Απόσπασμα από την θεατρική παράσταση Ελένη

Για αυτό, όταν με κατηγορείτε
Για φανταστικές συνευρέσεις
Δεν με συκοφαντείτε,
Με παροτρύνετε
Να ζω το φαντασιακό παρελθόν
Ως εασεί παρόν.
Θα σας πω ένα μυστικό:
Τίποτα από αυτά
Που εσείς προβάλλετε επάνω μου
Δεν τα έζησα.
Όμως οι συλλογικές φαντασιώσεις
Όταν προβάλλονται πάνω σε έναν
Αποδιοπομπαίο φαρμακό
Που δεν αντιστέκεται
Υλοποιούνται με έναν τρόπο
Κβαντικό
Που ακόμη δεν έχουμε εξιχνιάσει.
Με άλλα λόγια: μακάρι να είχα ζήσει
Αυτά που μου προσάπτετε.
Θα ήταν ίσως η ζωή μου
Λιγότερο πεζή και μονότονη.
Η Ελένη στην Τροία
Είναι μια αντρική παράκρουση.
Παρανοείτε τών ποιητών τη φαντασία
Συγχέοντάς την με την ανύπαρκτη
Καθημερινότητα.
Όταν με κατηγορείτε
Για ευφάνταστο
Υπέρμετρο ερωτισμό
Με κολακεύετε.
Όσο γερνώ το αποδέχομαι
Και το αποζητώ
Πιότερο…
Τι θα απογινόμασταν
Χωρίς τους θηρευτές μας
Που μας αναγκάζουν
Εις ανώτερα άλματα,
Εις ταχύτερα βήματα
Μάς προτρέπουν…
Κι ο φθόνος
Απόδειξη αξίας
Αλάθητη,
Αδιαμφισβήτητη.
Ελένη τής Τροίας
Δυστυχισμένη
Όταν με τον μύθο σου
Συγκρίνεσαι.
«Θα σας ομολογήσω
Πώς οι ερωτικότερες νύχτες μου
Μοναχικές ήσαν.
Η μοίρα τών αδικημένων,
Κυνηγημένων δίχως αφορμή.
Η αιτία είναι τόσο βαθιά
Που δεν μπορείς να την ανασκάψεις…
Αποδέχομαι την ευθύνη
Πώς συνήργησα με τη σιωπή
Στη διατήρηση
Τού μύθου μου ..
Τόσο μακρά από την πραγματικότητα
Όμως…
Όλα καρποί γόνιμης
Φαντασίας ..
Δυστυχώς
Ή
Ευτυχώς…»,
Λες