Το μήνυμα της Νέας Υόρκης
05/11/2025
Η πέραν πάσης προσδοκίας εκλογή του Ζοράν Μαμντάνι ως δημάρχου της Νέας Υόρκης, μητρόπολης του συγχρόνου καπιταλισμού, εντυπωσίασε τους πάντες διότι αποτελεί απάντηση των πολλών, μη προνομιούχων, της εργατικής τάξης και των απέλπιδων κατοίκων μιάς μεγαλουπόλεως, στα άλυτα προβλήματα τους.
Η νίκη Μαμντάνι στην Νέα Υόρκη προειδοποίηση απωλείας της πλειοψηφίας στα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ στις εκλογές του επομένου χρόνου απ’ τον πρόεδρο Ντόναλντ Τράμπ, η εξουσία του οποίου και κυρίως οι παλινδρομήσεις έχουν αρχίσει να κουράζουν την κοινή γνώμη της Αμερικής και του υπολοίπου κόσμου.
Συγχρόνως, αποτελεί η εκλογή ενός αουτσάϊντερ μήνυμα δια τους απανταχού εξουσιαστές ότι στην δημοκρατία η προτιμήσεις των ψηφοφόρων δεν θέλουν πολύ χρόνο για να μεταβάλλουν την κατανομή της εξουσίας όσο κι αν είναι ακραίες όπως η εκλογή του Μαμντανί που ο Τράμπ απεκάλεσε «κομμουνιστή».
Ο απόηχος της νίκης του σοσιαλιστού υποψηφίου ακούστηκε σε όλες τις πρωτεύουσες, Παρίσι, Βερολίνο, Λονδίνο και βεβαίως στην Αθήνα, όπου η συμπεριφορά των κυβερνητών έρχεται σε αντίθεση με το λεγόμενο «λαϊκό αίσθημα» είτε αυτό είναι δικαιολογημένο όπως η ακρίβεια της ζωής είτε άδικο από την αδυναμία της αστυνομίας επιβολής του νόμου και της τάξεως στη Νέα Υόρκη και στην πάνοπλο Κρήτη.
Από την Νέα Υόρκη, στην Αθήνα
Εδώ βειβαίως δεν πρόκειται να δούμε το ΚΚΕ να αναλαμβάνει την εξουσία μετά από 85 χρόνια αγώνων, αλλά η αλαζονεία και κυρίως η αδιαφορία των νυν κυβερνώντων απέναντι στα προβλήματα των πενεστέρων εισοδηματικώς τάξεων είτε αυτά φορούν την δυσπρόσιτη τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος απ’ τα Καρτέλ είτε το αυθαίρετο κλείσιμο 204 Ταχυδρομικών γραφείων ανά την επικράτεια από τις ερασιτεχνικές διοικήσεις του «Υπερταμείου», έχουν μετατοπίσει την σιωπηρά πλειοψηφία στην πλήρη αποδοκιμασία της κυβερνήσεως χωρίς μάλιστα την διαφορά να καρπούνται τα κόμματα μειοψηφίας.
Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει ακόμη μπροστά της δύο χρόνια παραμονής στην εξουσία – πολιτικός χρόνος ελάχιστος για να ανακάμψει αλλά αρκετός για μία νέα ηγεσία, να εγκύψει στα προβλήματα του «χύδην λαού» , όπως τον βλέπουν τους Έλληνες και Ελληνίδες από την οδό Ηρώδου του Αττικού.
Ένας αθυρόστομος πολιτικός του παρελθόντος είχε πεί κάποτε ότι όταν η πελατεία των οίκων ανοχής αραιώνει δεν αλλάζουν τα χαλιά αλλά τα κορίτσια.
Τούτο ισχύει και στον έτερον οίκον της Πολιτικής από αρχαιοτάτων χρόνων. Η Νέα Υόρκη μας το υπενθύμισε.





