Χωρίς αγρότες δεν υπάρχουν τρόφιμα – Ψιλά γράμματα για τις άρχουσες ελίτ της ΕΕ
05/02/2024
Οι παροιμίες, ως γνωστόν, είναι κατά κανόνα διδακτικές, ενίοτε μάλιστα και σοφές. Έτσι, ποιος μπορεί να μην παραδεχτεί ότι κάτι αληθινό υπάρχει στην παροιμία: «Άλλοι σπέρνουν και θερίζουν κι άλλοι τρών’ και μακαρίζουν»! Όπως άλλωστε εύλογη είναι και η εμπειρική διαπίστωση του Ευριπίδη: «Κακαί γεωργείν χείρες ευ τεθραμμέναι». Που σημαίνει: «Τα καλοθρεμμένα χέρια είναι ακατάλληλα για την γεωργία».
Ακατάλληλα! Και όμως είναι αυτά τα “καλοθρεμμένα χέρια” (και αδούλευτα), που με βάση τις παγκοσμιοποιητικές κατευθύνσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), δεν κατανοούν ότι «την γεωργίαν των άλλων τεχνών μητέρα και τροφόν είναι» (Ξενοφών), ότι δηλαδή «η γεωργία είναι των άλλων τεχνών μητέρα και τροφός». Πόσο μάλλον ν’ αντιληφθούν τη ρήση του αρχαίου Έλληνα ποιητή Θεόκριτου ότι «ο μεν γεωργός, την γην, ο δε φιλόσοφος την ψυχήν εξημεροί».
Για αυτό και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφερόμενος στην αγροτική ζωή: «Άπαν ασέλγειας είδος εξελήλαται, πολλή δε πανταχού ανθεί η σωφροσύνη…». Δηλαδή: «Κάθε είδους ασέλγειας έχει απομακρυνθεί και παντού στις αγροτικές περιοχές ανθεί η σωφροσύνη…». Αυτά σε άλλες εποχές….
Για αυτό οι “καλοταϊσμένοι”, είτε στις Βρυξέλλες, είτε στην Αθήνα, βιάζονται, ως όργανα των πολυεθνικών και θιασώτες της παγκοσμιοποίησης, να αποτελειώσουν την γεωργική παραγωγή που γνωρίζαμε, να φέρουν πολλές χιλιάδες φθηνά εργατικά χέρια από τα πέρατα του κόσμου, να θρεφόμαστε μελλοντικά με αλεύρι από γρύλλους…. να ερημωθεί η περιφέρεια. Κι ας ξέρουν ότι «τόπος χωρίς αγρότες, είναι τόπος χωρίς μέλλον» (αγροτικό σύνθημα).
Εν τω μεταξύ, όπως διαπίστωνε και ο πρώτος μεταπολεμικός πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρυ Τρούμαν: «Όταν οι αγρότες ευημερούν, ευημερεί και η χώρα και όταν οι αγρότες έχουν προβλήματα, έχει προβλήματα και η χώρα». Ο πολιτικός Τρούμαν προφανώς είχε υπόψη του το μνημειώδες έργο του νομπελίστα Τζον Στάινμπεκ “Τα σταφύλια της οργής”. Όμως, από τους σημερινούς διαχειριστές τι να περιμένεις κανείς; Μόνο τη γνωστή επικοινωνιακή διαχείριση… και απύθμενη υποκρισία!
Συμπέρασμα: Βιάζονται να ξεπαστρέψουν τον πρωτογενή τομέα και τους αγρότες, μέσω της λεγόμενης «αναδιάρθρωσης του αγροτοβιομηχανικού τομέα», με “πράσινα” πασπαλίσματα, με “επανεκκινήσεις” και μεγαλόστομες ψηφιακές “μεταβάσεις”, υπέρ των μεγάλων συμφερόντων και των πολυεθνικών. Όπως παλιότερα έκαναν και με τον ελληνικό κοινοτισμό! Άλλωστε, στο νεοελληνικό κράτος, μόνο δύο-τρεις ηγέτες του, με κορυφή τον Ιωάννη Καποδίστρια, ενδιαφέρθηκαν πράγματι για τον πρωτογενή τομέα, με έργα και όχι μόνο με λόγια κι επιδοτήσεις!
