Βγάλτε τους πολιτικούς από τα πλάνα

Είναι μια στιγμή που όλοι οι αθλητές σιχαίνονται. Στην καλύτερη περίπτωση, τους φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση. Αντί να είναι δίπλα με τους προπονητές και τους συνεργάτες τους, με τους συναθλητές τους με την οικογένειά τους, με τους ανθρώπους που τους βοήθησαν όλα αυτά τα χρόνια, εμφανίζονται ξαφνικά δίπλα τους κάποιοι ουσιαστικά άγνωστοι, που προσπαθούν να κλέψουν τη δόξα από τον κόπο τόσων ετών.

Η δε Βόζενμπέργκ το τερμάτισε, αναρτώντας κάρτα στον λογαριασμό της στα social με τον Τεντόγλου και το σήμα της ΝΔ και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, την οποία μετά κατέβασε, αφού ζήτησε συγγνώμη από τον αθλητή.

«Έλλειψα ποτέ από κοντά σου;», ήταν το μήνυμα ενός πολύ γνωστού βουλευτή, που εκλεγόταν για χρόνια πρώτος στην Α΄ Αθηνών. «Υπάρχουν τόσοι πολλοί ηλίθιοι, που ψηφίζουν τέτοιους πολιτικούς;», αναρωτιόμουν πάντα γελώντας.

Σε μικρότερη ηλικία, έχοντας εικόνες από το ποδόσφαιρο, ταύτιζα αυτούς τους πολιτικούς και αυτούς τους παράγοντες με τον αείμνηστο Μητσάρα. Τον φανατικό φίλο του Παναθηναϊκού που βρισκόταν πίσω από κάθε απονομή και κάθε δήλωση του Δημήτρη Σαραβάκου. Προφανώς έκανα λάθος. Γιατί ο Μητσάρας ήταν αληθινός Παναθηναϊκός. Τα 90 λεπτά πριν από την απονομή είχε βγάλει την φωνή του για να κερδίσει η ομάδα. Ενώ οι περισσότεροι από αυτούς τους πολιτικούς και αυτούς τους παράγοντες, κατ’ ομολογία των αθλητών, τις περισσότερες φορές όχι μόνο δεν είχαν συμβάλει κατ’ ελάχιστο στην προσπάθειά τους, αλλά τους είχαν δημιουργήσει πολλά και ανυπέρβλητα εμπόδια. Εάν δεν υπήρχαν, η προετοιμασία των αθλητών θα ήταν σίγουρα ευκολότερη.

Η εικόνα από το 2004

Η εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό, από προσωπική εμπειρία, είναι η ημέρα επιστροφής της ομάδας που κέρδισε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 από την Λωζάνη, τον Σεπτέμβριο του 1997. Το πολύ δέκα άνθρωποι γνώριζαν πραγματικά πως κερδίσαμε τους Αγώνες. Όμως στο αεροπλάνο της επιστροφής για το αεροδρόμιο του Ελληνικού, δεν ήταν μόνο αυτοί οι δέκα, ούτε μόνο αυτοί που πραγματικά βοήθησαν. Ήταν γεμάτο από πολιτικούς και παράγοντες που δεν είχαν καμία σχέση με την επιτυχία της διεκδίκησης. Οι δημοσιογράφοι και οι κάμερες περίμεναν, όπως ήταν φυσικό, την αποστολή στο αεροδρόμιο.

Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι τι έγινε από την στιγμή που ο πιλότος ζήτησε από τους επιβάτες να δέσουν τις ζώνες τους, να ανεβάσουν τα καθίσματά τους και να κλείσουν τα τραπεζάκια τους για να προσγειωθούμε. Όλοι οι άσχετοι με τη διεκδίκηση πολιτικοί, παρέβλεψαν κάθε κανόνα ασφαλείας, έλυσαν τις ζώνες τους, σηκώθηκαν όρθιοι και συνωστίζονταν κατά την διάρκεια της προσγείωσης για να βγουν αυτοί πρώτοι από το αεροπλάνο και να κάνουν δηλώσεις. Η προσγείωση έμοιαζε με ένα λεωφορείο γεμάτο με όρθιους πολιτικούς στο κέντρο της Αθήνας. Χωρίς καμία ντροπή, προσπαθούσαν να κλέψουν από την Γιάννα και τον Θόδωρο Αγγελόπουλο την αναγνώριση, που όλοι όφειλαν να τους δείξουν.

Την μεθεπόμενη ημέρα, ένας παράγοντας από αυτούς βγήκε σε μια σκανδαλοθηρική τηλεοπτική εκπομπή και άρχισε να αποδομεί τον θρίαμβο της επιτυχίας ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων. Έτσι ξεκίνησε το οργανωμένο σχέδιο για να φάνε τη Γιάννα Αγγελοπούλου από την αυτονόητη θέση της Προέδρου της Οργανωτικής Επιτροπής και να μπουν στη θέση της αυτοί οι όρθιοι παράγοντες και πολιτικοί που προσγειώθηκαν με το αεροπλάνο σαν να ήταν στριμωγμένοι σε λεωφορείο.