Το “βαθύ κράτος” των Βρυξελλών σε διάσταση με την πραγματικότητα

Η Γερμανία πρωτοστατεί υποσχόμενη τεράστια αύξηση αμυντικών δαπανών, αλλά οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν έχουν ξεχάσει τις γερμανικές φρικαλεότητες στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ειδικά οι Ρώσοι δεν λησμονούν την εξόντωση 27 εκατομμυρίων Σοβιετικών από τους Γερμανούς. Και διερωτάται κανείς αν οι Γερμανοί τα θυμούνται όλα αυτά. Επιπλέον, ο Μερτς –υποσχόμενος την αύξηση αμυντικών δαπανών– θα διπλασιάσει το τρέχον χρέος της Γερμανίας από το τρέχον 62,4% του ΑΕΠ στο 125%, δηλαδή θα το φέρει στο ύψος χρέους της Ελλάδας όταν μπήκε στα Μνημόνια καθ’ υπόδειξιν της Γερμανίας.

Οι μεγάλες αυτές δαπάνες της Γερμανίας αυξάνουν το κόστος δανεισμού σε όλη την ΕΕ, και η αδύναμη νότια Ευρώπη θα πληρώσει πρώτη το τίμημα. Ήδη, οι αποδόσεις των ελληνικών, ιταλικών, ισπανικών και πορτογαλικών ομολόγων αναφοράς είναι 30 μονάδες βάσης υψηλότερες στο τέλος του Μάρτη 2025 σε σύγκριση με την αρχή του μήνα. Όσο για τα επίπεδα χρέους προς ΑΕΠ στη Γαλλία και το Βέλγιο, έχουν αυξηθεί τόσο ώστε να προστίθενται πλέον κι αυτές οι χώρες στα PIGS.

Οι αποφάσεις των Βρυξελλών είναι σε διάσταση με τις απαιτήσεις κάποιων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και κυρίως των Ευρωπαίων πολιτών (π.χ. κονδύλια για κοινωνικές παροχές και όχι για όπλα), αλλά και σε διάσταση με την πραγματικότητα (π.χ. συνέχιση βοήθειας στην Ουκρανία για να νικήσει την Ρωσία). Και πώς νομίζει η φον ντερ Λάιεν, ότι θα εξοπλίσει την Ουκρανία και μάλιστα άμεσα, αυξάνοντας τις ευρωπαϊκές αμυντικές δαπάνες σήμερα; Προ τριετίας, ντυμένη στα χρώματα της ουκρανικής σημαίας, είχε δηλώσει ότι οι Ρώσοι χρησιμοποιούν τσιπ από οικιακές συσκευές για να τις τοποθετήσουν στους πυραύλους τους!

Περί ευρωστρατού

Δεν καταλαβαίνει ότι θέλουν 10-20 χρόνια να μετατραπούν αυτές οι δαπάνες σε κάποιο σοβαρό εξοπλισμό στην Ευρώπη; Δεν βλέπουν οι ελίτ ότι μόνο Βρετανία και Γαλλία είναι ουσιαστικά στο παιχνίδι αποστολής βοήθειας στην Ουκρανία, με τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών να αυτοσχεδιάζουν σε πανικό; Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες δεν συμφωνούν ούτε με την αποστολή ειρηνευτικών στρατευμάτων ούτε με την δημιουργία ευρωστρατού. Δεν βλέπουν ότι δεν υπάρχει ενωμένη Ευρώπη; Ότι υπάρχουν 27 κράτη-μέλη της ΕΕ και η Βρετανία, όλα κράτη με διαφορετικά συμφέροντα; Δεν βλέπουν ότι δεν υπάρχει συνολική Δύση, με ΗΠΑ υπέρ και ΕΕ κατά της λήξης του πολέμου στην Ουκρανία; Ότι χωρίς τις ΗΠΑ να δίνουν εντολές, η Ευρώπη είναι περισσότερο διασπασμένη παρά ποτέ;

Όσο για τον υποτιθέμενο ευρωστρατό, ακόμα και αν ξεχάσουμε ότι ο επανεξοπλισμός των κρατών-μελών της ΕΕ θα έχει σαν συνέπεια την κατάργηση των κοινωνικών παροχών χωρίς την άδεια των Ευρωπαίων, το ερώτημα προς την “ενωμένη” Ευρώπη είναι: Έστω ότι η φον ντερ Λάιεν δημιουργεί έναν ικανοποιητικό στρατό για την ΕΕ, θα έχει το δικαίωμα να τον στείλει στη μάχη; Και αν όχι εκείνη, ποιος θεσμός στην ΕΕ θα έχει το δικαίωμα να στείλει τον προτεινόμενο ευρωστρατό στη μάχη;

