Το τανγκό ΔΗΣΥ με τα φαντάσματα

Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά είναι που παρίστανται συναγερμικοί αξιωματούχοι στο μνημόσυνο του Γρίβα. Δόθηκε, όμως, το μήνυμα εδώ και μέρες ότι θα παρίστατο «σύσσωμη η ηγεσία». Κι αυτό όχι τυχαία. Υπενθυμίζεται ότι η νέα Πρόεδρος του κόμματος, πέρσι είχε «άλλες δουλειές» και δεν ήθελε να ασχοληθεί. Φέτος; Φέτος πήγε γιατί προφανώς ο φόβος του ΕΛΑΜ «φέρνει κόλαση». Φέτος πήγε επειδή προφανώς διαπίστωσε, ένα χρόνο σχεδόν πριν από τις βουλευτικές εκλογές, ότι «ο εκσυγχρονισμός του κόμματος και της κοινωνίας», περνά μέσα από ένα ατέλειωτο ταγκό με τα φαντάσματα του παρελθόντος. Και πως όταν… κτυπάει παλαμάκια η ακροδεξιά, πρέπει να χορεύει η Πινδάρου.

Πέραν από το γεγονός ότι τα μνημόσυνα, σε κανονικές χώρες, δεν μπορούν να είναι πολιτικό γεγονός, ούτε για μεγάλης ούτε για μικρής εμβέλειας προσωπικότητες, ωστόσο, για να αξιολογηθεί μια πολιτική πράξη, όπως αυτή του ΔΗΣΥ, θα πρέπει να τεθούν όλα τα γεγονότα επί τάπητος. Προφανώς κι αυτό έγινε με βάση τους κομματικούς υπολογισμούς, οι οποίοι στηρίζονται σε δημοσκοπικά κι άλλα δεδομένα. Και με …σοφία ενεργώντας αποφασίσθηκε να συμμετέχει «σύσσωμη η ηγεσία».

Πολιτικές ερμηνείες μπορούν να δοθούν πολλές. Η πραγματικότητα σε σχέση με την ιστορία δεν έχει, ωστόσο, πολλές αναγνώσεις. Ένας άνθρωπος δεν κρίνεται μόνο από μια φάση της δράσης του, της ζωής του, αλλά συνολικά. Και πρωτίστως κρίνεται από το πώς έδρασε και συμπεριφέρθηκε στην τελευταία φάση της ζωής του. Τιμάται ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ, στρατιωτικός αρχηγός της ήταν ο Γεώργιος Γρίβας (και πολιτικός ο Μακάριος). Αλλά δεν μπορεί να σβήσει, να παρακαμφθεί, η δράση του Γρίβα στη διάρκεια της ΕΟΚΑ Β’, την οποία ίδρυσε και καθοδήγησε. Μια δράση καταστροφική, τις επιπτώσεις της οποίας βιώνουμε μέχρι σήμερα, με την κατοχή εδαφών της Κύπρου από την Τουρκία. Και αυτά δεν είναι παραμύθια, μύθοι, αλλά η ιστορία μας.

Και κάτι άλλο: Η συναγερμική ηγεσία, που πάντα επικαλείται τον «πατέρα της παράταξης», μπορεί να αναζητήσει τη δήλωση του Γλαύκου Κληρίδη (στον «Φιλελεύθερο» 26.1.1974) για τον Γρίβα, μετά τη δολοφονία του Στέλιου Μαύρου. Να διαβάσουν τι είχε προειδοποιήσει τον Γρίβα. Πώς εάν καταδικάσει τη βία και δεν διαλύσει την παράνομη οργάνωσή του, τότε θα ζητήσει από τη Βουλή και τον λαό να τον καταδικάσουν ως δολοφόνο. Μια προειδοποίηση, που δεν είχε συνέχεια καθώς την επόμενη ημέρα ο αρχηγός της ΕΟΚΑ Β’ «έφυγε» από τη ζωή.

Λάθος της κυβέρνησης το μνημόσυνο Γρίβα

Αλλά και η κυβέρνηση έπραξε λανθασμένα όταν αποφάσιζε να εκπροσωπηθεί στο μνημόσυνο του Γρίβα. Γιατί οι πράξεις του, στην τελευταία φάση της ζωής του, ήταν υπονομευτικές του κράτους. Οι πράξεις του, οι ενέργειες του, οδήγησαν στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, το οποίο άνοιξε το δρόμο στην τουρκική εισβολή και την μέχρι σήμερα κατοχή εδαφών μας από την Τουρκία. Μπορεί ο Γρίβας να πέθανε τον Ιανουάριο του 1974, αλλά η ΕΟΚΑ Β΄’ υπό την καθοδήγηση του έδρασε και έστρωσε το χαλί για τον καταστροφικό Ιούλιο. Άλλωστε υπήρξαν σχεδιασμοί, υπό τον ίδιον, και για άλλα πραξικοπήματα.

Ούτε το μνημόσυνο του Μακάριου είναι πολιτικό γεγονός, ούτε κανενός άλλου. Οι πολιτικές δεν ασκούνται μέσα και έξω από τις εκκλησίες τις Κυριακές, όπου γίνονται δηλώσεις. Ούτε βέβαια, είναι πολιτική πράξη να γίνονται πορείες από την εκκλησία στον κρησφύγετο του Γρίβα, από εκεί δηλαδή, που ηγείτο της ΕΟΚΑ Β’ σε ένα πόλεμο κατά του νόμιμου κράτους και της δημοκρατίας.

Το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί όταν βρίσκεται σε αδιέξοδο να προσφεύγει στον Μακάριο και τον Γρίβα. Ένα είναι να αποτελούν εκ των πραγμάτων ιστορικά σημεία αναφοράς και διαφορετικό να καθορίζουν τον πολιτικό λόγο στη δημόσια σφαίρα δεκαετίες μετά. Και με αυτό, σε καμία περίπτωση, δεν εξισώνονται οι δύο.