Τί λέει για Ελλάδα, Τουρκία και μεταναστευτικό η νέα Γερμανίδα ΥΠΕΞ

Μία “αιωνιότητα και μία ημέρα” φάνηκε να διαρκούν οι διεργασίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης στη Γερμανία. Στην πραγματικότητα, η πανδημία επιτάχυνε τις διαπραγματεύσεις και έτσι σήμερα βγήκε “λευκός καπνός”, γεννήθηκε η τρικομματική κυβέρνηση με το προσωνύμιο “Φανάρι”. Με το φως του φαναριού, λοιπόν, κλείνει η αυλαία της επί 16 έτη παράστασης στην πολιτική σκηνή της Ευρώπης, με απόλυτη πρωταγωνίστρια την Άνγκελα Μέρκελ.

Όπως ήταν αναμενόμενο, νέος καγκελάριος αναλαμβάνει ο Όλαφ Σολτς. Στην αυγή της νέας αυτής περιόδου για τη Γερμανία, την ΕΕ και τον υπόλοιπο κόσμο, οι Πράσινοι όχι απλά είναι κυβερνητικοί εταίροι, αλλά έχουν ισχυρή παρουσία και λόγο, έχοντας τον έλεγχο πέντε υπουργείων. Να θυμίσουμε ότι την περασμένη Άνοιξη σήκωσαν κεφάλι, ενώ κάποια στιγμή οι δημοσκοπήσεις τους εμφάνιζαν και πρώτους, με κάποιους να προεξοφλούν την κατάκτηση της καγκελαρίας από την 40χρονη ηγέτιδά τους Αναλένα Μπέρμποκ.

Αυτό δεν συνέβη, αλλά η Μπέρμποκ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, αναλαμβάνοντας το κομβικό υπουργείο Εξωτερικών. Τα τελευταία δύο χρόνια, άλλωστε, παραμέρισε την κλιματική αλλαγή, πλασάροντας λίγο πολύ τον εαυτό της ως ειδική πάνω σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Φίλοι και αντίπαλοι υποστηρίζουν ότι παρά τη διοικητική απειρία της έχει βάλει το κεφάλι κάτω, μελετώντας σκληρά.

Μεταξύ των θέσεων που έχει εκφράσει, κάποιες αφορούν την Ανατολική Μεσόγειο και ειδικότερα την Ελλάδα. Τα ευρωομόλογα και οι αποζημιώσεις αποτελούν τις πλέον προβεβλημένες φιλελληνικές θέσεις της. Ακόμα και κατά τη διάρκεια της δημοσιονομικής κρίσης, οι Πράσινοι είχαν υιοθετήσει μία πολύ πιο αλληλέγγυα στάση έναντι των δεινοπαθούντων Ελλήνων.

Είχαν, μάλιστα, ταχθεί υπέρ της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Ανήμερα της 200ής επετείου από την Ελληνική Επανάσταση και 80 χρόνια μετά την γερμανική εισβολή στην Ελλάδα, μάλιστα, οι Πράσινοι ζήτησαν από τη γερμανική κυβέρνηση την επανεξέταση του ζητήματος των αποζημιώσεων και του αναγκαστικού δανείου.

Η Γερμανίδα ΥΠΕΞ δεν εμπιστεύεται την Τουρκία

Στο παρελθόν οι Πράσινοι είχαν διαφοροποιηθεί από τη γραμμή του Βερολίνου, διαφωνώντας με την πώληση όπλων στην Τουρκία. Σε αντίθεση με το κατεστημένο της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας, είχαν υποστηρίξει ότι τα γερμανικά όπλα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από την Τουρκία κατά μίας ευρωπαϊκής χώρας, της Ελλάδας. Τέλος, οι Πράσινοι και η επικεφαλής τους έχουν εκφράσει την θέση να αποφορτιστούν από πρόσφυγες και μετανάστες οι επιβαρυμένοι καταυλισμοί στην Ελλάδα.

Αυτό αποτελεί μέρος της ευρύτερης μεταναστευτικής πολιτικής τους, η οποία κινείται στη γραμμή “δικαιότερη κατανομή των προσφύγων σε όλη την Ευρώπη”. Σημαντικό είναι επίσης ότι –σε αντίθεση με τη Μέρκελ– δεν επιθυμούν τη συνέχιση της στενής συνεργασίας μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας. Δεν εμπιστεύονται την Άγκυρα και τον Ερντογάν, τον οποίο έχουν κατηγορήσει ότι εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό. «Παραβιάζονται ανθρώπινα δικαιώματα και χάνονται ζωές».

Η Μπέρμποκ, όπως και το κόμμα της έχουν ασκήσει κριτική και εναντίον του ΝΑΤΟ. Το πρόγραμμά τους, άλλωστε, αναφέρει την ανάγκη απομάκρυνσης των αμερικανικών πυρηνικών όπλων από τη Γερμανία και την ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής συνεργασίας, σύμφωνα με το “δόγμα Μακρόν”. Από την άλλη πλευρά, οι Πράσινοι έχουν ασκήσει σφοδρή κριτική και στο Κρεμλίνο, επιδιώκοντας τη συρρίκνωση της όποιας συνεργασίας Βερολίνου-Μόσχας. «Ο Πούτιν σκοτώνει τον Ναβάλνι», δήλωσε λίγες ημέρες νωρίτερα η πρόεδρός τους.

Απεξάρτηση απο χρήση άνθρακα

Κατά τα άλλα, όπως αναμένεται για ένα οικολογικό κόμμα, επιδιώκουν τη σταδιακή απεξάρτηση της Γερμανίας από τη χρήση άνθρακα για παραγωγή ενέργειας νωρίτερα από τον στόχο του 2039. Επίσης, αντιτίθενται στην αύξηση των αμυντικών δαπανών και υποστηρίζουν τη θέσπιση ανώτατου ορίου ταχύτητας 130 χλμ/ώρα στους γερμανικούς αυτοκινητόδρομους.

Φίλοι και αντίπαλοι χαρακτηρίζουν την Μπέρμποκ έξυπνη, καλλιεργημένη και φιλόδοξη. Ενημερώνεται διαρκώς και συνήθως κερδίζει τις εντυπώσεις. Ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Τόμας ντε Μεζιέρ είχε πει ότι «αυτή η γυναίκα με εντυπωσιάζει. Στις διερευνητικές διαπραγματεύσεις μου έκανε πολύ καλή εντύπωση, ήταν πάντα ενημερωμένη και πάντα ουσιαστική».

Κάποιοι της καταλογίζουν αλαζονεία και έλλειψη διπλωματικότητας, μιας και τείνει να εκφράζει κάπως ωμά τις απόψεις της. Αυτό, όμως, αποτέλεσε και συγκριτικό πλεονέκτημά της στο εσωτερικό του κόμματός της. Την βοήθησε να αναρριχηθεί στην ηγεσία, παρά τη σχετική απειρία της σε ό,τι αφορά τη διοίκηση.