Υπόγειες κινήσεις στη σκακιέρα στο δρόμο προς τις κάλπες…

“Μία ωραία ατμόσφαιρα” έχει γίνει το πολιτικό σκηνικό για να θυμηθούμε την ατάκα του αείμνηστου Ντίνου Ηλιόπουλου. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποσύρει τους βουλευτές του από την νομοθετική διαδικασία της Βουλής, θέλοντας, ως αξιωματική αντιπολίτευση, να ξεκινήσει ανένδοτο με αιχμή τα θέματα δημοκρατίας, στο δρόμο προς τις κάλπες. Εκτός από την ΝΔ –όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο– αρνητική στάση τήρησαν απέναντι στην πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ, το Μέρα25 και φυσικά το ΚΚΕ.

Στον χώρο της Δεξιάς αρχίζουν και φαίνονται οι εκλεκτικές συγγένειες όσο πλησιάζει η ώρα των εκλογών: στην Βουλή ο Κυριάκος Βελόπουλος έβαλε πλάτη στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αποδομώντας εκ των προτέρων την πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα των υποκλοπών. Χθες, ο Γιώργος Καρατζαφέρης έκανε δημόσια εμφάνιση, πλέκοντας το εγκώμιο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Τον χαρακτήρισε ως τον σημαντικότερο Έλληνα πρωθυπουργό του 21ου αιώνα, που για να του σφίξουν το χέρι –όπως είπε– συνωστίζονται οι ξένοι ηγέτες, ενώ στο εσωτερικό θέλουν να τον κοντύνουν γιατί δεν ελέγχεται!

Οι παλαιότεροι θυμούνται ότι ο Γιώργος Καρατζαφέρης μπήκε στη ΝΔ επί πατρός Μητσοτάκη και διαγράφηκε επί Κώστα Καραμανλή, ο οποίος στη συνέχεια είχε δηλώσει ότι «δεν συνεργάζομαι με τα άκρα». Η ΝΔ παρασκηνιακά έχει ρίξει γέφυρες προς τους σχήματα και παράγοντες της Δεξιάς, ενώ παράλληλα χαμηλώνει τους τόνους της αντιπαράθεσης με το ΠΑΣΟΚ. Η πολιτική μεθόδευση είναι σαφής: να βρεθεί κυβερνητικός εταίρος μετά την δεύτερη Κυριακή από τα δεξιά ή από τα αριστερά της ΝΔ. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια είναι η ΝΔ να είναι πρώτο κόμμα.

Προς τις κάλπες

Ενώ, όμως, στη “δεξιά πολυκατοικία” γίνονται κινήσεις συνεννόησης και σύμπλευσης, στην ευρύτερη “δημοκρατική παράταξη” ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ κινούνται σε διαφορετικές και ενίοτε συγκρουόμενες τροχιές όπως έδειξε η αντιπαράθεση που ξέσπασε με βάση μία αποστροφή του Νίκου Ανδρουλάκη για «κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή δίχως παζάρια για υπουργικές θέσεις».

Με βάση την αποστροφή αυτή, πρώτα η Πόπη Τσαπανίδου και εν συνεχεία ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσαν ότι ενδεχόμενη κυβέρνηση συνεργασίας της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι αποτέλεσμα εκβιασμού με βάση τα στοιχεία που έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη. Όπως ήταν φυσικό η τοποθέτηση αυτή προκάλεσε την αντίδραση του εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ. Υπενθυμίζουμε παλαιότερες δηλώσεις του ίδιου του Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος είχε τότε πει ότι η παρακολούθησή του είχε στόχο τον εκβιασμό του.

Η πολιτική συγκυρία φέρνει το ΠΑΣΟΚ σε ιδιαίτερη θέση: είναι το τρίτο κόμμα που κατά πάσα πιθανότητα θα κληθεί να δώσει λύση στο κυβερνητικό αδιέξοδο μετά και τις δεύτερες εκλογές. Το ερώτημα λοιπόν είναι εάν ο Νίκος Ανδρουλάκης θα συγκυβερνήσει με τον πολιτικά υπεύθυνο για την υποκλοπή των τηλεφωνικών συνομιλιών του. Προς το παρόν, τόσο ο ίδιος όσο και τα στελέχη του δεν το έχουν αποκλείσει με κατηγορηματικότητα κάτι που θα είχε συνέπειες και στο ευρύτερο σύστημα εξουσίας που στηρίζει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Εάν π.χ. ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ξεκαθάριζε ότι μπορεί να συνεργαστεί με τη ΝΔ –επί τη βάση βέβαια μίας προγραμματικής συμφωνίας– αλλά όχι με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, μία τέτοια θέση θα αποδυνάμωνε τον πρωθυπουργό και θα προκαλούσε άλλου είδους αναζητήσεις και εντός της ΝΔ. Το “ούτε Μητσοτάκης ούτε Τσίπρας”, που είχε διατυπώσει παλαιότερα, αν και πλέον δεν το υποστηρίζει, είναι πολιτικά αδύναμο, αφού φυσικά οι πολίτες ψηφίζουν και πρωθυπουργό, εάν όχι πρωτίστως πρωθυπουργό.

Σε κάθε περίπτωση η αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ μειώνει τις πιθανότητες να προκύψει κεντροαριστερή κυβέρνηση συνεργασίας των δύο κομμάτων, η οποία να εκτοπίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη από την πρωθυπουργία. Η προσεκτική τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα, πάντως, αφήνει ανοικτή την προοπτική, όσο ακόμη είναι καιρός, για μία κεντροαριστερή κυβέρνηση συνεργασίας, εφόσον βέβαια είναι πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ.