Υπάρχουν εθνικές λύσεις σε ένα παγκόσμιο πρόβλημα;

Εισερχόμαστε στο καλοκαίρι και την τουριστική σεζόν με χειρότερες στατιστικά συνθήκες σε ό,τι αφορά την πανδημία, σε σχέση με πέρσι. Βεβαίως, αυτή τη φορά έχουμε σε εξέλιξη τον εμβολιασμό των πολιτών και όλοι περιμένουν σχετικά καλύτερα αποτελέσματα και λύσεις. Για να περιμένεις όμως καλύτερα αποτελέσματα, πρέπει και οφείλεις να εφαρμόσεις και να ελέγξεις τα πρωτόκολλα ασφαλείας που ορίζουν οι ειδικοί και επιβάλουν οι συνθήκες. Και δυστυχώς, αυτά τα πρωτόκολλα στις πρώτες μέρες ανοίγματος της εστίασης, ειδικά τις ώρες αιχμής, παραβιάζονται και πάλι όπως και πέρσι, χωρίς κανείς να παρεμβαίνει.

Ο επιδημιολόγος καθηγητής κ. Σύψας για παράδειγμα, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για το καλοκαίρι, θυμίζοντας ότι τον περσινό Ιούνιο υπήρχαν και μέρες με κανένα κρούσμα και στα μέσα Ιουλίου ο δείκτης R ανέβηκε και ξεκίνησε απότομη άνοδος των κρουσμάτων, που δημιούργησε το τρίτο και μεγαλύτερο κύμα της νόσου. Εξήγησε ότι αυτό μπορεί να επαναληφθεί και φέτος, καθώς η πανδημία είναι απρόβλεπτη, δεν υπάρχει ακόμα ανοσία και συνεπώς υπάρχει το υλικό για εξάπλωση του ιού στην κοινωνία. Προσέθεσε μάλιστα, πως το χειμώνα ο ιός θα επανέλθει.

Πάμε τώρα στο μικρό κρατίδιο των Σεϋχελλών, που ζει από τον τουρισμό με πληθυσμό 98.000 κατοίκους, το πλέον εμβολιασμένο, σε ποσοστό πάνω από 70%. Τις μέρες των εορτών μετά τις επισκέψεις των τουριστών, η νόσος χτύπησε κόκκινο με 1.068(!) κρούσματα και προκάλεσε αλυσιδωτά lockdown. Τα πρώτα συμπεράσματα ήταν, πως η νοτιοαφρικάνικη μετάλλαξη που κυριάρχησε, δεν ήταν αντιμετωπίσιμη ακόμα και από εμβολιασμένους που νόσησαν σε ποσοστό 30% του συνόλου!

Όταν αυτός ο ιός που παραλλάσσεται διαρκώς, έχει εξαπλωθεί σε όλον τον πλανήτη, πόση σημασία έχει αν κάποια κράτη καταφέρουν να την περιορίσουν στο δικό τους έδαφος; Και αν έστω, προστατευτούν από τις μολύνσεις, πόσο θα προστατευτούν από την οικονομική και εμπορική αναστάτωση όταν άλλες χώρες παραλύουν κοινωνικά και οικονομικά από την πανδημία;

Έλλειψη πρώτων υλών

Πρόσφατα έγινε γνωστό, πως η γερμανική βιομηχανία έχει προβλήματα στην προμήθεια εισαγομένων πρώτων υλών και εξαρτημάτων. «Είχα διαβάσει για διαταραχές στις εφοδιαστικές αλυσίδες. Δεν μου ήταν ωστόσο σαφές το μέγεθος του προβλήματος», δήλωσε στη DW ο Κλάους Βόλραμπε από το οικονομικό ινστιτούτο Ifo: «Κυρίως η αυτοκινητοβιομηχανία αντιμετωπίζει προβλήματα με τον ανεφοδιασμό με μικροτσίπ». Σημαντικές ελλείψεις καταγράφουν ωστόσο και οι βιομηχανίες πλαστικών, καθώς και συσκευασιών.

Έτσι, για παράδειγμα, πολλές βιομηχανίες ζαχαρωδών δυσφορούν, διότι δεν έχουν πια συσκευασίες για τα προϊόντα τους. Και δεν είναι μόνον οι εισαγωγές. Για σκεφτείτε τις δυνατότητες των ανθρώπων στις πληττόμενες χώρες που απώλεσαν σημαντικό μέρος της αγοραστικής τους δύναμης και που βρίσκονται υπό την επήρεια του φόβου για το μέλλον. Πώς θα αποκτήσουν τα προϊόντα που εξάγουν οι ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες; Και αν οι εξαγωγές της “υγιούς” Γερμανίας για παράδειγμα περιοριστούν, τι συνέπειες θα προκληθούν στη γερμανική κοινωνία, λόγω των επιπτώσεων στην απασχόληση;

Η επιλογή των πλούσιων χωρών «ο καθένας μόνος του να κάνει τα κουμάντα του», είχε και έχει ολέθρια αποτελέσματα. Οι κυβερνήσεις εξαρτημένες σε μεγάλο βαθμό από τις χορηγίες των επιχειρηματικών λόμπι (και της φαρμακοβιομηχανίας όπως διαπιστώσαμε και από το σκάνδαλο Novartis) αδιαφόρησαν προκλητικά για τις παγκόσμιες ανάγκες. Επέτρεψαν σε φίρμες αιχμής, να κρατούν την αποκλειστικότητα, παρότι αυτές δεν ήταν και ούτε είναι σε θέση να καλύψουν τις ανάγκες των ανθρώπων του πλανήτη.

Ποιους υπηρετούν οι κυβερνήσεις

Ποιους υπηρετούν οι κυβερνήσεις; Οριστικά συμπεράσματα δεν υπάρχουν για την αντιμετώπιση των διαρκώς εξελισσόμενων μεταλλάξεων του ιού, καθώς και για την ανάγκη συνεχών εμβολιασμών κάθε χρόνο σε παγκόσμιο επίπεδο. Κανείς ακόμα δεν μπορεί να προβλέψει τις συνέπειες στο διεθνές εμπόριο, στην ψυχολογία των ανθρώπων και στις δυνατότητες για κατανάλωση. Το ερώτημα που προκύπτει παγκοσμίως, είναι: ποιοι μας κυβερνούν σήμερα;

Αυτοί που κάθονται στα υπουργικά γραφεία ή εκείνοι που με τον πλούτο τους ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις, ελέγχοντας σχεδόν απόλυτα τις πολιτικές εξουσίες, ώστε να εξυπηρετούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα, πιο απλά την αύξηση των κερδών; Μη βιαστείτε να χαρακτηρίσετε το ερώτημα αφελές.

Η μαζική χειραγώγηση στην σύγχρονη εποχή αποδεικνύεται εξαιρετικά αποτελεσματική, καλλιεργώντας τον εθνικισμό και τον ρατσισμό, σε συνδυασμό με την υποβάθμιση της παιδείας και τον περιορισμό των κοινωνικών συλλογικών δράσεων. Άλλωστε, οι φτωχοί Iνδοί πολίτες ανέδειξαν πρωθυπουργό έναν σκληρό νεοφιλελεύθερο, που υπηρετεί τα συμφέροντα των πλουσίων, για να μην αναφερθούμε στη δική μας χώρα.