Το Babylon Athens, η εφεύρεση του Χατζηδάκη και ο Μιθριδάτης

Κύκλος 1ος, επεισόδιο 1: Η ατάκα του υπουργού Εργασίας Κωστή Χατζηδάκη σύμφωνα με την οποία το έξτρα 2ωρο που θα δουλεύουν οι εργαζόμενοι δεν θα αμείβεται με χρήματα αλλά με ρεπό, αποτελεί τον πυλώνα των οικονομικών της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης (4ΒΕ) καθώς μετατρέπει τον ελεύθερο χρόνο σε χρηματική αξία, χωρίς όμως αγοραστική δύναμη.

Αν και ήθελα από την πρώτη στιγμή να αναλύσω το ζήτημα, με πρόλαβε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος έγραψε φλεγματικά: «η κυβέρνηση φαίνεται να προωθεί το ρεπό ως παράλληλο νόμισμα. Θα το δεχθώ αν δεχθεί να πληρώνονται σε ρεπό τα χρέη προς το δημόσιο, τα χρέη προς τις τράπεζες και στη συνέχεια πείσει και τους δανειστές να πληρώσουμε με ρεπό το δημόσιο χρέος. Dum spiro spero…».

Μετά το καταλυτικό τρολάρισμα του Τσακαλώτου δεν απομένει παρά να στραφούμε στις ηθικές επιπτώσεις του νέου οικονομικού δόγματος, “αργία μήτηρ πάσης κακίας” ή ακόμη χειρότερα στις κοινωνικές, “δουλειά δεν είχε ο διάβολος και … τα παιδιά του”. Με βάση λοιπόν τη λαϊκή σοφία θα προχωρήσουμε και στις κοινωνικοπολιτικές επιπτώσεις, όμως προηγουμένως αξίζει να σταθούμε στις οικονομικές.

Ρεπο-νόμισμα

Η αλήθεια είναι πως η τουριστική βιομηχανία και η εστίαση, και όχι μόνο, υπέφεραν από τις διαδικασίες και τους περιορισμούς της ΕΡΓΑΝΗΣ, ειδικά στην πρόβλεψη της υπερεργασίας και των υπερωριών που δεν είναι συμβατή με την αστάθμητη ροή της αγοράς. Όμως, άλλο η νομιμοποίηση της ευελιξίας του ωραρίου εργασίας και άλλο η πληρωμή με ρεπό των υπερωριών.

Στα χρηματο-οικονομικά μέχρι τώρα ξέραμε τους περιβόητους ρεπατζήδες που έπαιζαν repos, δηλαδή έκαναν συμφωνίες επαναγοράς μεταξύ ενός δανειστή και ενός οφειλέτη να πουλήσουν και μετά να επαναγοράσουν κάποιο χρεόγραφο μικρού κινδύνου, κυρίως έντοκα γραμμάτια Δημοσίου. Όμως στην περίπτωση των ρεπό έχουμε να κάνουμε με την εισαγωγή στην χρηματοοικονομική του “νομίσματος” της εργασίας σε απλήρωτο ελεύθερο χρόνο του εργαζόμενου. «Δεν μειώνεται το εισόδημα, απλώς πληρώνεται με ρεπό!» …

Από εδώ ανακύπτει μια ακολουθία ερωτημάτων, όπως εάν το ρεπό ως αξία (ή υπεραξία; λέει άραγε κάτι επ΄ αυτού ο Μαρξ;) αποτελεί τεκμήριο πολυτελείας και εάν ως τέτοιο θα είναι φορολογητέο; Κι αν ο εργαζόμενος που μαζεύει ρεπό μπορεί να τα κεφαλαιοποιήσει; Δηλαδή, να δουλέψει 10 χρόνια και να πάρει όλα τα ρεπό μαζί… εκτός εάν, πρέπει να καταναλωθούν εντός του έτους, οπότε εκεί προκύπτουν άλλα ζητήματα. Το βέβαιο είναι ότι ο καπιταλισμός είναι εφτάψυχος, κάτι που δεν έχει αντιληφθεί η πάσης αποχρώσεως αριστερά, και μεταλλάσσεται όπως ο ιός από τις κρίσεις του.

Babylon-Athens

Έτσι, ενώ διαφαίνεται πως η εισβολή των αλγορίθμων και των ενισχυμένων με τεχνητή νοημοσύνη ρομπότ θα καταργήσει εκατομμύρια θέσεις εργασίας τα επόμενα χρόνια, σε σημείο που ορισμένοι εισηγούνται την εισαγωγή του robot tax, η Ελλάς εισέρχεται επικεφαλής στα εργατικά της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης, κάτι που δεν το είχαμε οσμισθεί… Ούτε άλλωστε μπορούσαμε να διανοηθούμε ότι η Αθήνα θα γινόταν θέατρο μαχών των συμμοριών με εκτελέσεις κατά μεσής του δρόμου, αλά Babylon Berlin, το φοβερό εξπρεσιονιστικό πολιτικο-αστυνομικό noir των σκηνοθετών Τομ Τίκβερ, Achim von Borries και Hendrik Handloegten.

Δολοφονίες, εκμαυλισμοί, πολιτικές προβοκάτσιες και περίπλοκες οικονομικές δοσοληψίες και σεξουαλικά βίτσια στα τρελά χρόνια της Βαϊμάρης μεταφέρονται στην αθηναϊκή πραγματικότητα, σε σημείο που ο αρμόδιος υπουργός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης να υποχρεωθεί να πετάξει την καυτή πατάτα της εγκληματικότητας στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Έτσι, με το φάκελο των 500 ονομάτων και διευθύνσεων που σχετίζονται με υποθέσεις του οργανωμένου εγκλήματος, ο κ. Χρυσοχοΐδης ένιψε τας χείρας του.

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που η Ελλάδα βρέθηκε στη λίστα των χωρών με μεγάλη διαφθορά της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (EPPO- European Public Prosecutors Office) μαζί με την Ουγγαρία, την Πολωνία, την Ρουμανία και την Κροατία. Άλλωστε και η “Διεθνής Διαφάνεια” επισημαίνει ότι οι πέντε αυτές χώρες είναι κάτω από τον μέσο όρο στην αποτελεσματική δίωξη υποθέσεων διαφθοράς και κατάχρησης κοινοτικών κονδυλίων. Εκτιμάται ότι η κυβέρνηση θα δεχθεί σοβαρές πιέσεις από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, καθώς διερευνώνται υποθέσεις απάτης με ευρωπαϊκά κονδύλια και στην χώρα μας.

Ούτε είναι τυχαίο που ο ράπερ Μιθριδάτης συμπλήρωσε το κενό της άμοιρης δημοκρατίας μας υποκαθιστώντας την αξιωματική αντιπολίτευση. Μία ακόμη έκφανση του Babylon Athens, η οποία, προφανώς, δεν θα μετρηθεί στις συστημικές δημοσκοπήσεις, όμως αναδεικνύει μερικά εύλογα ρητορικά ερωτήματα, όπως «πόσους ψήφους θα πάρει ο Μιθριδάτης αν κατέβει στις εκλογές;» ή κάποιοι εκλογομάγειροι θα επιδιώξουν να τον έχουν στο ψηφοδέλτιο επικρατείας…