλακισμοί των πειθηνίων βο-λευτών της όταν επισκέπτονται επαρχιακά καφενεία να εξηγήσουν τον γάμο των ομοφυλοφίλων. Το ιδεώδες γι’ αυτήν είναι ο κομματικός φιλελευθερισμός από της αυξήσεως στα ύψη των κτιρίων και της τιμής της κιλοβατώρας, δια του κλεισίματος των λιγνιτικών σταθμών, μέχρι και την εκποίηση της Ακροπόλεως που ως είπεν κάποτε αρχηγός του κόμματος των Φιλελευθέρων, ο Σοφοκλής Βενιζέλος στον Εμμανουήλ Κοθρή. Ήδη άρχισε να υλοποιείται με τη μίσθωση αποκλειστικής ξεναγήσεως στον Ιερό Βράχο αντί 5.000 ευρώ…

Όταν αποχωριστεί η Εκκλησία από το ελληνικό κράτος – μάλλον βέβαιον μετά τις ευρωεκλογές, διότι προηγουμένως δε συμφέρει εκλογικά – τότε οι θρησκευτικές υπηρεσίες θα… ιδιωτικοποιηθούν. Επειδή το «παπαδαριό», κατά την οδό Αραβαντινού, πρέπει να ζήσει, θ’ αρχίσει να τιμολογεί όχι μόνο τις δημόσιες παρουσίες του πχ. για να ευλογήσει τα Θεοφάνια αλλά και τη βάπτιση, το γάμο και την κηδεία του χύδην όχλου. Που σήμερα απολαμβάνει τα πνευματικά αγαθά δωρεάν ως δημόσια και το κράτος πληρώνει τον μισθό των ενοριακών ιερέων. Κι όταν ο πληθωρισμός του ευρώ δεν θα επαρκεί για τον γλίσχρο μισθό των πρεσβυτέρων, θ’ αρχίσουν τις ανατιμήσεις, εκπτώσεις και πορείες στο Σύνταγμα με την εικόνα της Χρυσοσπηλιώτισσας και θα τρέχει ο Άδωνις να επιβάλλει «πάγωμα της σιμωνίας» (*).

Οι σχέσεις Εκκλησίας και ελληνικού λαού

Οι σχέσεις του ελληνικού λαού με την ορθόδοξο πίστη και την Εκκλησία του έχει μακρά ιστορία. Πολλοί αυτοκράτορες, βασιλείς και πολιτικοί προσπάθησαν να τις διαρρήξουν – κι απέτυχαν. Είναι η ιδιομορφία του Έλληνα ως ανεξάρτητου, ανθεκτικού και εριστικού… θρησκευτικού ζώου, με έμφαση στο πρώτο, που δεν θέλει Καπουτσίνους ή Λουθηρανούς να τον διακονούν όταν αισθάνεται την ανάγκη.

Δεν είναι αγνώμων ο Ελληνικός λαός, ως ο “εθνάρχης”, και ξέρει πόσα οφείλει στους παπάδες: απ’ το “κρυφό σχολειό”, όπου διδασκόταν η ελληνική γλώσσα από το Ψαλτήρι – κι ας το αμφισβητεί ο κ. Βερέμης – μέχρις της θυσίας του Χρυσοστόμου Σμύρνης που κατακρεουργήθηκε από τους Κεμαλικούς γιατί έμεινε πίσω να υποστηρίξει το Χριστεπώνυμο πλήρωμα ενώ αν ήταν Στεργιάδης θα την είχε κοπανήσει πρώτος με την κατάρρευση του μετώπου στο Αφιόν Καρά Χισάρ.

Η Εκκλησία της Ελλάδος διοικείται με φρόνηση, επιείκεια και πειθαρχία από τους μητροπολίτες κι αυτοί με την σειράν τους γνωρίζουν τι αξία έχει η έξωθεν καλή μαρτυρία. Μην κάνουμε τους ιερείς συμπαραστάτες στους αιώνιους φοιτητές στις οχλαγωγίες. «Ό,τι δουλεύει επαρκώς μην το χαλάτε» λέγουν οι Αμερικανοί, φίλοι του Κυριάκου. Έχει τόσα άλλα που θέλουν διόρθωση στο Ρωμαίικο, που η σχέση του κράτους με την Εκκλησία είναι η τελευταία η οποία επιδέχεται βελτιώσεως. Που θα αποβεί βεβαίως υπέρ της Εκκλησίας κι όχι του κοινοβουλευτισμού.

(*) Σιμωνία =η εμπορική εκμετάλλευση της θείας χάρης