Όπως ερώτημα είναι και ποιος θεσμός θα εκπροσωπήσει την ΕΕ σε πιθανές διαπραγματεύσεις με την Ρωσία. Ποιος; Η Γερμανίδα φον ντερ Λάιεν, η Εσθονή αντιπρόεδρος Κάγια Κάλας, ο Μακρόν, ή ο Μερτς – αποκλείουμε Τάρμερ και Ερντογάν που συμμετέχουν στην συμμαχία προθύμων της Ευρώπης. Ποιο είναι το θεσμικό όργανο εντός της ΕΕ που θα αποφασίζει ποιος, που, και πότε θα ενεργεί στρατιωτικά, και πώς αυτό το θεσμικό όργανο θα υπόκειται σε δομές δημοκρατικού ελέγχου των κρατών-μελών;

Τις ίδιες απειλές έχουν όλα τα μέλη-κράτη της ΕΕ; Για παράδειγμα, οι Βαλτικές χώρες νομίζουν ότι απειλούνται από την Ρωσία, ενώ η Ελλάδα απειλείται εδώ και δεκαετίες από την Τουρκία. Στην ΕΕ που έχουμε δει να μην τηρούνται συμφωνίες και να παίζει βασικό ρόλο μόνο όποιος έχει δύναμη, το ερώτημα είναι: Αν η Ελλάδα δώσει τον εξοπλισμό της στην ευρωπαϊκή άμυνα τι θα λάβει την στιγμή που θα της επιτεθεί η Τουρκία; Και ας μην ξεχνάμε ότι πολλοί Ευρωπαίοι βλέπουν θετικά τη συμβολή της Τουρκίας στην ΕΕ.

Αποφάσεις αυθαίρετες

Ποιος ευρωπαϊκός θεσμός και με ποιες δημοκρατικές διαδικασίες αποφάσισε να δοθούν δισ. για βοήθεια των Ουκρανών εναντίον της εισβολής των Ρώσων και να μην δοθεί δεκάρα για βοήθεια των Κυπρίων εναντίον της εισβολής των Τούρκων; Ποιος έδωσε το δικαίωμα στο βαθύ κράτος των Βρυξελλών να αποφασίζει για την αύξηση της αμυντικής χρηματοδότησης της ΕΕ; Ποιος έδωσε το δικαίωμα παραβίασης της εθνικής αμυντικής κυριαρχίας των κρατών-μελών; Γνωρίζουν οι Βρυξέλλες ότι οι πολίτες των κρατών-μελών έχουν εθνική συνείδηση; Για παράδειγμα, πρόσφατη δημοσκόπηση της Prorata αποκαλύπτει ότι το 74% των Ελλήνων νοιάζεται για όλους τους Έλληνες ανεξαρτήτως των πολιτικών τους πεποιθήσεων.

Και αυτό προς ενίσχυση της άποψης του καθηγητή Σύγχρονης Ιστορίας Γιώργου Μαργαρίτη, ο οποίος υπογραμμίζει τον ρόλο του “έθνους-κράτους”, με την έννοια ότι οι πολίτες κάθε κράτους «είμαστε καταδικασμένοι να κάνουμε και να υφιστάμεθα πράγματα από κοινού, πέρα από τα συμφέροντα κάθε επιμέρους κοινωνικής ομάδας». Και ποιος έδωσε το δικαίωμα στις Βρυξέλλες να αποφασίζουν για την παροχή ενέργειας στα κράτη-μέλη; Η φον ντερ Λάιεν ισχυρίζεται ότι δεν θα επιτρέψει την αποκατάσταση των αγωγών Nord Stream, που μετέφεραν φυσικό αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία, παρόλον ότι οι χώρες της ΕΕ πληρώνουν πολλαπλάσια για ενέργεια μετά την διακοπή παροχής του φτηνού ρωσικού φυσικού αερίου.

Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ διαπραγματεύονται την επανεκκίνηση του ρωσικού αγωγού με την υποστήριξη Αμερικανών επενδυτών. Κατά συνέπεια, αργά ή γρήγορα, θα γίνει επαναφορά των ενεργειακών ροών από την Ρωσία προς την Ευρώπη, μέσω αγωγών αμερικανικής ιδιοκτησίας. Κι αυτή είναι άλλη μια αυτοκτονική ενέργεια των Βρυξελλών. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όπως η Ουκρανία κόστισε την καριέρα πολλών ηγετών στην Ευρώπη, έτσι και η συμμαχία προθύμων, το ευρωπαϊκό πολεμικό συμβούλιο, η άρση φρένου χρέους, ο επανεξοπλισμός της Γερμανίας, ο ευρωστρατός, τα δύο μέτρα και δύο σταθμά και οι εν γένει μονομερείς αποφάσεις της Κομισιόν, θα κοστίσουν την καριέρα πολλών σύγχρονων Ευρωπαίων ηγετών που δεν σέβονται τις απόψεις των πολιτών τους.

Και ενώ Μόσχα και Ουάσινγκτον εντείνουν τις διαπραγματεύσεις για την ειρήνη στην Ουκρανία, η ΕΕ βάζει όσα εμπόδια μπορεί. Δεδομένου ότι ο πόλεμος είναι χαμένος για την Ουκρανία, η “βοήθεια” της ΕΕ έχει μοναδικό αποτέλεσμα τον μάταιο θάνατο όλο και περισσότερων Ουκρανών. Το βαθύ κράτος των Βρυξελλών, που μέχρι προ τριμήνου μας έλεγε ότι η Ρωσία κατέρρεε, τώρα προσπαθεί να πείσει τους Ευρωπαίους πολίτες ότι έχουν “υπαρξιακό” πρόβλημα λόγω ισχυρής Ρωσίας. Προφανώς, η φιλο-Ζελένσκι θέση της ΕΕ και η δαιμονοποίηση της Ρωσίας εκ μέρους των ελίτ της Ευρώπης, έχουν στόχο τη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης.

Γιατί η Ευρώπη απειλεί τη Ρωσία

Και τίθεται το ερώτημα: Πόσο μπορούν να εμπιστεύονται οι Ευρωπαίοι πολίτες τις εκτιμήσεις και αποφάσεις ΕΕ και Βρετανίας; Ιδού παραδείγματα επικίνδυνων τραγικών λαθών των ευρωπαϊκών ελίτ: Γαλλία και Βρετανία απειλούν την Ρωσία για χρήση των πυρηνικών τους. Μεταξύ άλλων απειλών, ο απόστρατος υποναύαρχος του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού Chris Parry δήλωσε πρόσφατα ότι το πολεμικό ναυτικό του Ηνωμένου Βασιλείου διαθέτει υποβρύχια με βαλλιστικούς πυραύλους Trident II, που στοχεύουν τη Ρωσία και μπορούν να καταστρέψουν 40 ρωσικές πόλεις. Η Ρωσία απάντησε ότι 40 ρωσικοί θερμοπυρηνικοί πύραυλοι μπορούν να μετατρέψουν τη Βρετανία σε ραδιενεργή έρημο.

Ας εξετάσουμε του λόγου το αληθές. Βάσει της Non-Proliferation Treaty (Συνθήκης μη διάδοσης πυρηνικών όπλων), το μέγεθος πυρηνικού οπλοστασίου της Ρωσίας είναι 6.257 κεφαλές (με 1.456 ανεπτυγμένες), της Γαλλίας 290 (289 ανεπτυγμένες) και της Βρετανίας 225 (120 ανεπτυγμένες). Κατά συνέπεια, το πυρηνικό οπλοστάσιο της Ρωσίας υπερτερεί κατά πολύ του αντίστοιχου συνδυασμένου αγγλο-γαλλικού. Εν ολίγοις, Βρετανία και Γαλλία επιμένουν σε πολεμικές απειλές προς την Ρωσία, αγνοώντας(;) ότι η υλοποίηση των απειλών τους να σήμαινε την καταστροφή τους.

Το ισοζύγιο πυρηνικής ισχύος υποδεικνύει στην Ευρώπη ότι πρέπει, για ίδιον όφελος, να είναι φειδωλή με τις απειλές της εναντίον της Ρωσίας και να προτιμήσει τη διπλωματία. Να παραδεχτεί τόσο την ευθύνη της όσο και την πολιτική της ήττα στην ρωσο-ουκρανική σύγκρουση, όπως έκαναν οι ΗΠΑ. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αν αποκατασταθούν οι σχέσεις της Ευρώπης με την Ρωσία και επιτευχθεί ειρηνική συνεργασία, τα οικονομικά και γεωστρατηγικά οφέλη θα είναι αμοιβαία.