Υπόθεση Σκάι: Όταν η κριτική μετατρέπεται σε ηθική αυτουργία!

Τι είδαμε απλά, λιτά και απέριττα. Είδαμε άλλη μια τρομοκρατική επίθεση εναντίον ενός δημοσιογραφικού οργανισμού, του ραδιοτηλεοπτικού Σκάι και της εφημερίδας Καθημερινή. Την πολλοστή στις δεκαετίες της μεταπολίτευσης. Είδαμε, όπως πάντα, τους πολιτειακούς πυλώνες της Δημοκρατίας, τις ηγεσίες των κομμάτων και κάθε είδους πολιτικούς και άλλους παράγοντες να την καταδικάζουν απερίφραστα.

Μέχρις εδώ καλώς. Είδαμε, όμως, και θα συνεχίσουμε τις επόμενες ώρες και ημέρες να βλέπουμε και την πολιτική αξιοποίηση αυτής της τρομοκρατικής ενέργειας. Να την εκμεταλλεύονται για να ρίξουν λάδι στη φωτιά της ακραίας πόλωσης. Αυτή τη φορά πρωταγωνιστεί η ηγεσία της ΝΔ και η ιδιοκτησία του Σκάι. Σε άλλες περιπτώσεις η κυβέρνηση Τσίπρα.

Είναι ξεκάθαρο ότι οι πρωταγωνιστές του νέου δικομματισμού προσπαθούν να καλλιεργήσουν συνθήκες ακραίας πόλωσης. Εν ολίγοις, έχουμε ένα ίσως όχι νέο, αλλά σίγουρα παροξυμένο τρόπο πολιτικής και επικοινωνιακής διαχείρισης του τρομοκρατικού φαινομένου. Έναν τρόπο βασισμένο σε νέα ήθη και σίγουρα επικινδυνότερο των ήδη δοκιμασμένων, κυρίως για την κοινωνική συνοχή.

Είναι μάλλον γελοίο η κριτική προς κόμματα, πρόσωπα και Μίντια να θεωρούνται στοχοποίηση. Και ως εξ αυτού οι ασκούντες την κριτική να κατηγορούνται ούτε λίγο ούτε πολύ για ηθική αυτουργία!!! Εάν ακολουθήσουμε αυτή τη λογική, θα πρέπει να ακυρώσουμε την κριτική, δηλαδή το δημοκρατικό πολίτευμα. Με τον τρόπο αυτό, όμως, το μόνο που καταφέρνουν όσοι με περισσή ευκολία διολισθαίνουν σ’ αυτά τα εξαιρετικά επικίνδυνα μονοπάτια είναι να αναγορεύουν τους τρομοκράτες σε παράγοντες του πολιτικού συστήματος και μάλιστα με καθοριστικό ρόλο.