Το κομματικό μαντρί ξέμεινε από αρνιά! Παλιάς κοπής εργαλείο οι διαγραφές

Ποιος ο λόγος, λίγο πριν τις εκλογές να επαναλαμβάνεται το αυτονόητο; Ότι δηλαδή οι υπουργοί και οι βουλευτές υποστηρίζουν τον κομματικό υποψήφιο, Πρόεδρο του κόμματος; Και γιατί αυτή η ανακοίνωση με πομπώδη τρόπο παρουσιάσθηκε ως είδηση; Η ανάγκη να εκδοθεί αυτή η ανακοίνωση, που έγινε όπως αναφέρεται στα ρεπορτάζ, με τις ευλογίες του “πατερούλη” της παράταξης, απερχόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη, είναι πρόδηλη, αλλά η αποτελεσματικότητά της είναι αμφίβολη.

Τόσο επικοινωνιακά -γιατί αυτό είναι το βασικό στοιχείο- όσο και επί της ουσίας. Άλλωστε όσοι στην προκειμένη περίπτωση παραπέμπουν στην εμπλοκή του προεδρικού -που κανείς δεν αμφισβητεί- θα πρέπει να απαντήσουν γιατί δεν σχολιάστηκαν και οι σχετικές με τις προεδρικές εκλογές αναφορές στην πρωτοχρονιάτικη συνέντευξη του Προέδρου στον «Φιλελεύθερο». Μήπως ο ελέφαντας δεν είναι πλέον ορατός στο δωμάτιο; Τι άλλαξε από την πρώτη τοποθέτηση Αναστασιάδη;

Αυτή η κίνηση με την κοινή δήλωση δείχνει προσπάθεια συσπείρωσης, που προφανώς δεν επιτεύχθηκε αν και διανύουμε τις τελευταίες ημέρες πριν τις εκλογές. Και γι’ αυτό καταφεύγουν στον κομματικό πατριωτισμό. Κι εάν έχει κριθεί ως παρέμβαση στα εσωκομματικά η αναφορά του αντίπαλου υποψηφίου, υπάρχουν τρόποι αντίδρασης και όχι με μια τέτοια δήλωση, που παραπέμπει σε άλλες εποχές. Άλλωστε όσοι υπέγραψαν είναι μόνιμοι θαμώνες σε προεκλογικές συγκεντρώσεις, είχαν συνοδεύσει τον υποψήφιο στην υποβολή υποψηφιότητας, αν και θεσμικά είναι ατόπημα.

Κομματικός πειθαναγκασμός

Οπότε, όταν επαναλαμβάνεται το αυτονόητο δεν προσφέρει οτιδήποτε. Και δεν προσθέτει. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης κρίνεται για τα όσα είπε, ότι δηλαδή «μιλώ με στελέχη του ΔΗΣΥ που στηρίζουν την υποψηφιότητά μου, μιλώ και με στελέχη του ΔΗΣΥ που δεν στηρίζουν την υποψηφιότητά μου και ασπάζονται την ανάγκη την επομένη των εκλογών να κινηθούμε στο πλαίσιο μίας κυβέρνησης ευρείας αποδοχής με τη συμμετοχή και του ΔΗΣΥ». Αυτό που κάνει απαγορεύεται; Δεν είναι δεοντολογικό; Εν πάση περιπτώσει τώρα με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η δήλωση αξιολογήθηκε και κρίθηκε. Την ίδια ώρα, όμως, ο αναπληρωτής Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Χάρης Γεωργιάδης, είπε κάτι διαφορετικό. Ότι η κοινή δήλωση είναι προεκλογική παρέμβαση και δεν αφορά την επόμενη ημέρα των εκλογών. Και ο νοών νοείτο.

Σε μια προεκλογική περίοδο, τα εσωκομματικά, οι διαγραφές είναι το αλατοπίπερο. Αυτό, όμως που φαίνεται από όσα παρακολουθούμε, είναι πως κόμματα δεν έχουν πάρει τα μηνύματα προηγούμενων εκλογών. Και τα μηνύματα αφορούν την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών. Οι ψηφοφόροι που είναι στο μαντρί έχουν μειωθεί σημαντικά, αλλά οι ηγεσίες δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνονται. Έχει περάσει η εποχή, που το κόμμα αποφάσιζε και οι ψηφοφόροι ακολουθούσαν, στη βάση του… πίστευε και μη ερεύνα. Κι αυτό αφορά τους κομματικούς σχηματισμούς, οι οποίοι βλέπουν την εκλογική τους δύναμη να μειώνεται όπως και την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεών τους στην κοινωνία.

Το περίφημο κομματικό μαντρί δεν έχει πόρτα και τα… αρνιά μπορούν να πηγαίνουν όπου θέλουν. Δεν είναι τόσο μεγάλο για να απασχολεί την κοινωνία. Και δεν απασχολεί ευρύτερα την κοινωνία γιατί έχει άλλα κριτήρια. Οι επιλογές που έχουν ενώπιόν τους οι πολίτες αξιολογούνται χωρίς κομματικές παρωπίδες. Το κόμμα δεν μπορεί να τραβάει κανέναν πλέον από το μανίκι, όπως λέει ο Σαββόπουλος.

Απειλή διαγραφών

Η λογική των διαγραφών είναι ένα ακόμη εργαλείο παλιάς κοπής. ΔΗΣΥ και ΕΔΕΚ ενεργοποίησαν, όπως ανέφεραν, καταστατικές ρήτρες. Δεν περίμεναν μετεκλογικά να χειριστούν τα ζητήματα αυτά. Κι άλλων κομμάτων μέλη δεν ακολούθησαν κομματικές αποφάσεις, αλλά δεν κατέφυγαν στις διαγραφές, γιατί θέτουν προτεραιότητες, που είναι οι προεδρικές. Η ΕΔΕΚ, βεβαίως, είναι διαφορετική περίπτωση. Δεν προέκυψε τώρα θέμα, απλώς περίμεναν την πρώτη ευκαιρία, ανέμεναν στη γωνία, για να “καθαρίσουν” το τοπίο και να διαγραφεί ό,τι απέμεινε. Το πρόβλημα της ΕΔΕΚ είναι βαθύτερο, πολιτικό και ιδεολογικό, αλλά δεν είναι της παρούσης.